3. Bölüm

6 1 0
                                    

✨️

Akşam eve gelip eşyalarımı valizlere doldurdum. 2 valiz ve birkaç paket eşyalarımı sığdırmaya yetti. Aslında bu evde son günüm olduğu için de biraz üzgündüm.

Mutfağa gidip kendime karınmı doyuracak pratik birşeyler hazırladım. Oturma odama gidip televizyondan güzel bir film açtım. Ve yemeğimi afiyetle yedim.
-
Yavaş yavaş uykum gelmeye başlamıştı bile. Saat 00.12 olmuştu ve ben sabah erken kalkacaktım. Yarın sabah beni uzun ve güzel bir yol bekliyordu. Bu fikir beni hem mutlu edip hemde tedirgin ediyordu. Televizyonu kapatıp elimdeki tabağı mutfağa koymak için mutfağa gittim. Oturma odasına geri döndüğümde telefonum çalıyordu;

Alo? Efendim?

Gösteririm ben sana "efendim"'i.
Gizem engellerimi hemen kaldırıyorsun!
Yoksa olacaklar beni ilgilendirmez.

Bu Eren'di. Korkuyla titremeye başladım.

B-ben..

Ne sen?
Gizem engellerim kaldırıyorsun!
Hemen!

Ben.. Ben artık sana bağlı yaşamak istemiyorum Eren!
Duydun mu beni? Benim bir hayatım var Eren.
Karışma artık bana!
Zaten bu saatten sonra istesen de karışamazsın.
Yüzümü bile zor görürürsün!
Bitti Eren bitti anladın mı? Bitti!

Ve telefonu kapattım. Korkudan titrerken bir okadar da sinirliydim. Artık kendimi ona  ezdirmek istemiyordum. Kimsenin hayatına bağlı yaşamak istemiyordum. Bana yaptıklarını abime anlatsaydım şimdiye kadar ölmüştü bile ama ben bana yaptıklarına rağmen onu her seferinde korumuştum.

O şuanda benim evimin yakınlarında bir yerdeydi biliyordum. Ama artık bu korkuyla yaşamicaktım.

Sinirle odama gidip pijamalarımı giydim ve yatağa sokuldum. Battaniyemi kafama kadar çektim ve kafamdaki düşüncelerle kendimi uykunun kollarına bıraktım..

✨️
Bir bölüm sonu daha.
Piç Eren kızı sal artık sal😾

ZORUNLU AŞK/YARI TEXTING Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin