~Kanlı Sis "Adaletin Kadını"~
"Senden nefret etmeme engel ol." dedim sırıtarak.
Sesli bir şekilde güldü, yüzüme bakmadan elindeki silahıyla oynamaya devam etti. "Neden?"
Çok küçük bir tebessümle suratına baktım. "Çünkü seni öldürürüm. Nefret ettiğim...
*** Hoş geldinizzzz Uzun bir bölüm oldu,oy vermeyi ve güzel yorumlarınız eksik etmeyinnn
Derin nefes alalımmm Başlıyoruzz
🍂🌑
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
________________________
"BU SADECE FİLMİN FRAGMANIYDI.FİLM DAHA YENİ BAŞLIYOR.İYİ SEYİRLER!" _________________________
***
Olay yerinden ayrılalı birkaç saat oluyordu.Teşkilata gelmiştik.Olanlardan sonra başka yere de gidemezdik zaten.
CÖB katına çıktığımızda ilk işimiz ofise girmek oldu.Toplantı olduğunu söylemişlerdi ve biz fazlasıyla oyalanarak geldiğimiz için geç kalmıştık.
Ofise ilk Chris ve ben ardından Jack girmişti.Etrafa göz gezdirdiğimde bir eksiklik fark etmiştim.Uzun süre bu kişinin kim olduğunu düşünürken olmayan kişinin Darian olduğunu fark etmiştim.O sırada ofisin sensörlü kapısı açıldı ve kapıdan,tüm bedeni yorgun düşmüş olan Darian girdi.Yanımızda durdu.
Tam Darian ile konuşmak için öne atılmıştım ki,Catherine Davies büyük kare gözlükleri ve mükemmelliyetçi kahkülü ile karşımıza dikilmişti.Kaşlarını çatmış büyük bir sinirle bakıyordu.
"Neredeydiniz siz?"
Gözlerimi devirmemek için kendimi zor tutuyordum.Jack konuştu;"Geç kaldık kusura bakmayın efendim."
Sinirle Jack'e baktı."Geç kaldığınızı bilmiyordum Jack bey,bu bilgi için size minnettarım."
Bu sefer gözlerimi kapatıp,kapalı bir şekilde gözlerimi devirdim.Sonra açtım.
"İşin ne kadar ciddi olduğunu biliyorsunuz.Biz sizin keyfinize göre mi hareket edelim,bunu mu istersiniz?"dedi öfkeyle.
"Kusura bakmayın efendim,bir daha olmayacak."dedim ve bakışlarımı yere diktim.Az daha kadına bakarsam üstüne atlayacaktım.
"Bir daha olmayacak zaten."dedi daha sert bir tonla."Olursa,olacaklardan ben sorumlu olmam."İlk Darian'a sonra Jack'e en son bana ve Chris'e baktı."İşiniz başına dönün,çabuk!"
Hızlı ve sinirli adımlar ile ilk ilerleyen ben oldum.Herkesin gözü bizdeydi ve kimsenin sesi çıkmıyordu.
Ofisin en arka kısmında büyük bir masa vardı,toplantı orada yapılacaktı.Gece yarısına yaklaşmaya başlamıştık ve ben çok yorgundum.Sabahtan beri yaptıklarımı bir kez daha hatırlayınca on kat daha yorgunluk düştü üzerime.
Chris cam kenarında bir sandalyeye oturdu ve bende hızlıca bir sandalye alıp Chris'in cam ile arasında kalan boşluğa sandalyemi koymaya çalıştım ama olmadı."Biraz kaysana."dedim fısıldayarak dibine kadar sokularak konuşmuştum.
