Borç

06

Nefes alamıyordum bedenime ahtapot gibi sarmış kollar bir bacak ve bir kafa vardı gözlerimi zorlukla açtım oda simsiyahtı demekki karan ın odasındaydık ona baktım huzurlu bir şekilde uyuyordu oflayarak ayrılmaya çalıştım kaşları çatıldı böyle olmuyordu ona seslendim " karan karan karan kalksana be adam " sonlara doğru bağırdım kalktı ve geri yattı " karan kalkarmısın nefes alamıyorum " gözlerim dolmuştu nefes alamıyordum karan ciddi olduğumu anlamış ki kalktı ve beni kucağına oturttu yüzümü ve boynumu öpmeye başladı korkuyordum bana dokunmasından geri çekilmeye çalıştım olmuyordu benden çok güçlüydü ağlıyordum "şşt korkma iznin olmadan asla sana dokunmam sadece özlem gideriyorum 2 dakika " bende " bana yalan söylemiyeceğini nereden bilebilirim hm" dedim o da " ben asla yalan söylemem senide asla kırıcak bişi yapmam" sesi net ve kararlıydı yüzümü gözümü alnımı çenemi yanağımı öptü ve beni kucağına alarak banyoya götürdü küvete koydu suyu ayarladı bana doğru geldi "ben kendim banyo etmek istiyorum" dedim o ise beni dinlemeyerek üstümdekileri çıkarmaya başladı ağlamaya başlamıştım bile karşısında iç çamaşırımlarımla kalmıştım o ise zaten üstüne bişey giymeden uyumuştu küvete bişiler sıktı ve su köpürdü yanıma geldi ve küvete girdi  1 saat sonra ikimizde banyo yapmıştık şimdi ise bana kıyafet seçiyordu su yeşili bir eşofman takımı getirdi sonra odadan çıktı üstümü girdim artık bu evden kaçmam gerekiyordu evi gezip bir plan yapmam lazım dı 20 dakika sonra üstünde takım elbise'yle odaya karan geldi elinden tutarak kendine çekti ve sarıldı ardından biraz çekilip gözlerimi ve anlımı öptü beni kucağına alarak yemek masasına oturttu
Tabağımı tıka basa doldurdu aç olduğum için yemeye başladım fakat tabağım bitmemişti portakal suyumu kafama diktim tam masadan kalkıyordum ki karan "sana gidebilirsin demedim şimdi otur ve tabağını bitir" dedi "ama ben doydum" deyince o da " NE YEDİN ACABA TABAĞINA BAK HEPSİ AYNI DURUYO" bana bagırmasından korkuyordum yözlerimden yaşlar akıyordu ağlayarak geri yerime oturdum yemeye çalıştım ama midem bulanıyordu zorlayınca daha beter oldu hızla bana verilen odadaki banyoya girdim ve klozete eğilerek istifra etmeye başladım ağlıyordum midem ağrıyordu sifonlu çektim karan beni kaldırarak lavaboya götürdü ağzımı çalkaladım yüzümü yıkadı korkuyordum ondan yüzüne bile bakamıyordum " seni kırmak istemiyorum bir anda gelişti az yemek yiyorsun ve çok zayıfsın şşt ağlama bebeğim gel buraya"diyerek kafamı göğsüne çekti ağlamam durmuştu ondan uzaklaşarak " git korkuyorum senden git " diyerek banyo duvarına çökmüştüm ellerimle kendimi korumaya çalıştım yanıma eğilerek " biliyorum benden korkuyorsun ama sana zarar vermiycem küçük kızım gel buraya" diyerek beni kucağına salona götürdü koltuklardan birine oturttu ve TV yi açtı " karnın açmı güzelim" dedi kafamı olumsuz anlamda salladım zil çaldı çalışanlardan biri kapıya baktı sonra yanımıza geldi "k- karan bey İsmet bey geldi içeri alalım mı " dedi babam mı gelmişti koşarak kapıya gittim karan küfür ederek beni yakaladı ama kapıya gelmiştim babam burdaydı "BABA" onu özlemiştim nede olsa babamdı beni severdi arada param olmayınca döverdi ama fazla değil 1 veya 2 tokat sonra özür dileyip yaralarıma merhem sürüp beni yatırırdı ve baş ucuma geçerek ağlardı "lanet olası bu haplar yüzünden sana zarar veriyorum kendimi tutamıyorum şu zıkkımı bırakamıyorum" diyerek ağlardı karan beni kucağına aldı.

Yazım hatası olabilir yanlış olan yerleri söylerseniz düzeltirim yetiştirebilmek için hızlı yazıyorum oylamayı unutmayın 🥰