Nesin Sen?• Texting (Devam Ediyor)

1.3

Merhabalar, Nasılsınız?

Sizleri bu denli bekletmeyi asla istemezdim ancak 

Instagram üzerinden de dediğim gibi vizeler vesaire buraya uğrayamadım. 

Sevgiyle kalın ❤

instagram; ben.geceyeaitim

Her türlü görüş, eleştiri, yorum, bilhassa öneriye açığım. 

Dm kutumda açıktır...

 ≪•◦ ❈ ◦•≫

"Annem sana kız bulmuş."

Algılamam ilk başta uzun sürdü. Cümle birkaç defa kulaklarımda yankılandı. Ne demek kız bulmuş? İfadesiz yüzüm Feyza'yı korkutmuş olacak ki eliyle omzuma baskı yaptı. "İyi misin Abi? Bir şey yok değil mi?" Korku dolu gözlerini gözlerime değdirdi. Hala zihnim el vermiyordu. "Ne diyorsun sen Feyza? " Bir cevap bekliyordum, beni tatmin edecek bir cevap bekliyordum. Umutsuzca baktı yüzüme. Derin bir nefes aldım, duvarda gezdirdim bakışlarımı. Feyza'ya döndüm tekrardan, "Annem nerede? "

Salona doğru sert adımlarımı attım. Koltuğun üstünde oturan Anneme yaklaştım. "Bu ne demek oluyor Anne? " dedim sertçe. Yavaşça koltuktan kalktı ve yanıma adımladı. "Ses tonuna dikkat et! " Tam karşısına dikildim ve konuşmaya başladım. "Hayatımın gidişatı yalnızca beni ilgilendirir, karışan kişi kim olursa olsun, dikkat etmesi gereken kişi o olur. " Öfke dolu sesimi yumuşatamıyor ve karşımdaki kadını kırmamak için gereğinden fazlasını çabalıyordum. "Annenle doğru dürüst konuş, ben doğurdum seni, sen kim oluyorsun da bana tehditvari bir şekilde konuşuyorsun? " Sözleri sakinleşmemi engelliyor ve beni daha da alevlendiriyordu. "Hayatıma alacağım kadını ben seçerim, ben senden kız falan istemiyorum Anne. Benim hayatım ve benim kurallarım, ben yaşıyorum şu siktiğimin hayatını. Anlıyor musun? Ben çocuk değilim, kararlarımı alabilecek bir yaştayım. Mermi peşinde koşuştururken neredeydiniz? Ben asker olurken neredeydiniz Anne? Dur ben söyleyeyim, hava atma derdindeydin Anne. Şimdi hangi kızı bulduysan git ona söyle, ben istemiyorum, kabul etmiyorum, görüşmüyorum. Benim gönlümün tek bir ipi var, o da düğümlü, kimseyi kabul etmiyor. "

Sinirle arkamı döndüğümde babamla göz göze geldim. Kafasını olumsuzca sağa ve sola salladı. "Yanıma gel Semih, hemen! "

Efsun'dan

"Diyrum ki, ha bizum bu kinaydi falan yaylada yapalum. Hem ne da yakuşur sağa yayla kizi olmak. Yeme de yanunda yat" Pislik yine konuşuyordu. Öfkeli bir nefes aldım ve anneme döndüm. "Hee oldi, gelene de çay verursunuz artuk" dedim yalan bir gülümsemeyle birlikte. Sert gözleriyle bana bakmaya başladı. "Efsun, ne yaparsan yap, hangi yolu denersan dena, bu bendan kurtulmaysın, şu dakika itibarıyle seni bırakmıyrum. Zaten iki gün sonra nişanlumsun. " O pis ve arsız gözleriyle beni süzerken araya Annem girdi. " Oğul, şimdi yayla soğuk olur, gelan donar laf olur. Hem dedunuz ya, haftaya geliyruk diye. Yaylada kar vardir. " Onlar konuşurken telefonumu almak için odaya gittim. Yatağın üstündeki telefonu aldım ve bildirimlere baktım.

Bilinmeyen Numaradan 2 cevapsız çağrı...

Bilinmeyen Numaradan 3 mesaj...

