Orta Karar II

2.12

Lütfen oy ve yorum yapmayı unutmayın ❤

 "Ben galiba artık onu öpmek istiyorum." Nuray'ın aşırı derece utanarak ama içten içe şehvetle söylediği şeyle 3 kız büyük şoka uğramıştık. Daha Nuray'ın söylediği şeyin heyecanını yaşayamadan aptallığımın üstünü kapatmaya çabalıyorum. Çevrimiçi değildi bu ara, sanırım problem yok. Dur bir dakika benim çevrimiçi kapalı ki!

Bir çok duyguyu 10 saniye içinde yaşadığımdan duruma olan odağım Büşra'nın kalınlaşan sesi ile daha yeni, doğru adresi buldu.

"Ne yani siz daha öpüşmediniz mi?" Bence şaşırmamız gereken şey bu değildi. Nuray söylenenle daha çok kızarınca Büşra'nın koluna biraz da acıtmak istercesine geçirdim.

"Herkes sizin gibi mi kızım? İsterlerse evlendikten sonra öpüşürler."

"Bartu'nun onu istediğini zannetmiyorum ama..." Şu kızın zar zor ağzından çıkanların son bulmaması için Büşra'nın canını daha ne kadar yakmam gerektiğini tahmin edemeden kolunu çimdikledim. Devam et ve ben de zevkle seni morartmayı sürdüreyim.

Nuray'ın hisleri o kadar ilgi çekiciydi ki ikizler bile ana karakterin şimdilik Nuray olmasına izin vermişti.

"Ben iğrenç sapık bir insanım." Kendinden utanarak ayaklarını sandalyesinde topladı ve bacaklarına sarılarak alnını dizlerine koydu. Küçük bir öpücükten dolayı kendinden utanıyorsa benim aklımdan geçenleri bilse beni şeytan taşlıyormuş gibi taşlardı.

"Hayır kuzum aslında erkeklerin en azından bazılarının ilgi çekici olabildiğini fark ettin, hormonlarının yardımıyla. Kuzenimin bile diyeceğim ama Allah çarpar, standartların baya ama yani baya..." Baya demeyi bir hayli uzatınca Yüsra boğazını temizledi ve Nuray'ı kaşlarıyla işaret etti, kıpkırmızıydı. Onu kaçırmamak için kahkahamı tuttum ve cümlenin sonunu getirmek yerine ona küçük bir tüyo vermeyi tercih ettim, "Omuzlarına bakmayı da dene, Çam Yarması Mustafa'dan sonra en geniş omuzlara sahip. Ah çok şanslısın kızım."

Bal kızın kalp atışının sesini buradan duyabiliyordum. O dudaklarını birbirine yapıştırarak gülümsemesine hakim olmaya çalışırken tek taraflı gülümseyerek ona göz kırptım.

"Yani sanırım onu öpeceksin, tavsiyem aranızda küçük bir sessizlik oluştuğu anda küçücük bir öpücük kondur ve hemen geri çekil. Adım kadar eminim utancından bayılacaksın ama sonra Bartu çat diye yapışacak susuzluğundan ölmüşcesine dudaklarını kana kana..."

"Ya Yüsra." Nuray, önünde duran paketli çikolatayı Yüsra'ya atmıştı. Utancından ölmek üzereydi, biz de kahkaha atmaktan. Hepimizin gözlerinden yaş gelirken derin nefesler alarak kahkahanın şiddetini azalttık ve durmaya yakın Yüsra yere gözlerini dikip hüzünle konuşmaya başladı, "Sinan'la ilk seferimizde öyle olmuştu."

"Ayrıl kanka." Üçümüz bir ağızdan söylemiştik, romantik bir ana girmeye hazırlanan Yüsra sinirle gözünü parkeden çekip bize dikti ve önünde duran suyu üçümüze de eşit pay edecek şekilde yüzümüze çarptı.

Kahkaha daha da şiddetlenirken Yüsra da gülmeye başladı ve hemen sağında oturan aslında hiç de suçu olmayan kıza saldırı girişiminde bulundu.

"Bu hep senin başının altından çıktı, biliyorsun değil mi?" Gülmemi durduramazken Yüsra'dan kaçmaya çalışıyordum. Sandalyede çırpınışlarım ikimizin birden yere kapaklanması ve dövüşe orada devam etmemize sebep oldu.

"Kanka... Kanka valla bir daha demeyeceğim. Dur... Isırma. Kanka..."

"Kavga! Kavga!" Ben yerde vahşi sırtlanın saldırılarına maruz kalırken seyirciler daha fazlasını istiyordu. En sonunda Yüsra büyük bir ısırık aldığında üzerimden kalktı ve beni kahkaha ve acı göz yaşlarıyla yerde bıraktı.