Stalked..

17

{Julia}
Rosa rent de kamer uit. Ik laat mijn hoofd in mijn handen vallen.

'Je hebt gelijk,' mompel ik.

'Wat echt? Ik maakte maar een grapje!' Zegt Rein schuldig.

'Het is niet jou schuld, dit kon je niet weten liefje!' Zegt Hanna.

'Wat heeft ze nog nooit gezoend?' Vraagt Nils vol ongeloof.

'Ja, ze wordt gepest omdat haar ouders zijn omgekomen doordat ze teveel hebben gedronken, elke dag geven ze haar wel een fles wijn ofzo. Een keer werd ze zo boos dat ze die wijnfles vol op iemands hoofd kapot sloeg.' Zeg ik.

'Ik ga haar zoeken!' Zegt Nils vastbesloten.

'Dan moet je dit horen!' Zegt Hanna geschrokken. Nils die net was opgestaan kijkt Hanna's kant op.

'Rosa is meegenomen, ze-ze word...' Zegt Hanna.

Hanna geeft haar telefoon aan Nils. Ik sta achter Nils en lees mee. Van schrik val ik achterover. Daan vangt mij op. Ik bloos en kijk weg. Daan veegt een pluk voor mijn gezicht weg.

'Wat staat er in dat bericht?' Vraagt Daan.

'Als je dat wijf nog wilt zien, krijg ik Hanna, anders komt ze nooit meer terug op de levende wereld. Elke dag krijgt ze er 5 mooie sneeën bij. Dat gaan mooie littekens worden :)' leest Daan voor.

'Ik ga!' Roept Nils boos.

'Ik ga mee!' Zeg ik.

Daan pakt mijn pols en staat op.

'Doe alsjeblieft voorzichtig!' Zegt Daan.

Ik knik, Daan drukt zijn lippen op de mijne en na een tijdje trekt hij terug, ik glimlach hem na en ik loop samen met Nils naar buiten.

Nils zit op zijn telefoon te kijken, hij stuurt een bericht.

'Oehh, naar wie stuur je een bericht?' Plaag ik.

'Naar Hanna, want misschien krijg zij nog meer van die berichten binnen dan kunnen wij het ook een beetje weten.'

'Ik dacht het is een sappig liefdesbericht.' Lach ik.

Nils zucht.

'Wat is er?' Vraag ik.