Selam bebeksular,
YENİ BÖLÜME GEÇMEDEN ÖNCE EĞER OY VERMEDİYSEN ÇOK KISA VAKTİNİ AYIRIP ÖNCEKİ BÖLÜMLERİ BEĞENİR MİSİN LÜTFENNN❤️
Keyifli Okumalar!
Satır aralarına bol bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın lütfen⭐️
*
BÖLÜM 26:
K Ö T Ü
S O N L U
M A S A L
*
Kimi anılar vardı ki insanı hayata bağlar, kimi anılar ise hayatın boyunca gölgen gibi peşinden gelir. Ne onlardan kaçabilir ne de saklanabilirsin. Yavaş yavaş seni öldürmesini izlersin ancak.
*
Melin korkunç bir yalancıydı.
Dakikalarca kafenin kapısında dikilip öfkeyle bizi dikizledikten sonra birden yüz ifadesi kaybolup neredeyse beni bile yanıltabilecek kadar sahici bir gülümsemeyle masamıza geldi.
O masaya ulaşana kadar her şeyden habersiz olan Bade çoktan elini çekmişti ve ona söylediklerimin doğru olmadığıyla ilgili bir şeyler geveliyordu ama dikkatim tamamen Melin'de olduğundan Bade'yi dinleyememiştim.
"Sevgilim!"
Sevgilim mi... Ne?
Bu da yetmezmiş gibi uzanıp dudaklarıma küçük bir öpücük bırakıp geriye çekildiğinde buz kesmiş ellerimi kucağıma sakladım. Ne yapacağımı bilemez halde şaşkınlıkla arkama yaslandım.
Melin'in yüzünde çiçekler açıyor, cıvıl cıvıl tavırlarıyla Bade dahil herkesin dikkatini üzerimize çekiyordu.
"Bade!" dedi daha da coşkulu bir tavırla. "Selam. Nasılsın?"
"İyidir aşko," dedi Bade oturduğu yerden kalkıp. "Sen?"
"İyilik." Melin omuz silkerek bana döndü yeniden. "Okula gitmeden önce Eden'le burada buluşalım dedik de onun için gelmiştim."
Bade, "Bu çocuk sevgilin mi?" diye sorarken bana bokmuşum gibi bir bakış attı ve duyduklarına inanamıyormuş gibi görünüyordu.
Melin neden sürekli dört ayak üzerine düşüyordu? Bade'yi nereden tanıyordu? Benim dışımda herkesle arasının iyi olması beni delirtiyordu.
"Evet," dedi kocaman gülüşüyle. "Sizin de tanışmanıza çok sevindim." Yalancı.
Biraz önce yüzün hiç de öyle demiyordu. Ayrıca sevgili olduğumuzdan haberim bile yoktu. Hani tipin değildim?
Seni küçük yalancı.
"Ya..." dedi Bade yapmacık bir tavırla. "Çok tatlısınız."
Eminim ki beni öldürmek istiyordu. Bunun için sıraya girmesi gerekirdi çünkü öncelik Melin'in hakkıydı.
"Değil mi?" dedi Melin de aynı samimiyetsizlikle. "Çok teşekkür ederiz."
Melin sürekli yanında taşıdığı ve benim sabaha karşı o uyuduktan sonra okuduğum defterini masanın üzerine bırakınca kaskatı kesildim. Beni hatırladığı gerçeği bir kez daha tokat gibi yüzüme çarptı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇÜNKÜ BURADA KALMALIYDI
Ficção AdolescenteBu yüzdendir ki öğrenecekleriniz, size anlatacağım son hikayem olacak. Çünkü size, nasıl öldüğümü anlatacağım. Ben kim miyim? Ben ne bir yalancıyım ne de bir yabancı. Sadece canı yananlardanım. Ya da yalnızca can yakanlardan biri. * Yalancılar ve Ya...
