Stalked..

1

[Je gaat eraan!]

Waarom moest ik dit leven lijden? Vriendjes die dreigen, ouders die er bijna nooit zijn en dan ook nog eens geen vrienden hebben.

'Han? Wil jij please de boodschappen doen?' Vraagt Rob mijn oudere broer.

'Of ik het wil doen, nee. Of ik het moet doen, jammer genoeg wel!' Zeg ik zuchtend.

Rob gniffelt en ik trek mijn jas aan. Ik loop naar de Albert Heijn. Onderweg hoor ik allemaal voetstappen. Ik heb mij een paar keer omgedraaid en er stond of liep helemaal niemand. Ik loop beangstigend door. Nu hoor ik ook dat mijn naam een paar keer geroepen wordt. Ik draai me nog een keer om, nog steeds staat er helemaal niemand. Ik word nu echt super bang. Er rollen een paar tranen over mijn wangen. Als ik nog een keer mijn naam hoor flip ik hem helemaal.

Ik begin te rennen. Als ik de laatste bocht nog om moet botst ik tegen iemand op.

'Sorry!' Mompel ik.

'Gaat het wel?' Vraagt een bekende stem.

Hij pakt mijn hand en tilt mij omhoog, ik zie nog een paar andere jongens staan, die mij ook super bekend voorkomen.

'M-m-MainStreet?' Vraag ik zacht.

De jongens lachen zwakjes en knikken.

'Maar gaat het?' Herhaalt Rein.

Ik schud mijn hoofd.

'Maar ik moet wel echt naar de appie nu...' Kan ik eruiteindelijk uit krijgen.

'Ik loop wel mee!' Zegt Rein lief.

'En waar moeten wij heen?' Vraagt Nils.

Rein gooit z'n sleutels naar Nils toe en zegt 'je kan naar m'n huis gaan!'

Rein en ik lopen naar de Albert Heijn en halen daar wat eten. Ik betaal en loop naar mijn huis. 'Wil je binnenkomen of wil je naar de rest toe?' Vraag ik.

'Mag ik binnenkomen?' Vraagt Rein.

Ik knik en Rein loopt naar binnen, hij kijkt bewonderend om zich heen.

'Maar wat is er gebeurd net?' Vraagt Rein.

'Ik hoorde allemaal voetstappen en ik hoorde steeds mijn naam terwijl er niemand achter mij liep, en ik werd nogal bang..' Zeg ik.

'Ik zal je beschermen!' Zegt Rein moedig.

Ik lach een beetje en zeg 'je weet mijn naam niet eens!'

Rein lacht ook een beetje en kijkt mij dan vragend aan.

'Ik heet Hanna!' Zeg ik lachend.

'Mooie naam,' zegt Rein 'wil je anders bij mij komen slapen vanavond?'

'Mag dat?' Vraag ik ongelovig.

'Ofcourse! Hoe oud ben je eigenlijk?'

'15' antwoord ik.

Rein knikt en zegt dan na een lange stilte 'kan jij en wat kleren halen? Dan kunnen we zo gaan!'

Ik knik en loop naar boven. Als ik boven kom zie ik een mes op mijn bureau liggen met een briefje ernaast

"Je gaat eraan" staat erop. Waarom moest dit mij overkomen? Ik gris snel wat kleren uit mijn kast en stop die in m'n rugtas. Ik loop met een betraand gezicht naar beneden. Als Rein mij ziet rent hij naar mij toe.

'Ik wil hier weg!' Snik ik.

'Wat is er gebeurd?' Vraagt Rein die zijn handen op mijn schouders legt.

'Ik moet dood, ik verdien het leven niet!' Zeg ik.

Ik zie dat Rein schrikt van mijn reactie.

'Wat is er gebeurd?' Vraagt Rein nu echt meelevend.

'Er lag een mes op mijn bureau met een briefje ernaast waarop staat je gaat eraan.'

Rein pakt mijn tas en mijn hand en we rennen naar zijn huis. Als we daar uiteindelijk zijn ben ik doodop en zucht ik diep.