Borç

09

Karan la beraber otelin içinde ilerliyorduk taki arkadaşlarımı görene kadar hızla koşup Kaan a sarıldım babam yoktu birazdan gelirdi herhalde 4 tane arkadaşım vardı Kaan,Mert,Özge,Cenk  Özge ve Cenk nişanlı mert ise yaralı kuş sevdiği kız başkasıyla evlendi Kaan ın sevdiği yok Cenk 26 yaşında Özge 23 Mert ve Kaan 27 yaşındalar küçüklükten beri arkadaşız fazla arkadaş canlısı birisi değilim zaten arkadaşlarım bana yetiyor.

Kaan la sarılırken birisi beni geriye çekti arkamı döndüm tabiki de karan dı başka kim olabilirdi ki zaten diğer arkadaşlarıma da sarılıp özge ve Kaan ın ortasına oturacaktım ki Karan beni yanına oturtup beni kolunun altına aldı Kaan bozulsada ses etmedi " biz parayı bulduk buse yi de alıp gideceğiz" dedi beni çok severleri ama Karan gitmeme izin vermezdi biliyordum gözlerim dolmuştu bile karan " kendiniz nereye giderseniz gidin buse'yi vermem eğer bu konu bir daha açılırsa buse'yi göremezsiniz sizin tercihiniz " dedi resmen arkadaşlarımı benimle tehdit ediyordu " B- Babam nerede" karan bana dönüp gözyaşlarım ı sildi " baban burda değil haftaya buluşursunuz ağlama ve bir an önce arkadaşlarınla özlem gider " diyerek gözlerimi öptü ondan uzaklaşmaya çalıştım garson geldi ben birşey istemedim arkadaşlarım açlardı yeni inmişler uçaktan o yüzden onlar yemek istediler karan da yemek istedi.

Özge :Buse seni çok özledik hiçbir şey sensiz tadı çıkmıyor keşke bir yolu olsada beraber dönsek

Özle söyleyince gözlerim dolmuştu

Buse: Bende sizi özledim

Daha fazla konuşamamıştım yoksa ağlardım.

Mert : seni çok merak ettim bunlar babada söylemediler buse kafasını dinlemek istiyor deyip postaladılar ama ben inanmadım seni hep aradım.

Mert böyleydi sert görünen yufka yürekli merhametli bir insandı.

Buse:  M-mert

Konuşmayı unutmuştum sanki sonunda dolup taşan bir dağ gibi patladım ve ağlamaya başladım ağlamamı durduramıyordum özge yanıma geldi bana sarıldı bende bunu bekliyormuş gibi ona sımsıkı sarıldım onları çok özlemiştim sonra birisi bizi ayırdı bana sarıldı bu Kaan dı beni dizlerine oturtarak gözlerimi sildi " buse ağlama gülüm yıpratma kendini tamam bununda herşeyin üstesinden geldiğimiz gibi bununda üstünden ezip geçeceğiz lütfen ağlama" onun göğsünde sakinleşirken karan ın kükremesi doldu kulaklarıma ama ne dediğini anlamıyorum birisi beni Kaan ın kucağından aldı karan dan başkası olmazdı zaten " buse'yi son görüsünüz iyi bakın çünkü bir daha o gözler buse'yi asla göremiyecek " dedi ve beni otelden dışarı çıkardı " Karan lütfen onları çok özledim birazdaha göreyim" dedim o beni dinlemiyordu bağırarak konuşmaya başladı"lan sen hangi cesaretle el âlemin kucağına oturursun lan kalkmaya bile tenezzül etmiyo birde" elleri belimi ve bacaklarımı sıkıyordu " indir beni yere canımı acıtıyorsun" yüzüme baktı sonra ellerini gevşetti ama beni yere indirmedi beni kendine yasladı kafamı omzuna koydum ve ağlamaya devam ettim arabaya binmiştik hâla kucağındaydım tam kalkıyordum ki sert ve uyarıcı sesi kulaklarıma doldu " ordan kalkmayı aklından geçirirsen babanla son bulusmanı unut" dedi kafamı kaldırarak gözlerine baktım gözleri benim kanlanmış harelerimi bulunca acı çeken bir ifade yerleşti yüzüne " beni neden ailemle sınıyosun onları neden benden uzaklaştırıyosun" yüz ifadesi değişti ve sert bir görünüm aldı " senin tek ailen benim onlar değil artık bunu kabullen" dedi göğsünü yumruklayarak" neden ben ya neden bana bu kadar acı çektiriyosun ne yaptım ki ben sana neden neden" nefes almadan ağlıyordum kollarımı tuttu ve " çünkü sen bu kalbe girdin başkası değil çünkü sen sürekli aklımdasın hergün her dakika her saniye ben çok mu memnunum senin ağlayıp kırılmandan sen ağlayınca canım acıyo lan yaptığım her halt dan pişman oluyorum sayende, ben yeraltı nın da üstününde sahibiyken herkes benden korkarken ben birtek sana müsamaha gösteriyorum kim bana el kaldırabilir bir bak etrafına kim lan kim ama ben sana kıyamıyorum işte şimdi rahat dur ve ağlamayı bırak ellerin kızarmış" dedi 5 ,6 dakika sonra ağlamam durmuştu kafamı eğerek sakince " benden ne istiyorsun" dedim gözyaşlarımı sildi ve kafamı kaldırdı gözlerini gözlerime kenetledi.

Karan : Senden seni istiyorum kalbini istiyorum beni gerçekten sevmeni istiyorum sana olan sevgimi gör istiyorum bunları bana verebilicek misin bana daha doğrusu bize bir şans verecek misin.

Buse: Peki ya sen benim yerimde olsan ne yapardın beni ailemden uzaklaştırıyosun beni alıkoyuyorsun lanet olası paranı alıp beni bırakmıyosun bu kadar acı bana çok anlıyormusun taşıyamıyorum artık kaldıramıyorum artık bu olanları.

Karan:Taşıma bana anlat dök içini rahatlata ama içine atma bana alıştığına emin olana kadar bu böyle devam edecek bu gün çok yıprattın kendini hadi uyu.

Buse : Arkadaşlarımı ve babamı görmeme izin vermeyecek misin gercekten.

Karan: Bunu düşünme uyu sen ben seninle ilgili her şeyi düşünüp uygularım

Dedi ve alnımı öptü kafamı omzuna yasladı ve saçlarımı okşamaya başladı bende ağlamanın verdiği yorgunlukla uyudum.

Gözlerimi açtığımda havadaydım uçuyordum galiba alnımda tüy kadar hafif bir buse kondu "uçmuuyorsun ben seni taşıyorum" dedi ve gülme sesi duydum sonra tekrar gözlerimi kapadım.

Arkadaşlar lütfen oylayın.