Bilinmeyen Birinin günlüğünden sayfalar...
Sevgili günlük,
Hani hep kitaplarda yazarlar ya "Ben suçluyum. " o sözü hep itici bulurdum. Bende iticiymişim günlük. Şimdi anlıyorum biliyor musun?
Ben suçluyum. Herkes iyiydi bir tek ben kötüydüm. Sadece ben. Başıma ne geldiyse benim suçumdu. Herşey. Günler geçti, aylar geçti, yıllar geçti. Bende gittikçe yok oldum. Fark etmeden. Her yelde ruhumdan bir parça uçtu sanki. Bir arkadaşım vardı, elinde bir bıçak. Kalbimi delip geçti. Sadece bir değil. Onlarca eski arkadaş. Bazen sırtımı deldi o bıçak... Anlamıyorum. Kaderimi nasıl kabul ettim. Sen biliyor musun? Ben böyle bir hayatı nasıl kabul ettim? Yalvardım. Hayata. Yaşat beni diye. Yaşattı beni ama ruhum o an ölmüştü bile. İçimi dökmek istedim, dertleşmek istedim. Sadece sevilmek istedim ben. Ancak sadece sana anlatabiliyorum sevgili günlük. Güvenemiyorum artık insanlara. Hem güvensem bile dinleyecek kimse yok ki zaten günlük. Ben sadece sevilmek istemiştim. Yok olmak değil ki... Sevgili günlük, daha dün gece fark ettim. Ben suçlu, zalim, insanlara güvenemeyen, tüm derdini sadece bir günlüğe anlatabilen bir zavallıyım sadece. Kendine öfkeli bir zavallı... Sevgili günlük, kızma bana lütfen. Seni seviyorum ama. Çok isterdim benle konuşabilmeni, benle dertleşebilmeni. İnsanlar bunu yapabiliyorlar ama hiç anlamıyorlar biliyor musun? Hiç... Kalbim atıyor ama yaşıyor muyum bilmiyorum günlük. Asla... Yok olmak istiyorum ama zaten yokum. Zaten... Ben neyim günlük? Ben neyim ki? Hiç anlamadım. Yalandan gülmekten çenesi ağrıyan kız mı? Herkesi mutlu etmeye çalışan ama daha kendisi mutlu olmayan bir kız mı? Neyim ben günlük? Söyle lütfen bana! Neyim ben?! Sadece bir zalim mi? Haykırıyorum artık. Yaşayamıyorum bu dünyada!
Lütfen beni anla! Benimle dertleş, konuş! Çünkü sadece seninle konuşabiliyorum günlük... Lütfen. Bir kerelik?
Özür dilerim günlük. Özür dilerim hayat... Ben artık ölüyorum...
Tekrar özür dilerim günlük, göz yaşlarım kağıdı çok ıslattı. Belki başka bir zaman belki hiç bir zaman, belki diğer dünyada... Tekrar yazacağım, beni bekle günlük. Sende terk etme... Şimdi gidiyorum. Dua ederek. Birdaha kine gülerek yazmak, gelmek için...
Not: (Benim günlüğümden değildir aklıma geleni yazdım. Kesinlikle benim günlüğümden değil! Ben yazsamda üşenirim zaten. )
______________________________
Hiç kimsenin acılarından günlük...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NİGHT of the STAR
RomanceOnların yıldızları ve gecesi renkliydi. Bu bazen acının bazen neşenin rengiydi. "Yıldızları avuçlarımın içine aldım ben, gece zaten yanımda." Yıldızlar gecenin öpücüğüydü. Bazen dudaklarda bazen ise karanlıkta. Yıldız Tanrıça'sına Yıldız ismini k...
