...
Bu hayatta nefes alan her insanın bir hikâyesi vardır. Değil doğduğu andan itibaren anne rahmine düştüğü anda o hikâye başlar. O insanın senaryosu bellidir, yazılmıştır. Dünyaya gelir ve yaşayarak rolünü oynar. Ardından sahne biter, perde kapanır ve hikâye sonlanır. Fakat ne bir alkış vardır ne de bir tebrik. Sadece koca bir sessizlik...
Bu döngü yüzyıllarca böyle devam etmiştir ve kim bilir kaç yıl boyuncada devam edecektir.
Peki ya, her gün onlarca baş karakterin yanından geçtiğimizin hatta oturup konuştuğumuzun farkında mıyız?
Belki de hiç birimiz böyle düşünmemiştik. Çünkü bizler için baş karakter demek, insanların yazdığı senaryoları oynayan oyunculardır.
Peki ya kaderin yazdığı senaryolarda oynayan insanlar?
Her birimiz, bizim için yazılan kaderlerin mahkumuyuz. Kimisi şans der, kimisi tercih, kimisi kader der, kimisi de kadere inanmaz. Ben kadere inananlardanım, kaderin ördüğü ağlara inananlarardanım.
Kader,özenle ayrı ayrı senaryolar yazar. Bizler ise dünyaya geldiğimiz an perde açılır ve sahneye çıkarız, bize verilen rolü oynar durarız.
Bu hikâye, kaderin onun için yazdığı senaryoyu oynayan bir oyuncunun hikâyesi.
Bu hikâye, oyunculuğu ile alkış toplamamış olsa bile gurur duyulacak bir karakterin hikâyesi.
Bu hikâye, her zorluğa göğüslerini gerebilmiş bir insanın hikâyesi.
Bu hikâye, güçlü kadınlarımızda birinin hikâyesi...
...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sondan Sonsuza
ChickLitKader ağlarını örmüştü iki günahsız üzerine. Her ikisi de olacaklardan habersiz bulmuşlardı birbirlerinde kendilerini. Kadın cesaretliydi fakat adam farkındaydı, bir kuş kadar çaresiz ve korunaksız olduğunun. Kadın gerçeklerden kaçıyordu ama adam...
