Yalnızlık insana çok şey öğretirmiş. Ama sen gitme , ben cahil kalayım.
~ Nazım Hikmet
1
1 Eylül 2022
Pazar, 16.44
boks antrenmanı için boks salonuna gelip soyunma odasında yanıma almış olduğum spor kıyafetlerimi giydim . Çıktıktan sonra salonun sahibi ile karşılaştık.
" oo şebnem hanım geri döndünüz demek !" eyvallah abi.
" eyvallah, ben yokken buralar keyifsiz anlaşılan? " dedim eldivenlerimi takarken.
14 yaşından itibaren bütün savunma ve dövüş sanatları hakkında ders aldım. Hepsinde profesyonel başarım yoktu ama kendimin 3 katı bir adamı yere sermişliğim vardı.
" e öyle sen yokken buralar sessiz. duyduğuma göre çalışmaya başlamışsın " uzatmasan çok iyi olur aslında abicim .
" evet çalışıyorum, ben çıkana kadar salona kimse girmesin " bazen rica ederdim o da kendimi dinlememin en iyi yolun bu olduğunu bildiği için her zaman onaylardı.
" eyvallah " yanımdan uzaklaştı. Ve salonun kapısının kapanmasıyla loş bir ortam oluştu Salonda.
Bir yumruk attım boks torbasına ve bir tekme . Bir tekme daha .
Acaba hayat da böyle mi ? Bize tekme veya yumruk attığında onunda içi rahatlıyor mu ?
Her şey yolundaydı ama içimde ki sıkıntı hâlâ orada bir yerde duruyordu .
Bir tekme daha . Önce hayattan bana sonra benden boks torbasına...
Selim ... o benim her şeyim, aklım, fikrim , ruhum,yaşama sebebim ...
Ama hâlâ içimde bitmek bilmeyen dertler var.
Bir tekme daha . Ve bir yumruk ...
' sorun hayatında değil zihninde kurduğun aptal yaşantında ' dedi makbuş.
' kabullen ' dedi şahinde.
Haklılar...
Olduğum yere çöktüm. Bebek pozisyonunda zihnime izin verdim düşünsün diye . Bir işe yaramadı.
En ağır darbelerle saldırdım boks torbasına , babama olan nefretim son bulsun onu affedebileyim diye . Bir işe yaramadı.
Durdum bir süre boks torbasının karşısında, bekledim . Belki yeniden aile oluruz diye . Bir işe yaramadı.
Tekrar saldırdım. Tekme , yumruk , çırpınış... olur da geçmişe döneriz belki diye . Bir işe yaramadı.
Eldivenleri çıkartıp bir köşeye attım. Oturdum, bekledim . Bir işe yaramadı.
Tekrar kalktım, eldivenleri hırsla savurduğum yerden aldım ve ellerime geçirdim. Tekrar saldırdım. Bir yumruk ve sayısız tekme .
Boks torbası düştü. Düştüğü yerden son bir tekme daha attım.
Tıpkı hayatın ben düştükten sonra tekrar tekme atması gibi ...
Boks torbasını kaldırıp yerine astım.
Tıpkı hayatın beni harabeye çevirip sonra selimi bana göndermesi gibi...
🍋🍋🍋
Salondan çıkıp eve geçtim. Annemi aradım.
Hemen açtı.
- güzeller güzelim nerelerdesin bugün yemeğe gelecekler biliyorsun .
Darlama beni darlama...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KODUMUN HATASI
Roman d'amour... doğduğu günden itibaren birlikte 5 ve 7 yaşlarına kadar büyüyen sonrasında kaderin onları ayırmak zorunda kalması sonucu bir daha görüşmeyen minik şebnem ve selimin 17 yıl sonra tekrar karşılaşmasıyla başlar .
