Bölüm 21: Teras

4.2K 580 324
                                    

Selam canımıniçleri,

YENİ BÖLÜME GEÇMEDEN ÖNCE EĞER OY VERMEDİYSEN ÇOK KISA VAKTİNİ AYIRIP ÖNCEKİ BÖLÜMLERİ BEĞENİR MİSİN LÜTFENNN❤️

Keyifli Okumalar!

Satır aralarına bol bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın lütfen⭐️

*

BÖLÜM 21:

T E R A S

*

Yalanlar en güçlü silahtı. O yalanlar bir kez zihninizi bulandırmaya başladığında kendinizden şüphe etmeye başlarsınız önce. Zamanla kaçtığınız şeylere inanırken bulursunuz kendinizi.

*

Melin Erbay garip bir kızdı. Kalbinde taşıdığı hiçbir şeyden bahsetmezdi hiç. Canı yandığında, kalbi kırıldığında, mutsuz olduğunda... Bunları gölgelemek için karşısındaki insanın dikkatini dağıtmak için çabalardı.

Karşılaştığımız ilk günden beri öyle farklı yüzleriyle tanışmıştım ki hangisinin gerçek hangisinin sahte olduğunu ayırt edemiyordum.

Beni görmezden gelen Melin kimdi mesela?

Benimle kahve ve milkshake içmek isteyen Melin?

Benimle tatlı tatlı konuşup tanışmaya çalışan Melin?

Yoktan yere gözünü kırpmadan beni polise şikâyet eden Melin?

Daha kaç Melin'le tanışacaktım? Kaç kez daha kafamı karıştıracak ve hatta canımı yakacaktı kim bilir.

Her ne olursa olsun sonuna kadar gidecektim. Melin Erbay, hayatım boyunca uğruna savaştığım en değerli şeydi. Yıllar önce girdiğim bu savaşta ikimiz de ağır yaralar almış, her şeyimizi kaybetmiştik.

Ama hala kaybedeceğim çok şeyim vardı. Melin Erbay'ı tekrardan kaybedene ya da ölene dek ikinci kez uğruna savaşacaktım.

Zamanla yarışır gibi sürdüğüm motorla hız kesmeden Melin'in evinin bulunduğu sokağa girdiğimde sessizliğin hüküm sürdüğü yerde motorun sesi büyük bir gürültüye yol açmıştı vermişti.

Melin'in evinin önünde durup motoru kapattım. Kaskı başımdan çıkarırken telefonu hala cebimde mi diye yoklamak için elimi cebime koydum. Hala oradaydı. Neyse ki.

Motordan inip kaskı üzerine bıraktıktan sonra bahçe kapısını usulca açıp içeri girdim. İki katlı, büyük bir evdi ve birkaç odanın ışıkları yanıyordu. Bahçede durup hangi odanın Melin'e ait olduğuyla ilgili çıkarımlar yaparken buldum kendimi. Kaç dakikayı bu şekilde boşa harcadığımı bilmiyordum.

Kendime aptalmışım gibi davranarak başımı iki yana sallayıp kendime geldikten sonra Melin'in telefonunu cebimden çıkarıp hızlı aramadan beni aradığı numarayı aradım.

Telefon daha ikinci kez çalmadan Melin'in sesini duyunca telefonun başında beklediğini anlayıp sırıttım.

"Geldin mi?" diye sordu açar açmaz.

"Çık kapıya," dedim huysuzca.

"Çıkar mısın?" diye düzeltince göz devirerek başımı geriye attım.

ÇÜNKÜ BURADA KALMALIYDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin