İntikam Ateşi

12. Bize Güven Yağmur

Keyifli okumalar dilerim
Bol bol yorum yaparsanız sevinirim. He birde oylayın yavvv:)

Yağmur:

Karşımda ki üç yüze tek tek bakıyordum. Hepsi ümitle hem yüzüme hemde dudaklarımdan çıkacak cevabı bekliyorlardı. Şoför'e döndüm.
"Rica etsem biraz bekleyebilir miyiz?" Diye sordum.

"Fazla zamanımız yok maalesef. Savaş Bey herşeyi zamanında olmasına çok dikkat eder."

Gözlerimi devirdim ve tekrardan o üç yüze baktım.
"Eğer başıma bir şey gelecek diye korkuyorsanız, mer-"
Belin:
"Hayır!" Diyerek sözümü kesti.
"Biz karar verdik. Biz sana yardım etmek istiyoruz."
Neden daha yeni tanıştıkları birine yardım etmek istiyorlardı. Bu düşünceyi uzun süredir düşünüyordum. Artık dayanamıyordum.
"Biz daha birbirimizi daha yeni tanımaya başlıyoruz. Ben sizin için bir yabancıyım. Sizde benim için bir yabancısınız. Birbirimize hemen güvenmemiz çok saçma değil mi?" Diye sordum.

Belin nefesini sesli bir şekilde aldı.
"Bize güven Yağmur."

🔥

Bir gün önce:

Lunaparktan eve geri geldiğimizde Aybike Eylül teyze'nin beni yanına çağırdığını söylemişti. İlk önce şaşırmış, sonra beni neden yanına çağırdığını merak etmiştim. Eşyalarımı evde bırakmış, Eylül teyze'nin kapısının önüne gelmiştim. Zili çaldım ve Eylül teyze'nin kapıyı açmasını bekledim. Evin içinde ayak sesleri gelmeye başladı. Sonra ise kapı yavaşça açıldı. Önce Eylül teyze'nin beyaz saçları sonra ise yüzünü gördüm. Kapıyı komple açtı ve bana sevecenle güldü.

"Hoşgeldin kızım."
"Hoşbuldum Eylül teyze. Beni çağırmışsın, önemli bir şey mi var?"
"Gel içeri. Seninle içeride konuşmak istiyorum."
Ayakkabılarımı çıkardım ve içeri girdim. Eylül teyze kapıyı kapadı.
"Balkona geç kızım, ben geliyorum." Dediğine uyarak adımlarımı balkona yönelttim. Harika bir manzara ile karşılaşınca tekrar bu balkona mest olmuştum. Eylül teyze elinde şarap şişesi ile yanıma gelince kendimi tutamadım ve gülmeye başladım. Eylül teyze güldüğümü görünce dudaklarını yukarı doğru kıvırdı.
"Noldu kız? Niye gülüyosun?"
Gülmeye devam ederken konuşmaya başladım.

"Hiç bir anda elinde şarap şişesi görünce gülesim geldi."
Eylül teyze tebessüm ederek tekrar balkondan çıktı. Kısa süre sonra elinde iki kadeh ile yanıma geri geldi.

"Ayy, uzun zamandır içmiyordum."
"Bende öyle Eylül teyze."
Eylül teyze kadehleri doldurdu ve yanıma oturdu.

"Seni buraya çağırdım çünkü başına neler geldi bilmek istiyorum." Aniden konuya girmesi beni şaşırtmıştı ama hemen şaşkınlığımı toparladım ve konuşmaya başladım.

"Neden, neden öğrenmek istiyorsunuz?"
"Çünkü mutlu değilsin, endişelisin. Buradan görebiliyorum." Dedi. Şok olmuştum çünkü dediklerinin hepsi doğruydu.
"Anlatınca ne değişecek? O lanet olası kumar yüzünden şu an ne haldeyim."

"Ne varmış kız halinde. Eski hayatında böyle teyze, böyle arkadaşların var mıydı?"
Haklıydı...
Acı bir tebesüm sarmıştı yüzümü. Elime kadehimi aldım, Eylül teyze'ye uzattım. O da kadehini eline aldı ve havada tokuşturup içtik. Kadehi geri bıraktım ve ona herşeyi anlatmaya başladım.