Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" Yıldızlar kayar sensin ilk dileğim ,Yandırma beni '
*******
Derince bir kuyu var içi taşlarla dolu içine düştüğün an ayaklarına birer birer batıyor insanın canını yakıyor .
İşte birini kaybetmekte o hissi veriyor . Hayattan tamamen kopmaya teşebbüs ediyor .
Ama bir yandanda dimdik durmayı ilerlemeyi öğretiyor .
Gökyüzündeki her bir yıldız insanı temsil edermiş
İnsanın bu dünyadan göçtüğü vakit o insanla birlikte bir yıldızda gökyüzünden göçermiş ... Ne demiş yazar . "Dedim; bu dünya ne garip bir handır. Dedi; sabret, imtihandır. Dedim çok zorluk çekiyorum. Buyurdun: Her zorlukla beraber bir kolaylık vardır.
İnsan, bataklığın, zorlukların içinde mücadele ederek adam olmalı. Yoksa rahatlığın içinde, her şeyin güllük gülistanlık olduğu bir yerde adam olunmaz. - Ali Şeriati"
*******
İnsan acıyı bilmelidir biranda o acıyı tadıp dumura uğramamalıdır.
Acı bedene yavaş yavaş ,aheste aheste , sindire sindire işler .
O günden sonra geceleri aklımdan hiç çıkmadı İstanbul'a dönmeme 2 gün vardı bol bol ailemle geçirmeye çalışıyordum zamanımı .
Akşam düğün vardı maalesef gürültü sevmezdim .
Orayada annemin zoruyla gidiyordum görücü seçiyordu annem bana .
Tabikide her annede olduğu gibi benim canım anneminde "evlen bir yuvan ailen olsun " cümleleri vardı .
Bu konu açıldığı vakit babam olaya müdahale edip konuyu kapattırıyordu .
Tabiki ben bu olayları gülerek izliyordum .
Odaya bir anda biri daldı kapının ardından iki kafa göründü kim? Tabikide ezlem ile Ebrar .
Kafamı kaldırıp onlara döndüm bağcılar kızı gibi kafamı salladım " buyrun ?" Manasında .
" Abla sen yine depresyon modunamı girdin ?"
Kendimi şöyle bir süzdüm siyah taytım , beyaz tişörtüm , dağınık topuzumla hiçte depresyon modunda değildim !
