YASAK KADIN

KIRMIZI ELBİSE

Aradan iki gün geçmiş, Rananın korkulu rüyası olan nişan günü gelip çatmıştı.Gözlerini açtığı o sabaha  uyanmak istemiyor,yatağından kalkmak ona ölüm kadar zor geliyordu.Huzursuzdu,oldukça huzursuz...
Uğur öğrendiğinde neler olacağını düşünüp dururken korkuya kapılıyordu.Selçuk ise çok heyecanlıydı.Olacak olumsuz hicbirseyi aklına bile getirmiyor,umursamıyordu.Sadece Rana ile bir yuva kuracaklarını düşünüyor ve  heyecanını dolu dolu yaşıyordu.Bir sürprizi vardı.Heyecanla çağırmıştı sevdiği kadını yanına.

SELÇUK
_Rana!Gelirmisin?

RANA
_Efendim Selçuk!

SELÇUK
_Sana bir sürprizim var.Beğenecegini umud ediyorum.

RANA
_.......

Selçuk hemen gidip,odadan büyük bir hediye kutusuyla geri dönmüştü.Rana boş bakışlarla bakıyordu karşısında heyecandan yerinde duramayan adama.

SELÇUK
_ Rana bunu sana aldım.

RANA
_Bu ne?

SELÇUK
_Bu Nişan'da giymen için bir elbise.Hadi gidip dene.

RANA
_Tamam!

Rana elbiseyi giyip içeri girmişti.Kırmızı renkte,göğüsten yerlere kadar uzanan,bedeninin her kıvrımını gözler önüne seren bir elbiseydi.Rana tıpkı bir peri kızı gibiydi.Selcuk Ranayı elbiseyle görünce çok beğenmiş ayağa kalkmıştı.Hayranlıkla bakakalmıştı.

SELÇUK
_Çok güzelsin!Çok yakışmış.Tıpkı kırmızı bir melek gibisin Rana.Gözlerimi senden alamıyorum.İyiki benimsin,iyi ki benimlesin!

RANA
_Gercekten çok güzel.Ama gerek yoktu.

SELÇUK
_Olur mu hiç.Nişanımız olcak.Herseyin en güzeli senin olsun birtanem.

RANA
_tesekkur ederim.

SELÇUK
_Kuaföre gitmek istermisin?

RANA
_Gerek yok,ben hallederim.

SELÇUK
_ Emin misin?

RANA
_Hı hı...

SELÇUK
_sen nasıl istersen....
.
.
.

Artık herkese herşeyi açıklama zamanı gelmişti.Rana Uğurun çok etkileneceğini,çok kızacağını biliyordu."Uğur için ne kadar da büyük hayal kırıklığı olacaktı"Boynu bükük,kurbanlık koyun gibi çobanının yanına gelmişti.Tek düşündüğü Uğur du.Ona kötü birşey olmasından çok korkuyordu...

SELÇUK
_Rana hadi,artık gidiyoruz!

RANA
_......

Birşey söylemeden Selçuk ile birlikte arabaya bindi.Selcuğun ailesinin evine doğru yol almaya başlamışlardı.Yol boyunca aklından geçenleri kağıda yazsa,bunun için mürekkep yetersiz kalacaktı.Beynindeki sesler susmuyor,kalbinin atışı dinmiyordu...

Evin önüne geldiklerinde herkes kapıda onları bekliyorlardı.Selcuk Ranaya baktı.Yaprak gibi titriyordu.O simsiyah dalgalı saçlarına dokundu önce.Sonra elini tuttu şevkatle.Öptü ve ona güç vermek için...

SELÇUK
_Merak etme,korkma olur mu!Ben yanındayım.Hiçbirsey olmayacak.Kimsenin seni üzmesine izin vermem.

Ona korkuyla bakan iki çift yosun yeşili gözler...O gözlere sevgiyle baktı.Ona güven vermek istiyordu.(mümkünmüş gibi)

SELÇUK
_Hadi inelim artık!

Rana elini kalbinin üzerine bastırdı.Heyecanını bastırmak,kalp atışlarını durdurmak istiyordu.Fakat bu mümkün degildi.İstemsizce sadece başını sallayabilmişti.

Arabadan önce Selçuk inmişti.Gözü Uğura takılmıştı onca kalabalığın arasından.Uğurda abisini gülümseyerek bekliyordu.Selçuk Rananın kapısının önünde birkaç saniye kardeşine baktı.Göz göze gelmişti kardesiyle."Bu iş bugün burada son bulacak" diye geçirdi icinden.Sonra  arabanın  kapısını açtı.Rana arabadan inmişti.Herkes şaşkınlıkla bakıyordu.Rana çok titriyordu.Bunu farkeden Selçuk hemen elinden tutup sıkmış...

SELÇUK
_Sakin ol! diye telkin etmişti onu.

Rana mahçup gözlerle Uğura bakmış,o ıslak gözlerinin kininde boğulmuştu.Karanlık bir ormanda kaybolmuşcasına yolunu kaybetmişti o bakışlarda...
Uğur ise Şok olmuş bir şekilde olduğu yerde kalakalmış,hareketsiz onlara bakıyor,anlamaya çalışıyordu.Şuurunu yitirmişti adeta...
Rana ve Selçuk onlara doğru el ele yürürlerken,Uğur bir anda bağırmaya başlamıştı.Birden  harekete geçmiş,koşarak abisinin üzerine atlayıp onun yüzüne yumruk atmıştı.Herkes şoktaydı.Kimse ne yapacağını bilemez halde onlara bakıyorlardı.
.Uğur yumruk savururken,Selçuk ise kardeşine tepki vermemişti.Çünkü onun neler hissedebilecegini biliyor,onu anlıyordu...