Yanlış Numara Mı? ≈Texting√

⁴

Medya: Delfin

1 Yıl Önce İpek'ten

Elimde olan süsler ile bulunduğum kafeyi süslemeye çalışıyordum,bugün Cemre ve benim 5. Yılımız doluyordu ve bugün Cemre'nin doğum günüydü aynı zamanda,birazdan Delfin'de gelip bana yardım edecekti. Ben süslemeye devam ederken kafenin kapısı hızlı bir şekilde açıldı ve sertçe kapatıldı. Herkes sırayla karşıma dizildiğinde Delfin dolu gözlerle bakıp elindeki telefonu elime verdi,telefona baktığımda benim telefonumdan Emir'e atılmış birkaç mesaj ile karşı karşıya kalmıştım

Yenge: Emir,ben artık bazı şeyleri içimde tutamıyorum. Seni çok seviyorum ben,Cemre ile olan ilişkim bile seninle yakın olmak içindi.

Karşımdaki mesaj ile olduğum yerde kalmıştım,ben böyle bir mesaj atmamıştım ki,ben 4 saat önce bu kafeyi ayarlaması için dayımlara gitmiştim, hızla başımı kaldırıp Delfin'e baktığım zaman bana hayal kırıklığı ile bakan en yakın arkadaşımla göz göze geldim

"Neden yaptın bunu,bana ve Cemre'ye bunu nasıl yaptın İpek? Hiç mi düşünmedin ne hissedeceğimizi? Ya birde İrem'e iftira atıyordun,Emir'i seviyor gibi diyordun ya lanet olsun senin gibi arkadaşa." Diyen Delfin ile olduğum yerde kala kalmıştım,benim yapmadığıma onları nasıl inandıracaktım ki? Bakışlarımı Cemre'ye çevirip hızla yanına gittim,o beni anlardı. Kimse beni anlamazsa,bana inanmazsa bile Cemre beni anlardı,o bana inanırdı.

"Cemre bak ben yazmadım o mesajı,yemin ederim yazmadım. Ben senin için burayı hazırlıyordum,yapmadım Cemre." Dediğimde Cemre dolu dolu olmuş gözlerini bana dikti ve hafifçe alayvari bir şekilde gülüp

"Yanlış yerdesin İpek,Emir'e git ona anlat bunları. Biliyor musun İpek? Sorun sende değil bendeymiş çünkü ben hiçbir zaman bir Emir olamazmışım,mesajların en başını okudum orada benden nasıl nefret ettiğini,benden nasıl iğrendiğini yazmışsın." Deyip elini yavaşça bana hediye ettiği kolyeye atıp kopardı ve kapıya doğru adımlamaya başladı,daha kapıya varmadan kolunu sıkıca tutup kendimden tarafa çevirdim

"Ne münasebet, sorun sende değil bende seni adam yerine koyup seven ben de. Kimse bana güvenmese inanmasa bile Cemre bana inanır diyen bende." Deyip kolundan elimi yavaşça çektiğim zaman herkes kafeyi terk etmişti,bense  orada bir çöp yığını gibi bir köşeye yığılıp saatlerce ağlamış ve etrafı dağıtmıştım.

**********

Kızıl Kafam❤️: İpek

İpek: Efendim?

Kızıl Kafam ❤️: Bugün okulda yaptığın saçmalık neydi?

İpek: Ben ne yaptım ki Cemre?

Kızıl Kafam ❤️: O kızları arkana alıp bize ağzına geleni söylemenden bahsediyorum İpek.

İpek: Ben hiçbir şey yapmadım ki,sadece ilk defa kendimi savunmak istedim. Kendimi anlatmak istedim,bu neden sorun oldu ki?

Kızıl Kafam ❤️: Ulan sırf Delfin gelsin diye Emir ve İrem'in sevgili olduğunu bile bile bunla İrem'i vurdun bugün. İrem yine senin yüzünden kriz geçirdi.

İpek: Peki bu 1 yılda benim geçirdiğim krizler ne olacak Cemre,benim kalbimdeki acı ne olacak? Benim kızıl bebeğim bana düşman olmuşken,hemde bana güvenmeden ben ne olucam Cemre? /Silindi

İpek: özür dilerim,bir daha karşı karşıya gelmemeye çalışırım sizinle.

Kızıl Kafam ❤️: Okulun yeni sahibi hepimizi aynı sınıfta toplamış,o nasıl olacak? Senden kurtulamayacak mıyız biz İpek?

İpek: Benden kurtulmak mı istiyorsun?

Kızıl Kafam ❤️: Evet,keşke seni hiç tanımasaydım. Keşke seni hayatıma hiç dahil etmeseydim İpek.