Ben ne yapıyorsun dememe kalmadan dudakları dudaklarımın üstünü örtü . Ben ondan kurtulmaya çalışırken o dişlerini alt dudağıma geçiriyordu karşılık vermiyordum ama karşılık vermem için kalçalarımı sıkıyordu ben ne uğradığıma şaşırdım
kalçamı serbe...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kapanmayan yaralar hep kanar mıydı yoksa kadere inat mıydı her şey.
Yoruldum her şeyimle. Bir mafya tarafından kaçırılmak tek sebep değildi benim kabullenmemem.
Bu hayata karşıydı.
Bela mıknatısı mıydım bilmiyorum .
bu hikayeye ne ad vereceğimi bilmiyorum
kulaklarıma dolan şarkıyla şarkıya odaklanmaya başladım.
"Güldürmeyen , ağlatmayan
Sinsi Bir ok, öldürmeyen
Çaresi yok , bu yaranın"
Olmuyordu gerçekten böyle hayatım böyle ilerlemezdi.
bir mafya beni kaçırdı sebebini bilmiyordum.
benimle evlenmek istiyordu onun da sebebini bilmiyordum
hiçbir şey bilmiyordum...
Televizyon ünitesinin yarım açık çekmecesini görünce, meraklı oraya gittim hızlıca oturduğum koltuktan kalkıp ünitenin yanına geldiğinde açık çekmeceden kaçmam için bulabileceğim bir şey çıkması ümidiyle gittim.
Çekmecenin içine karıştırırken bir albüm buldum.
Albümün kapağında gördüğüm fotoğraflarla deprem etkisi yaratmıştı. Sendelenmiştim.
elimdeki fotoğraf albümündeki fotoğraflarda neyin nesiydi.
Kulağıma boğuldu gelen şarkı ile ve elimdeki fotoğrafı hayatım her zaman yüzüne vurmaktan bıkmadığı ve her zaman hayatın silesini vurduğu anlardan birindeydim.
Şimdi gövde de ,büyüyen bu Arsız kimsesiz ,topraksız çiçek Yüreğinde kor, sürgün göğsüne Bunu bana yapamazsın.
Dışarı kapısının sert vurulması ile sinirli bir Poyraz görmem bir oldu. Evin içinde son ses çalan şarkının sözleri beynimde sarsıntı oluşturuyordu.
"Bunu bana yapmazdın, çiçek"
Elimdeki albüm yere düşünce. Poyraz yere düşen albümü gördüğünde yüzündeki afallamayla Bu hikayede bilmediğim şeyler olduğu bir kez daha da kanıtlanmıştı ve elimdekini öğrendiğimde hayatım bir daha aynı olmayacaktı.
Poyraz hızlıca yere düşen albümü alıp salondan çıktığında ben de arkasından hızlı adımlarla merdivenlerden çıkarken, başıma gelen ağrı ile olduğum yerde durdum . sendelendim .
ellerimle merdivenin korkuluklarından destek alarak yerimde durmaya çalışıyordum .
önüme gelen anılarla yerimde çivilenmiştim bunlar neydi böyle beynim benimle oyun mu oynuyordu ?
gözlerim kararmadan önce söyledim şeyse "bebeğim "
dedim destek aldım elime karnıma koyduğumda gözlerimden akan yağmurlar daha yeni farkına varmıştım .
vücudumda olmayan güçle geriye doğru merdivenlerden yuvarlandım .