05**;

Şey kusura bakma, ben Feyza. İsim olarak hatırlamazsın belki ama Semih'in kardeşiyim. Abimden gizli aldım numaranı. Bir de iki kere aramış olabilirim, ehe. Yani kızmamışsındır umarım? :)

Abi, kardeş beni salmıyorlardı. Nefesimi sesli bir şekilde soludum. " Ne oldi, neya sıkıldi canun? " Ne zaman kapı açıldı veya ne zaman içeri girdi bilmiyorum. Ama gelen yine Tarık'tı. Yavaşça sırnaşmaya başladı. " Ne yaptığını sanıyorsun? Çek şu pis ellerini" Belimdeki ellerini ittirmeye çalışırken avazım çıktığı kadar bağırıyordum. Bir anda odanın kapısı açıldı. " Efsun! Abicim! " Sinirli gözlerle Tarık'a bakmaya başladı. " Napıyorsun lan ırz düşmanı? " deyip birden yumruklamaya başladı. Sesleri duymuş olacaklar ki Annem ve Babam da geldi. Babamın sert ve gür sesi odam da yankılandı adeta. "Fatih! " 

Abim sertçe yere fırlattı Tarık'ı, önce bana döndü ve yüzüme baktı, sonra babamın yanında durdu. Bir şeyler söyledi ancak duyamadım.

" Kaybediyorsun Emin Bey, korkuyorsun..."

Abim odadan çıktığında babam yüzünü kaldırıp bana baktı. Ve beni zedeleyen o kelimeyi söyledi. 'Orospu'... Herkesin odadan çıkmasıyla birlikte yatağıma uzandım. Gözyaşlarım çoktan firar etmişti. Ben bu ithamları hak edecek ne yapmıştım bilmiyordum. Oysa pek bir şey istemiyordum. Her kız gibi sırtını babasına yaslamak istiyordum, başkasının çocuğunu severken saçlarını okşayan ellerin benim saçımı yolmasını istemiyordum. İlk aşklar babalardı hani her zaman? Zordan ziyade kalkıp telefona uzandım. Telefonumu aldım elime ve mesaja tıkladım.

Ben;

Önemli değil Feyza, Abinle konuşmayı kestim, ben nişanlanıyorum iki gün sonra. Üzgünüm abine ümit vermek istemezdim, ancak her şey çok farklı gelişti. Abinle konuştuk ve bu şekilde konuşmayı kestik. Lütfen sen de anlayışla karşıla olur mu?

Ağlaya ağlaya yazdığım bu cümleyi, yine ağlaya ağlaya okudum. Belki yüzlerce kez... Ekranım açık bir vaziyette elimde tutuyordum telefonu. Ve mesaj sesi geldi.

05**;

Kusura bakma, ben bilmiyordum. Hayırlı olsun, o yüzden abim bu kadar öfkeliydi demek ki.

Yazdığı mesajla bir iki saniye bakıştıktan sonra ellerim tuşlarda gezindi. Onu merak ediyordum, onun hakkındaki her şeyi merak ediyordum. Anlık bir cesaret ile yazmaya başladım.

Ben;

Noldu, o iyi mi? Yani konuştuğumuz da öfkeli değildi de o yüzden sormak istedim.

Cevabı sabırsızlıkla bekliyordum... Çok isterdim onunla farklı bir şekilde tanışmayı, farklı bir şekilde hayatına dahil olmayı. Böylesi yakışmadı ne ona ne de bana... Dalmış gözlerim mesaj sesiyle kendine geldi. Hızla mesaja tıkladım.

05**;

Yani evet, iyi gibi. Annem ona kız bulmuş. Yani kim olduğunu bende bilmiyorum. Abine söyle akşam yemeğe gelecekler dedi. Bende Abime söyledim. Bir anda Anneme bağırmaya başladı. Normalde asla bağırmazdı anneme. Canı sıkkın olduğu çok belliydi. Ardından Babam geldi ve onu odasına götürdü. Galiba konuşmak için. Ancak ben Abimi haklı buluyorum. Ve doğrusunu söylemek gerekilirse sizin adınıza da çok üzüldüm. Ama bir şey sormak istiyorum tabii müsaadenle...

Annesi ona kız mı bulmuş? Hafif bir tebessüm ettim, yollarımız ne de ayrılmaya yakınmış meğerse. Kıyamadım sormaya 'kabul eder misin o kızı' diye. O da üzülmüş ben gibi. Onunla olan tüm konuşmalarım gözümün önünden geçti yavaşça. Tekrar tebessüm ettim. Ardından telefondan mesaj yazmaya devam ettim.

Ben;

Anladım, umarım hakkında hayırlısı olur, belki o kızı sever. Ve tabii ki sorabilirsin, müsaade istemene gerek yok.

Kalbimin kırıklarında adım ata ata yazdığım o cümleyi dilim söylemeyi bırakamıyordu. Belki o kızı sever... O sıra aklımdan bir şey geçti. Ben ona aşık mıydım? Hayır, tabii ki hayır. Böyle bir şey olmaz, olamaz.

05**;

Madem Abimle konuşuyordun, neden nişanlandın? Neden Abime umut verdin? Seni yargılamak için söylemiyorum. Abim vurulduğunda senin adını sayıklamış. Ne yaptın da bu denli zihnine yerleştin Abimin?

≪•◦ ❈ ◦•≫

Bölüm hakkında?