EFNAN

18.BÖLÜM

Gözlerin gözlerin gözlerin,

ister hapisaneme, ister hastaneme gel,

gözlerin gözlerin gözlerin hep güneşte,

şu Mayıs ayı sonlarında öyledir işte

Antalya tarafında ekinler seher vakti.

Gözlerin gözlerin gözlerin,

kaç defa karşımda ağladılar

çırılçıplak kaldı gözlerin

altı aylık çocuk gözleri gibi kocaman ve çırılçıplak,

fakat bir gün bile güneşsiz kalmadılar.

Gözlerin gözlerin gözlerin,

gözlerin bir mahmurlaşmayagörsün

sevinçli bahtiyar

alabildiğine akıllı ve mükemmel

dillere destan bir şeyler olur dünyaya sevdası insanın.

Gözlerin gözlerin gözlerin,

sonbaharda öyledir işte kestanelikleri Bursa'nın

ve yaz yağmurundan sonra yapraklar

ve her mevsim ve her saat İstanbul.

Gözlerin gözlerin gözlerin,

gün gelecek gülüm, gün gelecek,

kardeş insanlar birbirine

senin gözlerinle bakacaklar gülüm,

senin gözlerinle bakacaklar.

Nazım Hikmet...

İnsanın en iyi bildiği duygu acıyı tatmakmıdır ?kalbin bedendeki işlevini yitirmesine acı değilmidir aslında her bir yok oluşdur.

Aşk yeri geldiğinde büyüleyici yeri geldiğinde acı içinde kıvranmaktır.

Ruhların birleştiği , kalplerin bir olduğu bu mucize olay aşktır hayatın bir ömür devam etmesini sağlayan köklerini salan sevgi kelimesi !

****************

Derin bir acı ve boşluktaydım ruhum çekilmiş bedenim kasım kasılmış gibi hissediyordum .

Gözlerim kapalı gibi hissediyordum .
Bedenimi bulunduğum yerde hareket ettirdim bir anda tarifsiz bir acı kapladı vücudumu .

Gözlerime vuran ışık ile yavaş yavaş hareket ettirdim . Göz kapaklarımı irislerimin bir görüntü görmesi için çabaladım ve beyaz bir tavanla karşılaştım .

Bedenimden ümidi kesmiş oldum ki el ve ayaklarımı hareket etmek için çabaladım .

Bedenim felç olmuş gibiydi hareket dahi etmiyordu .

Nefes almakta zorluk çekiyordum elimi hareket ettirmeyi başaramamıştım halen .

Gözlerimi beyaz tavandan çekerek etrafıma bakmaya karar verdim .

Bulunduğum yeri incelediğimde hastane odasındaydım .

Şimdi hatırlıyordum sevdiğim adamın kollarında son nefesimi vermiştim .