İntikam Ateşi

1.Mutsuz Son

Merhaba yeni kurgun İntikam Ateşi ile karşınızdayım :)
Keyifli okumalar

Yazın son günlerini değerlendirmek için harika bir kumsalda güneşleniyordum.  Martıların sesleri,dalganın karaya vuruşu çok hoşuma gitmişti ama bir anda işler tersine döndü.

İlk önce nefesimi kesecek kadar güçlü bir rüzgar çıktı. Sonra kara bulutlar gökyüzünü ele geçirdi. Bir anda şimşekler çakmaya başladı. Sonra onu gördüm, babamı... Denizin içinden bana bakıyordu fakat yüzünde tepki yoktu, öyle boşluktaymış gibi bakıyordu. "Baba" dedim ama geri yanıt alamadım. Bir anda kan kusmaya başladı. İlk önce deniz, daha sonra kumsal kırmızıya boyandı.

"Baba!" tekrar bağırdım ve babam bir anda denizin içine düştü, onu kurtarmak için koşmaya çalıştım ama koşamadım. Çığlıklarım artmaya başladı babama koşmak istiyordum ama yapamıyordum. Sanki biri beni arkamdan tutuyordu. Ve bir anda biri beni geriye doğru çekti, bir anda sanki başka bir yere gelmiştim. Az önce ki görüntüler ve az önce ki ortamdan çok değişik bir yerdi burası her yer bembeyazdı nereye geldiğimi anlamaya çalışırken " Yağmur" diye tanıdık bir ses duydum.

Bu ses babama aitti. Sesin olduğu tarafa odaklandığımda babamı gördüm, az önceki halinden farklıydı; çok gergindi "Baba!" diye bağırdım ama yine ona koşamadım.
"Yağmurum kendine iyi bak ve sakın kimseye kanma seni kandırmak isteyenler olacak sakın kanma kızım sakın baban gibi olma, sakın İntikam Ateşine düşme." dediklerinden sonra babam bir anda kayboldu ona seslenirken kendimi aşağıya düşerken buldum. O kadar hızlı düşmeye başlamıştım ki nefesim kesiliyordu. Yatağımdan sıçradım ve bir kaç saniye ne olduğunu, nerde olduğumu anlamaya çalıştım. Kısa süre sonra kabus gördüğümü anladım ve rahatça nefes aldım.

Ter içinde kalmıştım. Sanırım çığlık atmıştım çünkü içeriye endişeli bir şekilde babam girdi. "Yağmur kızım iyi misin?" Diye sordu. Babamı gördüğüm anda kollarımı iki yana açıp bana sarılmasını istemiştim. Babamda isteğimi anlayıp bana sarıldı, beni rahatlatan sesi ile "Geçti, kabus gördün." biraz da olsa rahatlamıştım babamın canlı olarak görmek ve bana sarılması beni rahatlatmıştı.

"Ne gördüğünü anlatmak ister misin?" Kafamı iki yana salladım.
"Duş almam gerek. Sen aşağıya in geliyorum hemen." Dedim. Babam dediğimi onaylayıp odadan çıkmak için kapıya yöneldi. Bende yatağımdan kalktım ve banyo'ya yöneldim babam o sıra odadan dışarı çıktı.

Banyo'ya girerek hemen ufak bir duş aldım, sonra gereken bakımları yapıp banyo'dan çıktım. O an odamın içinin havasız olduğunu fark ettim, perdeye doğru ilerledim ve perdeyi iki tarafa çektim ve beni harika bir deniz manzarası karşıladı, hemen aklıma az önce gördüğüm kabus geldi. Yine huzursuz oldum ama kabus olduğunun bilinci ile balkonun kapısını açtım hafif bir meltem vücuduma çarptı. Biraz manzaraya baktım ve aşağıya inmeye hazırlandım. Üzerime sarı ve önünde minik bir civcivi olan crop giydim altıma da beyaz bir kot şort giydim ve odamdan çıktım merdivenlerden inmekten üşendiğim için asansöre bindim. O sıra evimizin çalışanı Zeynepi'de asansörün içinde gördüm.

"Günaydın Yağmur Hanım." Dedi bende ona günaydın dedim. Asansör 3. Kattan zemin kata indi kapılar açıldı ve ilk ben asansörden çıktım ve hemen salona yöneldim. Kahvaltı masasında annemi ve babamı gördüm. Ciddi bir sohbetin içindeydiler. "Artık gitme Ekrem her gittiğinde kaybediyorsun yeter artık başına bir iş açıcaksın." Diye babama kızıyordu annem. "Sadece 3 kere kaybettim. Zaten bu son olucak Almina." Dedi babam, benim geldiğimi hala fark etmemişlerdi. Boğazımı temizleyerek onlara "Günaydın." Dedim. Hemen annemin yanaklarına öpücük kondurdum, babamı da öptükten sonra "Almina Hanımı bu sefer ne yaparak kızdırdınız Ekrem Bey?" Dedim.