Hold Me Tight /Taekook

20 {Uzaklığın en büyük yaraydı}

"Taehyung hadi aç kapıyı bak kaç saat oldu hala seni bekliyorum."

"Jeongguk istemiyorum diyorum."

Taehyung saatlerce süren üniversite sınavından çıkar çıkmaz kimseyle iletişime geçmeden eve gelmiş ve kendini odasına kapatmıştı. Jeongguk geldiğinden beri ne yaptıysa onu odasından çıkaramamıştı. Oflayarak kapıdan salona geçtiğinde koltukta oturan arkadaşlarının yanına attı kendini. Hepsi Taehyung'un evinde toplanmışlardı.

"Çıkmıyor değil mi?"

Jimin'in sorusuna belki de ilk kez sataşmadan cevap verdi Jeongguk.

"Çıkmıyor."

"Hep böyle yapar. Okulda sınavları kötü geçtiğinde de benimle konuşmazdı. O biraz kendi halinde biri. Yani senin için endişelendiğimden söylemiyorum yanlış anlaşılmasın. Arkadaşımı tanıyorum sadece."

Jeongguk sevgilisi için gerçekten endişeleniyordu. Onun bu hallerinde daha önce hiç tanık olmadığından ne yapacağını bilemiyordu. Kendi sınavı umurunda bile değildi.

"Bence kendi haline bırakalım. Hepimiz doluştuk buraya bunalttık çocuğu"

Hobi bunları söylerken oturduğu yerden ayağa kalktı. Onun da sınavı fena geçmemişti. Zaten sınıf öğretmeni olmak istiyordu ve yeterli puanı alabileceğini düşündüğünden rahattı. Jimin de aynı şekilde çok iyi yapmasa da beni idare eder diye moralini bozmamıştı. Namjoon sayısaldan sınava girdiği için diğerlerinden biraz daha fazla zorlanmıştı. Hedefi diş hekimliğiydi eğer bu sene kazanamazsa tercih yapmayıp seneye tekrar girmeye karar vermişti, rahattı.

Taehyung ise aralarında bu sınavı kurtuluşu olarak gören tek kişiydi. Hukuk kazanmak liseye ilk başladığı günden beri hayaliydi. Aslında sınavı kötü geçmiş sayılmazdı. Sadece 1 yıl boyunca yaşadığı stres yüzünden bir sinir boşalması yaşamış kendini odasına kilitlemişti. Saatlerce ağlamış rahatlamaya çalışmıştı.

"Ben Taehyung kapıyı açana kadar gitmem." Jeongguk sevgilinin gözyaşlarını silip güzel yanaklarından öpmeden gitmeyecekti.

"Sen kalacaksan ben de gideyim. Annemler de merak etmişti zaten."

Jeongguk Jimin'i kafasını sallayarak onayladığında hepsi gitmek için ayaklandılar. Evde kimse kalmadığında Jeongguk tekrar Taehyung'un odasının kapısına gitti.

"Sevgilim, herkes gitti çık hadi artık."

İçerden ses gelmezken birkaç dakika sonra kilit sesi duyuldu. Jeongguk sesi duyar duymaz oturduğu yerken kalktı. Taehyung'u kollarının arasına hızlıca çekti.

"Bebeğim"

"Jeongguk, özür dilerim."

"Niye güzelim?"

"Seni endişelendirdiğim için. Ben kapıyı açmak istedim ama ağlamamı durduramamıştım. Seni de üzmek istemedim."

"Sen hala anlayamadın."

"Neyi?"

"Varım yoğum senin demiştim."

"Yapma bak tekrar ağlarım."

"Bu kez kapıları üzerine kilitlemene izin veremem kusura bakma."

"Çok şımarığım değil mi?"

"Değil."

Jeongguk kollarının arasındaki sevgilisini hafifçe geriye çekti. Odanın içine girip yatağa oturdu. Esmer oğlanı da tam yanına. Aslında kucağına gelsin isterdi de Taehyung'un sağlam yumruğunun tadına bakmak istemezdi.