5.BÖLÜM

692 52 8
                                    

Canım o kadar çok yanıyordu ki gözlerimi açmak bana Dünya'nın en zor işi gibi geliyordu. Sanki tüm yükleri göz kapaklarıma vermişlerdi açamiyim diye.

Gözlerimi sonun da açabildiğimde beyaz tavanla karşılanmıştım.

"Gözünü açtı!,Sinanim iyimisin bir yerin acıyor mu?"

Başıma dikilmiş olan annem ağlaya ağlaya "şükürler olsun uyandı yavrum."

Annemin dağınık hali,şişmiş gözleri  telaşlı telaşlı  konuşması kendimi kötü hissettirmişti.

"Bekle yavrum sakın gözünü kapatma hemen hemşireye haber veriyorum "

Diyip odadan hızla çıkan annemle ,babam ve Ali'lerin girmesi bir oldu.

Babam sert bir aile babası da olsa konu biz olunca aşırı endişelendiğini ve korktuğunu görebiliyordum.

Yanıma gelip anlımdan öpüp "allahım şükürler olsun " diyip yanımda ki sandalyeye oturdu.

Ali ve Efe nasil olduğumu sorup duruyorlardı.Onlar endişelenmesinler diye iyiyim diyordum.

Kapı açılıp içeri doktor ve hemşire girdi doktorun "Evet lütfen yormayalım hastamızı,iyice dinlensin,sonra doya doya konuşursunuz'demesi ile birlikte babamlar yavaşça ayaklandılar ama odadan çıkmayıp doktorun beni kontrol etmesini izlediler.

Doktorun ellerimi,oynatmasıyla ağzım dan kısık bir inleme kaçtı.Bu annemi tekrar dan ağlatırken,doktor "bileğin kırılmamış ama çatlak olduğu için onu alçiya aldık" doktor söyleyene kadar kolum da alçı olduğunu bile fark etmemiştim doktor şaşkın halimi görmüş oluck ki "şu an serumun içine ağrı kesici olduğu için canın çok yanmıyor, merak etme hissetmemen için sana yine ağrı kesici yazıcam ama sadece ağrı çok katlanılmaz olduğunda kullanmanı istiyorum.Alçı iki ve altı hafta arasında bileğinin durumuna göre kalıcak onun dışında vücudunda bazı zedelenmeler olmuş,yazıcağım kremlerle düzenli olarak  zedelenmiş bölgelerine uygulaman gerek.

Doktorun söyledikleri ile onu onaylayıp teşekkür ettim."Elleri kırılasıca nasıl vurmuş oğluma." Annemin söyledikleriyle aklıma Erdalın bana nasıl acımasızca vurduğu geldi.

Ona olan öfkem o kadar büyüktü ki ne için dayak yediğimi bile bilmiyordum.

Doktor bu gün gözetim altında kalmamın daha iyi olucağını söyleyip odadan çıktı.

Diğerleri de çıkacakken"Ali konuşalım biraz"dememle tüm gözler yine bana döndü.

Ali kafasıyla beni onaylayıp yatağın yanımdaki koltuğa oturdu.Annemlerin çıkmasıyla rahat bir nefes verdim.

"Nerde o şerefsiz ?"

Ali kimden bahsettiğimi çok iyi biliyordu. Ama yüzünde sıkıntılı bir hal vardı.

"Noldu Ali anlatsana"

Derin bir nefes verip hızlı hızlı konuşmaya başladı.

"Senin kavgadan sonra ortalık çok karıştı.Rektörlük ,polisler falan geldi hepimizi karakola götürdüler.Tüm olanları polise anlattık hatta kafenin kameraları bile her şeyi kayda almıştı,ama Erdal bir kaç saat sonra elini kolunu sallaya sallaya çıktı karakoldan."

Biliyorsun,çok zenginler elleri kolları çok uzun onu okuldan atmaya ne Rektörün götü yer nede polisin tutuklamaya cesareti var.

Sinirden gözlerimden bir kaç damla yaş gelmişti.Bu dünya o kadar adaletsizdi ki adaleti bile parayla satın almak mümkündü.Durduk yere ölesiye dayak yemiştim ama bunu yapan tek bir ceza bile almadan ellerini kollarını sallayarak dışarda dolaşıyordu.

Aynısını ben yapsaydım eğtim hayatım bitmişti üstüne üstlük çoktan hapse bile atılmış olurdum.

"Sinan noldu lan niye vurdu o şerefsiz sana öyle?"

Alinin sözleriyle sinirlerim daha da bozuldu.

"Lan gerizekalı oturuyorduk gelip vurdu işte,ne yapmış olabilirim siz görmeden?"

"Ne biliyim Sinan,ilk bulaşan hep sen olursun belki yine bir şey yaptın ondan gelip  dövdü sandım."

Doğru söylüyordu ilk bulaşan hep ben olurdum. Ama asla birbirimizi öldüresiye dövmezdik.Bu sözsüz bir anlaşma gibiydi.Peki beni öldürmek istiycek kadar vurmasının sebebi neydi?

Ali konuyu kapatıp

"Annenleri eve bırakıyim ben kalmasinlar hastane köşelerinde Efe koridorda bir şey olursa çağır gelsin.Ben bir saate gelirim zaten"

Kafamla onu onayladım.Odadan çıkar çıkmaz kafamı yastığa koydum ve tüm anılar tekrar kafamda dolaşmaya başladı.

Ne yaptığımı kesinlikle bilmiyordum.İntikam almadan asla durmazdım ben,bana bunu yaptığı için pişman edicektim onu.

Bir süre sonra göz kapaklarım kapanınca kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Hayal meyal hatırladığım şey ise saçlarımın okşanması ve anlımdan öpülmem.

************************
Neden okunmuyor yaaaa ağliycam valla.🥲🥲🥲

🥲🥲🥲

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


BONCUK[BXB]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin