12.BÖLÜM

611 39 6
                                    


Ziynet Sali-İmkansız Bir Aşk Denir

"Ne demek Seren bizim bildiğimiz Seren mi ?"

Duyduklarım beni hem çok şaşırtmış hem çok üzmüştü Serenle birinci sınıfta tiyatro kulübünde tanışmıştık orda iyice samimi olmuştuk doğal olarak en yakın arkadaşlarımlada tanıştırmıştım.

Ama onun Erdalın kardeşi olucağı aklımın ucundan bile geçmemişti,hele bana böyle bir iftira atması asla aklıma gelmezdi. Hala inanmıyordum onun böyle bir şey yapmış olacağına onadan duymalıydım tüm gerçekleri.

"Ben onunla konuşmaya gidicem o böyle bir şey yapmaz iki yıldır tanıyorum kızı sürekli görüşürüz de çok mantıksız değil mi?"

Ali'nin bağırmasıyla irkildim.

"Delirdin mi sen o kim ki ona o kadar güveniyorsun bide gidip konuşacam diyorsun bu Erdal sizi beraber görürse ne olacağını düşünmüyormusun!"

Dedikleri doğruydu beni düşünüyordu sonuçta ama o yaptıysa bile neden yaptığını öğrenmek zorundaydım öylece bana yapılanları boşvericek biri değilimdim ben, olamamda her şeyi ortaya çıkarmak ve intikam almak istiyordum. Bu benim en haklı sebebim kim kendine yapılanlara sesiz kalırdı heleki benim gibi bir meslekte ben daha kendimi bile savunamazssam ilerde masum insanları nasıl savunurdum ki?

"Ali seni anlıyorum endişeleniyorsun benim için ama napmamı bekliyorsun sessizce oturup başıma gelecekleri öylece bekliyim mi ,napiyim ben sen söyle?"

"Zaten konuşmayalım demiyorum. Kızla okulda değil başka bir yerde konuşalım diyorum, her yerde Erdalın köpekleri var biri görsün sizi yan yana hemen ona uçururlar gördüklerini."

Ali haklıydı bende direk okulda görüşmeyi düşünmüyordum tabiki.

Tamam arayıp buluşma ayarlıyim o zaman dedi Efe .

"Yok o yaptıysa hiç gelmez Tiyatroyu çok seviyor yeni oyun için buluşma yeri olucak uzun zamandır gitmiyorum bıraktım gibi bir şey yani çağırırlarsa gider hemen,orda onu köşeye çekip konuşacam" dedim.

"Peki ne zaman bu buluşma" dedi Efe

"İki gün sonra olucak saat 18.30' da "

Tamam eve gidelim moralim bozuldu benim dedim beni onayladılar kafeden çıkıp doğruca evimize gittik yemek söyleyip filim açtık uzun bir zaman sonra çok iyi gelmişti.

"Ya kanka senin alçı ne zaman çıkıyor yemeklerini özledim valla "dedi Efe

Benden önce Ali cevap verdi.

"Yarın sabah hastaneye gidicez yine, doktor bakacak , iğleştiyse yarın çıkıyor inşallah"

"Çıksın artık kolumu kullanmayı unuttum" artık dedim.

Dediklerimle ikiside güldü ama Efe yine pislik yapmadan duramamıştı.

"Kanka sol elle çekmek zor olmuyor mu yardım lazımsa söyele"

Dedikleriyle birlikte Ali anırmaya benzer bir şekilde kahkaha atmaya başlayınca bende ikisinin kafasına bir tane geçirdim kendi aralarında kolum hakkında espri yapıp durdular.

"Saat geç oldu burda kal bu gece Efe dedim"

"Sanki sen demesen kalmayacaktım "dedi.

"İyilikte yaramıyor halla halla ben yatmaya gidiyorum sizinle daha fazla muhattap olamıycam."diyip odama girip kapıyı sertçe örttüm.

Eskiden böyle değildi bu Ali ,Efe böyle dalga geçerdi ama şimdi ikisi bir araya gelip bana oynuyorlardı resmen dışlanmış arkadaş olmuştum.

Üstümü değiştirip yatağıma girdim, Uyumak için. Gözlerimi her kapattığımda bu gün onun kapıdan girişi aklıma gelip durdu ,normalden çok farklı bakıyordu,öfke değil acı vardı sanki o gözlerde yoksa o bakışların başka anlamı olamazdı. Ama beni asıl düşündüren Seren'in böyle bir şeyi neden yaptığı hiç bir açıklama bulamıyordum onunla aramızda arkadaşlıktan başka bir şey yoktu olamazdı da zaten Erdal'ın kardeşi olduğunu bilsen aramıza mesafe koyardım mutlaka.

Bu düşüncelerle birlikte uykuya daldım umarım yarın alçım çıkardıda düzgün bir duş alırdım.

BONCUK[BXB]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin