Bölüm 12

46 44 83
                                    


Selam canlarım nasılsınız? Ben yeni bölümle geldim.

Yanınıza alın çayınızı kahvenizi bizimkilere eşlik edin. Ben çoktan kahvemi aldım bile.

size keyifli okumalar diliyorum. İyi ki varsınız. bölüm sonunda görüşürüz.



12. Bölüm

O hep elimi tutardı. Hep tutsundu

Dersler yoğun geçiyor sınavlar başlamak üzere. Yoğun bir maraton beni bekliyor. Dersten aşırı derecede sıkılmıştım. Alin ile bir an da ders bitse bakışı attık birbirimize. Toprak' ta mesaj atmasa patlardım. Bu hoca konuşurken iki saat söylesem mi söylemesem mi diye düşünüyor. Neyse ki son on dakika kaldı dersin bitimine. Toprak'ın mesajına cevap vermek için telefona döndüm.

''Sana bir sürprizim var bebeğim. Okul çıkışında ama birine ihtiyacımız var.''

''Birine ihtiyaç var derken anlamadım?''

''Evet aşkım.''

''Evet, aşkım ne? Birine nasıl ihtiyaç var anlamadım söylesene.''

''Kıskançlık akıyor şu an değil mi? Yüz ifadeni tahmin edebiliyorum.''

''Beni delirtmek hoşuna mı gidiyor ya?''

''Kızınca çok tatlı oluyorsun bebeğim ne yapayım... Ben çıkışta bekliyorum seni yanında biri olacak mı kızlardan?''

''Alin var şu anda.''

''Ona söyler misin sen aşağı inince kamerayı açıp bizi çekebilir mi?''

''Niye ki?''

''Sürpriz da''

Ne sürprizi yapacağını çok merak ettim. Bir şey de söylemiyor ki sırık. Mesajlaşamaya o kadar dalmışım ki ders bitmiş haberim yok. ''Kız düştün telefona kalk hadi ders bitti.'' Alin'e gülümsedim. ''Sorma valla. Ya Toprak sürpriz yapacakmış Alin aşağı inince video çekebilir mi diyor.''

''Çekerim tabi de enişte bey ne sürprizi yapacakmış?'' omuz silktim. ''Bilmiyorum vallahi'' dedim. Zümrüt yeşili hırkamı üzerime giyinip çantamı koluma taktım. Alin'in koluna girip asansöre doğru yürüdük. Bir yandan Toprak'a mesaj yazıyordum. Okulun çıkış kapısına gelince başımı karşıya çevirdiğimde gördüğüm manzara karşısında şaşkınlığımla öylece kalmıştım. Sol tarafımızda kantinde oturan bir sürü insan, sağ tarafımızda banklarda oturan insanlar ve karşımda Toprak.

Kucağında bembeyaz kocaman bir ayıcıkla bekliyordu. Gri renk sweat ve kot pantolonuyla şık duruyordu. Alin telefonunu çıkarmış beni bekliyordu. ''Hu dünyadan Papatya'ya, kız hadisene başlattım videoyu.'' Kendimi toparlayıp Alin'e tamam dedim. ''Kız utandım o kadar insan var'' ''Tadını çıkar,'' diyerek göz kırptı bana merdivenlerden inerken. Herkesin gözü üzerimizdeydi. Okulun çıkış kapısının önündeydik. Ben öylece şapşal şapşal gülüyordum.

''Aşkım sana aldım. Mutlu olacağını düşündüm sen seversin. Geçen ki küçüktü bu da büyük olsun dedim.''

Toprak'ın bana uzattığı kocaman ayıyı aldım. Etrafa baktığımda herkes bize bakıyordu. Gerçekten çok mutlu olmuştum. ''Çok teşekkür ederim.''

''Ben teşekkür ederim güzelim hayatıma güneş gibi doğduğun için. Bunlar ne ki seni mutlu etmek için daha çok şey yapmalıyım.''

''Varlığın yetiyor beni mutlu etmeye sevgilim.''

Bir Papatya MasalıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin