17. BÖLÜM

195 6 0
                                    

Hey bir zaman bakıp bakıp
Seyrine doyamadığım!
Şimdi gurbette bırakıp
Sesini duyamadığım!

Evde kapanıp kaldın mı?
Seyrana çıkıp güldün mü?
Başkalarının oldun mu?
'Benimsin!' diyemediğim!

Akıtıp gözüm yaşını
Hatırlarım gülüşünü;
Kıvırcık saçlı başını
Göğsüme koyamadiğım!

Dik yamaçların selisin,
Sen benden daha delisin,
Şimdi kimlerin kulusun?
Başını eğemediğim!

Nasıl vurgunum bilirdin,
Niçin benden yüz çevirdin?
Kimlerin koynuna girdin?
Öpmeğe kıyamadığım!

Sabahattin Ali ...

***************

YAMANDAN

Sevdiğini kaybetmek can acıtır derler ben bunu iliklerime kadar hissediyordum ve can acıtmıyordu nefes kesiyordu adeta dünyadan koparıyordu.

8 gün olmuştu gün ışığım uyanmayalı tam tamına 8 gün olmuştu .

O orada yattığı vakit çok düşündüm, efnan yanımda olmadığı vakit okadar çok düşündüm ki adeta deli divane oldum .

Işığımı kesmişlerdi beni karanlığımla baş başa bırakmışlardı.

Benim gün ışığımı kesmişlerdi beni kara bulutlara terk etmişlerdi .

8 gündür aynı yerde oturduğum yerde gün ışığımı bekliyordum .

Omuzuma bir el dokundu daldığım yerden irkilerek kalktım .

Ah birde Ilgaz abiye efnan adına mesaj yazmıştım.

Okadar merak edip aramışlardı ki en sonunda böyle bir yol bulmuştum .

Halen yurt dışında olduğunu hattının kapandığını merak etmemeleri gerektiğini belirtmiştim .

Kafamı kaldırdığım vakit eli omzumda Gökhanı gördüm . Eli omzunu desteklemek istercesine sıktı.

" Yaman aga haydi gel iki lokma ye bir haftadır ağzına iki lokma atmıyorsun ."

" Yemiyeceğim ."

" Abi ne olursun yapma ne uyuyorsun ne yemek yiyorsun gözlerinin altı mosmor oldu haydi bak efnan için ayakta durman lazım . "

Şiddetle kafamı salladım efnan uyanmadan ben ne kendime gelirdim nede iyi olurdum .

Gökhan benden umudu kesmiş olacakki yanıma oturdu .

" Seni anlıyorum sevdiğin kadının hiç yaşamama ihtimali seni dağıtıyor fakat toparlanman lazım eğer baştan pes edersen efnan'da pes eder yapma kardeşim "

Dayanamadım gözlerimden yaşlar firar etti .Gökhan beni güldürmek için büyük bir efor sarf ediyordu.

"Büyük ticari işler müdürü Yaman Karaduman ağlıyormu ? Ben senin bir kere bile ağladığını görmedim yenge seni çok süründürecek ha Karaduman. "

İstemeden de olsa dudağımın kenarı sevinçle kıvrıldı.

" O yeterki uyansın isterse beni bir ömür süründürsün . "

Söylediğim sözlerle üzerime yine bir hüzün çöktü eda ile Ömer'in haberi vardı eda çok kendini hırpaladığı için Ömer eve götürüyor ara sıra getiriyordu.

EFNANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin