HAYALLERİME DÜŞEN SON DAMLALAR (KİTAP OLUYOR)

On İkinci...

Kazanırsan kaybedersin.

15-10-1990

Aslıhan'dan:

Annemlere yolladığım mektuba olan cevabı ivedilikle bekliyordum lakin gelmiyordu bir türlü. Annemler sırf üzülmesin diye söylediğim her şey neredeyse gerçek -Evin soğukluğu ve okulun iyi olup olmadığıyla ilgili şeyler ve bir-iki konu hariç tabii- olmuştu.

Bugün okula, öğrenciler için ilk gidişimdi. Sınıfa girip içerideki öğrencilere baktığımda mantık olarak hepsi ayrı ayrı yaşlardandı.

Ayağa kalkmadılar ben girdiğimde. Kaşlarımı kaldırıp kara tahtanın tam ortasında durdum.

''Merhaba çocuklar,'' dedim yüz ifademi değiştirmeden. ''Ben yeni öğretmeniniz Aslıhan. Şimdi sizinle teker teker tanışacağız. Olur mu?''

Hepsi aynı anda başlarını ileri-geriye doğru beni onaylar şekilde salladıklarında anlaştığımızı anladım.

Öğretmen masasının hemen önünde oturan kara kaşlı, kara gözlü, kısa boylu çocukla göz göze geldim.

''O halde senden başlayalım Küçük Bey. Adın nedir, yaşın kaç, söylemek istediğin başka bir şeyler var mı?''

''Ben Seyit, 8 yaşım var. Annemi çoh özledim.''

''Çok.''

''Çoh.''

''Tamam Seyit'cim, 'Çoh' , senin dediğin olsun.''

Seyit'in arkasındaki sarışın kız ise ayağa kalktı.

''Öğretmenim ben Sevda. 14 yaşındayım. Annem-babam yok. Anneannem beni bakıyor. Kitap okumayı severim.'' dediğinde gülümsedim.

''Ne tür kitaplar okumayı seversin Sevda'cım?''

''Ben genelde dünya klasiği okuyorum. Hoşuma gidiyor.''

''Ama bazı kitaplar senin yaşına uygun olmayabilir. Onları nasıl okuyorsun?''

''İlk önce amcam okuyor, sonra ben okuyorum. Zaten kitapları da bana amcam veriyor okumayı seviyorum diye.''

''Ne güzel. Söylemek istediğin başka bir şey yoksa eğer arkaya geçelim,'' dediğimde Sevda arkasını döndü: ''Öğretmenim ben size tanıtayım onu, o Hasan. Hiç konuşmaz. 10 yaşında olması lazım yani, en son 10 yaşındaydı.''

''Neden konuşmuyor.''

''Bilemem. Hiç görmedim ben onun konuştuğunu." Dedi.

"Allah Allah." Deyip Hasan'a seslendim: "Hasan! Duyuyor musun beni?"

Başıyla dediğimi onayladı.

"Konuşmak istemiyor musun...Peki. Sonrakine geçelim."

"Yıldız ben, 15 yaşındayım."

Yıldız'a gülümseyip bir şey söyleyecek mi söylemeyecek mi diye birkaç saniye bekledikten sonra onun arkasına duran erkek çocuğuna baktım.

"Adım Halil. 10 yaşındayım. En sevdiğim ders matematik."

"İyi mi matematiğin?"

"Evet."

"Çarpım tablosunu biliyor musun?"

"Sizden önceki öğretmenim öğretmişti."

"Ezberinde mi?"

"Evet."

"Dokuz kere iki?"

"On sekiz."

"Dokuz kere dokuz?"