Hani Çocukluklar en güzel zamanlardır ya , işte efnanında istediği kadar güzel geçmemişti küçük bir çocuğun duymaması ,görmemesi , bilmemesi gerekenleri minik efnana istemediği halde beyninin en ücra köşelerine kazıtmışlardı .
Efnan 1 ay önce sekiz yaşına basmıştıçok olgun bir kızdı , kardeşi ezlem doğduğundan beri abla oldum diyip olgunlaşmıştı .
Efnan abla olmayı okadar çok istiyordu ki her gece ezlemle yatmak istiyordu .
Minik ezlem bir yaşına basmıştı,emeklemeye başlamıştı efnan nereye gitse oda peşinden emekliyordu .
Efnan beyaz kelebeklere aşık bir çocuktu babasından sürekli beyaz kelebek temalı şeyler rica ediyordu .
Evlerinin arka bahçesinde bej rengi elbisesiyle kelebek peşinde koşuyordu .
Beyaz kelebek ' saflığı, masumluğu' temsil ederdi .
Efnan bunu bildiği için beyaz kelebeklere merakı ,sevgisi vardı .
Koray bey üst kattan merdivenleri üçer beşer inerek kızını arıyordu bütün evi ayaklandırmıştı.
" Efnan bebeğim nerdesin !"
Efnan babasının sesini duymuştu babasını geciktirmeden cevap verdi .
" Bahçedeyim baba kelebeklerle oynuyorum !"
Koray bey kızının şuh sesinin geldiği yere doğru ilerledi .o sırada yukarıdan bir feryat koptu.
Hafsa hanım mutfaktan çıkıp söylene söylene minik kızı ezlemin feryadına doğru ilerledi .
Koray beyde kızını sonunda bulmuştu bahçede karısının yeni ektiği çiçeklerin arasında beyaz kelebek kovalıyordu .
Kızına doğru koştu Koray bey bütün evi aramıştı bahçeye bakmak aklına gelmemişti kızını kollarının arasına aldı sarıp sarmaladı.
O sırada da Hafsa hanım kucağında ezlem ile aşağıya indi Koray beye sinirle söylenmeye başladı.
" Koray niye bağırıyorsun ! Senin yüzünden ezlem uyandı "
" Hafsa efnanı bütün evde aradım bulamadım ne yapayım korktum . "
Koray bey böyle söyliyince Hafsa hanımın içi eridi kocası kızlarına çok düşkündü özellikle efnan'a .
" Allah aşkına nereye gidebilir kızımız sakin ol biraz lütfen !"
Koray bey omuz silkti efnan cennette bulunan ağaç demekti efnanda babasının kalbinde küçük bir fideydi .
Koray bey efnanı kucağına alıp içeri doğru yürümeye başladı.
" Gel babasının gülü biz içeri gidip baklava yiyelim "
Yılmazların evinden baklava eksik olmazdı Koray bey kendi baklavaya aşık olduğu gibi efnan'ıda baklavaya aşık ettirmişti .
Baba kız bir güzel baklavalarını yiyip bahçeye çıkıp oyun oynamaya başladılar .
~~~~~
Akşam efnan kardeşi ezlemin uyumasını bekliyordu , Hafsa hanım kucağında bebeği ile sallanan sandalyede bebeğini uyutmaya çalışıyordu efnan'da annesinin dizlerine kafasını koymuştu.
sobadan çıkan ateşin rengi duvara vuruyordu ateşten çıkan cızırtılar huzur veriyordu .
Sallanan sandalye bir ileri bir geri gidiyordu.
Hafsa hanım hem minik ezlemi uyutuyor hemde güzel kızı efnan' ın saçlarını okşuyordu .
Efnan mayışmıştı en sonunda abla -kardeş uyuya kalınca Koray bey minik fidesi efnanı kucağına aldı Hafsa hanımda kucağında uyuya kalan bebeğini alıp karı koca yukarı çıkan merdivenleri adımlamaya başladılar .
Koray bey kızlarının odasının kapısını ayağının tabanı ile açıp içeri girdi efnanı tül ile kaplı ,efna'nındeğimi ile "prenses yatağı"na koydu .
Efnan derin bir uykuya çekilip rüyalardan rüyaya atlarken Hafsa hanımda ezlemiuyandırmama'ya çalışarak beşiğine koydu .
Karı koca çocuk odasından çıkıp kendi odalarına girdiler .
Hafsa hanım beyaz saten geceliğini giyip yatağına doğru ilerledi .
Koray beyde pijama'larını giyip karısının yanına doğru geçti .
Karısını göğsüne doğru çekti Hafsa hanımın kafası Koray beyin tam kalbinin üzerine geliyordu bu kalp onun için atıyordu .
" İyiki hayatımdasın bana efnan'ımı ezlem'imi verdin."
Başının tepesine sert bir öpücük kondurdu .
Koray bey her gece yatağına girdiğinde şükür ve dualar ediyordu Allah iyiki ona kızlarını karısını bahşetmişti ...
***********
Yorum yapmayı yıldıza basmayı unutmayalımm ✨🦋🤍
~Sevgili yazardan~ ... ~ siyah kuğu 🖤~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
