Ep02:គាត់គ្រាន់តែជាវិញ្ញាណ28ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ

1.7K 112 1
                                    

"ពួកយើងជជែកគ្នាទៅ"

"និយាយយ៉ាងមិច!ហ្ហាស?!ឯងមើលឃើញយើង?!"
នាយមាននិយាយទាំងអស់សង្ឃឹមតែភ្ញាក់វិញពេលឮគេថាជជែកគ្នាបានន័យថាគេមើលនាយឃើញមែនទេ?នាយព្យាយាមយកដៃទៅគ្រវីពីមុខគេតែគេមិនប្រតិកម្មអ្វីសោះតែមិចក៏គេនិយាយថាជជែក?

"ព្រះចន្ទដឹងទេ?ថ្ងៃនេះខ្ញុំធ្វើការច្រើនណាស់ហត់ក៏ហត់តែខ្ញុំសប្បាយចិត្តណាស់"ថេយ៉ុងធ្វើជានិយាយជាមួយព្រះចន្ទទាំងក្នុងចិត្តអស់សំណើចនឹងបុរសក្បែរខ្លួនដែលខំហក់មកមួយទំហឹងស្មានថាគេចង់និយាយជាមួយនាយ

"ចង្រៃយ៎អើយ!!ឯងនិយាយធ្វើដូចមើលឃើញយើងចឹងចុងក្រោយយើងក៏នៅតែជាខ្មោចដែលគេមើលមិនឃើញហ្ហើយ!!!"នាយក្រោកស្រែកទាំងតឹងចិត្ត
វាពិតជាពិបាកក្នុងការទទួលយើងហើយក៏ស្អប់ដែលនាយធ្វើអ្វីមិនបានក្រៅពីអង្គុយសង្ងំមិនដឹងថាអាចចាប់ជាតិឬអត់។នាយទាត់តូងមួយជើងតែវាទាមិនបានទៀតមួម៉ៅក្តៅក្រហាយខ្លាំងណាស់ឯថេយ៉ុងចង់ស្លន់ពេលដែលនាយដូចជាខ្មោចអាក្រក់និយាយផងកាយវិការផងមើលទៅកាលនៅរស់នាយជាក្មេងទំនើងមិនខាន

"ថ្ងៃស្អែកខ្ញុំត្រូវទៅរៀនហើយក៏ធ្វើការមិនបានមកលេងញឹកញាប់ទេនេះក៏យប់ជ្រៅដែរហើយបើស្អែកទំនេរខ្ញុំនឹងមកម្តងទៀត"ថេយ៉ុងប្រញាប់ដកថយព្រោះឃើញថាសភាពការណ៍មិនសូវស្រួលនាយកំពុងតែសម្លឹងមកគេមិនដាក់ភ្នែកគួរអោយញញើតណាស់ទើបនិយាយហើយប្រញាប់ដាក់មេប្រូយទៅបាត់បន្សល់ទុកតែលោកបងខ្មោចខឹងមួម៉ៅម្នាក់ឯង

"កាយវិការឯងដូចជាមើលឃើញយើងប៉ុន្តែហេតុអីក៏មើលមិនឃើញ?"នាយអង្គុយច្បូតមុខទាំងធុញថប់គិតអ្វីមិនចេញនាយនៅតែគិតថាមនុស្សមិនអាចមើលឃើញខ្មោចតែក្មេងមុននេះភ្នែកគេបញ្ជាក់ពីភាពភ័យខ្លាយទោះនិយាយមិនញ័រតែគេមើលដឹងឬក៏ដោយសារតែកម្លាំងទាត់តូងរបស់នាយមុននេះបន្លាចអោយគេខ្លាច?

"អាវ!បងមកវិញហើយហ្ហេស?"

"បងទៅវិញហើយណាព្រោះថ្ងៃស្អែកបងត្រូវទៅរៀនបើសិនជាបងអាចចេញពីធ្វើការលឿនបងនឹងមកលេងឯងម្តងទៀត"

"ចុះបងសម្រេចចិត្តជួយលោកពូនោះទេ?"

"បងគិតមើលសិន"គេមិនដែសូវខ្លាចទេពីមុនមកតែពេលជួបនាយគេដូចជាចង់ខ្លាចមិនហ៊ានជួយទេ។ដំបូងចង់ជួយព្រោះមើលទៅនាយគួរអោយអាណិតមានឯណា
ចេញមកចឹងៗអីគេភ័យស្លាប់ហើយបើសិនជាជួយគេហើយមិនបានតើនាយអាចកាច់កគេដែរទេ?

🖤វិញ្ញាណ28ថ្ងៃ🖤(Completed✔️)Where stories live. Discover now