Bana yakamoz güzeli demişti. Evet güzeldim ama bu bir şey bildiğimi düşündüğü için ağzımdan laf almaya çalışmasıydı ama yemezler yavrum. Hem zaten bir şey bildiğimde yoktu amına koyayım ya. Bu saçma sapan olay nereden dönüp dolaşıp bulmuştu beni bilmiyordum ama bildiğim tek bir şey vardı. O da canım bu gece külübe gitmek istiyordu. Uraz Kandemir görüşeceğiz seninle hem de tahmin ettiğinden daha kısa bir sürede. Artık yavaş yavaş eğlenmeye başlıyordum. Madem olaylar kaçınılmaz bari zevk almaya bakalım.
Anahtarlarım motorda kaldığı zile bastım. Kapıyı Turgut açmıştı. Gözler uykusuzluktan kıpkırmızıydı muhtemelen nöbetten falan gelmişti. Beni görür görmez sarıldı.
"Nerdesin kızım sen? Öldük öldük dirildik. Hele Aycan abla ile Sinem ağla ağla helak oldular." Dedi.
"Sorma ya çattık işte delinin birine." Dedim içeriye geçerken.
Sinem içeri girer girmez koşarak yanıma geldi ve abartmıyorum üstüme atladı. Bende mecbur kucağıma aşmak zorunda kaldım.
"Alev nerdesin sen? Sana bir şey oldu diye çok korktuk hepimiz." Dedi.
Aycan ablanın da gözlerinde aynı korku vardı. Sinem ve ikisinin gözleri ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu.
Ben olan olayları sakin bir şekilde anlatırken Aycan abla ve Sinem yaşadıklarımı ağızları açık dinlerken Turgut yer yer dinlerken küfürler etti.
"Bu olay tam olarak hangi gün oldu?" Sordu. O kadar şey anlattım buna mı takıldın yavrum ya.
Düşünür gibi yaptım.
"Bugün cuma. Çarşamba gecesi oldu." Dedim. Kaşlarını çatarak düşündü.
"Hımm anladım." Dedi.
"Kim bu adamlar ya. Senden ne istiyorlar. Hemen polise gidelim güzel kızım." Dedi Aycan abla.
"Yok ablam dedim gerekeni söyledim. Bir daha böyle bir şey olmayacak." Dedim bende onları sakinleştirmek için.
"Polise gidince sanki bir şey mi yapıyorlar." Dedi serzenişte bulundu Sinem de.
Ben yokken polise gitmişler ancak 24 saat dolmadan kayıp başvurusu yapılamayacağını söyleyerek polis onları geri göndermiş. Bu yüzden polislere karşı sinirliydi şuan. Halbuki prosedür böyleydi. Kendimden biliyorum.
Olayları anlattıktan sonra çok yorgun olduğumu söyleyerek yatmak istedim. Saat sabah 5 oluyordu. Aycan abla ve Sinem de uyumaya gitmişti. Turgut ise acil bir ameliyat olduğunu söyleyerek o saatte evden çıkıp gitmişti. Sabah ki dersi de ekecektim mecbur.
Dinlenmem gerekiyordu. Güzel bir duş aldıktan sonra pijamalarımı yatağa yattım. Resmen bayılmışım.
Uyandığımda saat 12'ye geliyordu. Bugün izin günümdü neyseki. Yatakta birazcık telefonumla oynadım. Google'a girip Uraz Kandemir yazdım ve arama sonuçlarına baktım.
Sayfalarca sonuç çıkmıştı. Playboyumuzun geçmişi uzun solukluydu anlaşılan. Haftada iki üç güzelle muhakkak gece kulüplerinden çıkarken görüntülenmiş. Adam saklanmak için bile uğraşmamış. Sanki bilerek görüntüleniyor gibi.
Görüntüler kısmında resimlerine de baktım. Çoğu fotoğrafında o muazzam vücudunu sergiliyordu ancak yaptığı mücevher tasarımları da gözüküyordu.
Gerçekten bu konuda iyiydi.
Yakışıklı erkeklerin kötü olduğu bir şey var mıydı acaba bu dünyada. İlahi adaletsizlik.
Her zaman takıldığı gece kulübü ismini bulduktan sonra telefonu komidinin üzerine bıraktım ve yataktan fırladım.
Aşağı indiğimde mis gibi patates kızartması kokuyordu mutfak. İşte kahvaltı dediğin böyle olur.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BÜYÜK GÜNAH
Fiction généraleDışardaki buz gibi soğuk iliklerine işlerken karın üzerindeki az önce yaşanan olayı haykıran kan damlalarına baktı. Bu saatten sonra geri dönüşü yoktu, bu saatten sonra onun için hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Az önce burada yaşananlar, şahit o...
