Blind Date With An Omega - JiKook

ⅹⅹⅵ.

Jimin taksiden indiğinde eğilerek ablasına elini uzattı. Jinmin bordo elbisesi içinde büyüleyici görünüyordu ki bu muhtemelen dikkatleri üzerlerine çekecekti- Bu Jimin'in istediği en son şeydi. Yine de memnundu. Çünkü sevgilisinin aldığı bir elbiseyi giymesi için ablasını ikna etmesi fazlasıyla zor olmuştu. Jungkook elbiseyi özür olarak kabul etmesini istemişti kadından- başlarına açtığı tüm sorunlar için. Sorunların büyük bir çoğunluğu Jimin yüzünden ortaya çıkmıştı ama Jimin bozuntuya vermemişti o an. "Hazır mısın?" diye fısıldadı ablasının kulağına koluna girerken. "Neden hazır olacakmışım?" dedi Jinmin omuz silkerek, hala üzerindeki elbise yüzünden mahçup hissediyordu. "Evlenen ben değilim sonuçta." Sesi umursamazca çıksa da yakın arkadaşı için endişelenmeden edemiyordu. Taehyung apaçık bir şekilde dile getirmese de Jimin onun Namjoon'a karşı bir şeyler hissettiğine emindi ve aralarında garip şeyler yaşandığına. Bir anda ortaya çıkan evlilik haberi arkadaşını incitmiş olmalıydı. Ve Jimin Taehyung'a bir türlü ulaşamadığı için kendini kötü hissediyordu. Taehyung her fırsatta onu geçiştirip meşgul olduğunu söylemişti. Bir şeyler planladığını, randevusu olduğunu ya da geceden kaldığını söyleyip durmuştu Jimin'e. Buluşacakları gün onu ekmişti. Jimin evine gittiğinde onu bulamamıştı. Bara gittiğinde de. Hal böyle olunca onun iyi olduğunu ve mümkün olmasa da, başka birine aşık olduğunu düşünerek teselli etmişti kendini.

Törenin yapılacağı, kiliseye benzeyen binaya girdiği andan itibaren gözleriyle Jungkook'u arıyordu. Ablasının birkaç üstünü görerek selam vermesine aldırış etmemişti. Garip bir şekilde Jinmin işinde çok başarılıydı. Kısa bir sürede üst mevkilere gelebileceğine emindi Jimin- Omega olması ona engel olmazsa eğer. Jinmin'i görenler kadına hayranlıkla selam veriyordu. Jimin kıskanmadan edemedi. Jinmin'den küçük de olsa bir erkek olarak onu korumalıydı, değil mi? "Ne ilkelce!" diye kızdı kendine içinden. Basının girmesi yasak olduğu için içeride bulunan ünlü isimler rahat davranıyordu. Jimin dergilerden tanıdığı birkaç yüzü gördüğünde şaşırmadan edemedi. Hayatında ilk kez bu kadar ünlünün bulunduğu bir ortamdaydı. "Buradaki en ünsüz benim." diye homurdandı, dün akşam televizyonda gördüğü ünlü bir oyuncu yanından geçtiğinde. "Kendine haksızlık etme," dedi Jinmin. "Buradakilerin en az yarısı seni tanıyordur. Gündemi az meşgul etmedin!"

"Haha!"

Jimin koluna giren ablasına omuz silkti. Birlikte atıştırmalıkların olduğu tarafa yöneldiklerinde görmeyi istemediği bir yüzle karşı karşıya gelerek durdu.

"Ne oldu?"

"Ah," dedi Jimin. Geri dönmek ve görmemiş gibi yapmak için çok geçti. Kadın çoktan ona doğru doğru yürümeye başlamıştı ve yüzünde Jimin'i gördüğü için mutlu olduğuna dair en ufak bir belirti yoktu. "Sıçtım şimdi."

"Geleceğini düşünmemiştim." dedi kadın onu baştan aşağıya süzerken. "Ailemizi yeterince rezil etmedin mi?"

"Bir dakika," Jinmin geç de olsa kadının kim olduğunu hatırlamıştı. "Kardeşimle böyle konuşamazsınız."

"Sen de kimsin?" dedi kadın, keskin bakışlar şimdi Jinmin'i inceliyordu. "Böyle basit insanların bu kadar pahalı kıyafetler giymesi... Maharetli omegalar olmalısınız."

Jimin ne kendini ne de ablasını tutabileceğini sanmıyordu. Herkesin içinde onu ve ablasını aşağılamasına izin veremezdi, kim olursa olsun. "Bayan-"

"Öyle olduklarını düşünmene sevindim, anne."

Jungkook annesinin hemen arkasında belirdiğinde rahat bir nefes aldı Jimin. Etrafa karışan feromenler yüzünden onunkini fark edememişti. Jungkook elini annesinin omzuna koyarak kadının yanağına bir öpücük kondurdu. Ve ardından birkaç flaş patlamasının sesi duyuldu. Kameraların buraya girmesi yasak değil miydi? "Harika gözüküyorsun, her zamanki gibi." Kadın pek memnun görünmese de yarım bir gülüşle karşılık verdi. "Birilerinin hala aklı yerinde olduğunu görmek güzel. Bay Kim oğlu ile gurur duyuyordur." Gözleri Jimin'in üzerindeydi. "Sen de duymalısın." diye mırıldandı Jungkook. Neredeyse kadının duyabileceği bir tonda devam etti. "Yaşlı kadının şartını unutmuş olamazsın."