Bu sefer onunda elini öptüm ela gözlerin sahibine dönünce göz göze geldik hemen bakışlarımı kaçırdım Zeynep hanım ela harelerin sahibine hitaben
" Kızım bu da benim oğlum yaman "
Hafif bir baş hareketi yaptım hemen. Anneme döndüm .
" Sultanım ben bir üstümü değiştirip eşyaları'mı yerleştiriyim sonra dışarı çıkıcam " Annem kaşlarını çattı.
" Olmaz ! , nereye gidiyorsun daha yeni geldin nereye hemen kızım"
" Akınımın yanına anne görmezsem büyük küser bana "
Annem anlayışla kafasını hareket ettirdi göz kırpıp eşyalarımı alıp yukarı çıktım arkadan enik gibide Ebrar ile ezlem beni takip ediyordu arkamı dönüp.
" Ablacım enik gibi beni takip etmesen'mi? "
Omuz silkti , eşyalarımı yerleştirip beyaz gömlek giydim bej sıfır kol ceketimide üstüme geçirip siyah kotumu değiştirme gereği duymadım son olarak çizmelerimide giyip aşağı indim annemin sesi salondan geliyordu . Salona geçip anneme doğru konuştum .
" Ben çıkıyorum"
" Tamam kızım "
Hemen evden çıktım arabama atlayıp akının yanına doğru yol aldım
********** Yaman gördüğü yeşil gözleri unutamıyordu ,gözünün önünden gitmiyordu "ben ne saçmalıyorum " diye düşünüp kafasını dağıtmaya çalıştı.
Yaman ,Büyükler aralarındaki sohbeti dinlemeye başladı .
Zeynep hanım efnanı beğendiğini belli edercesine söze karıştı .
"Hafsa maşallah büyük kızının güzelliği var, başarılı ,akıllı, güzel terbiyeli ,Allah bağışlasın"
Hafsa hanım zerâfet ile gülümsedi ilk kızı bir başkaydı Efnan hem güzel hemde başarılıydı Hafsa hanım ile Koray bey evlat ayrımı yapmazdı fakat efnan onların ilkiydi biriciğiydi.
