arkadaşlar destekleriniz için çok teşekkür ederim ❤️
......
Gözlerimi açtığımda bir arabanın içinde kendimi buldum. Hafifçe başımı yana çevirdim büyük erkek eleri direksiyonunun üzerindeydi kafamı kaldırdığımda iri yapılı, bronzlaşmış esmer tenli bir adam arabayı sürüyordu.
ona bakarak şöyle dedim
Kısık zoraki bir sesle "sende kimsin?"ne işim var benim burda anneme götür çabuk beni eve götür " diye üst üste sinirle tekrarladım
Hafifçe başını bana doğru çevirerek iyi değilsin dengini kaybettin seni hastaneye götürmek zorundayım. Arabanın içinde gözyaşlarımla "anne"! Diyerek bağardım üst üste, adam arabayı durdurdu "bak sen iyi değilsin seni hastaneye götürmek zorundayım büyük bir acı çektiğinin farkındayım ama lütfen sakin ol."
Sağ elimi arabanın camına vurmaya başladım. Adam "dur ne yapıyorsun"? Dedi.
"Anneme götür beni"!diye bağırdım, Sol kolunu uzatıp iki ellimi birbirine yapıştırıp sıkıca ellerimi tutmaya başladı sert bir şekilde gözlerimin içine bakarak"yeter artık farkında değil misin anneni kaybetin" dedi tek bir kelime bile edemedim, gözlerim yaşla dolmuş bir halde , sağ elimi onun elerinin altından çıkarıp elimi kaldırıp yüzüne tokat attım. "bana bak akıllı ol"diyerek sinirlenip bana bağırdı!, onu Bulanık görmeye başladım.
Ve gözlerim kapanmaya başladı ne kadar zorlasamda gözlerimi açamıyordum,
Başım sağı omuzuma,düşmüştü,
Adam alçak sesle "götürene kadar uyanmasa bari" diye mırıldandı.
......
gözlerimi hafif bir şekilde açtığımda. adamın kucağındaydım.
Başımı kaldırıp yukarıya bakıtımda ise
Adamın sadece çenesini göre biliyordum bulanık bir şekilde.
Mırldanarak "beni nereye götürüyorsun"?dedim, "yere indir beni,"başını indirerek bana baktı "hastaneye geldik"dedi "istemiyorum hastane falan,eve götür beni lütfen" dedim.
Beni bırakması için, iki yaşındaki çocuğun gücüyle çırpınmaya başladım.
Ben çırpındıkça o beni daha sıkı sıkı sardı. hareket bile edemedim, dev iri bedeninde,minik bir çocuk gibiydim,
"İşte geldik"diye mırıldandı
Zaten gözlerimi Zar zor açık bir şekilde bıraka biliyordum.
Adam biraz daha yürüyerek hastaneye girdi. "Biri buraya bakabilirmi?"diye yüksek sesle seslendi.
Beni hemen acile aldılar, gözlerimi açtığımda bir odadaydım.
Yatağın üzerinde sırt üstü bir şekilde uzanmıştım. kafamı çevirdiğimde kolunda bir tane serum vardı tekrardan gözlerim kapanmaya başladı.
......
İki gün sonra
Ben Zehra Zümrüt annemin mezarında Zehra sol yanımda Zümrüt sağ yanımda kollarıma sarılarak ağlıyorlardı oturmuş bir şekilde onları kucaklayıp ağlamaya başladım.
"Kurban olduklarım ağlamayın ben sizi hiçbir zaman yalnız bırakmayacağım" diye onlara sımsıkı sarıldım.
Zümrüt "abla bizi asla bırakma" diye hıçkırıklara boğularak ağlıyordu, Zehra "abla annemin üzerine toprak atıyorlar birşey yap" diye bağırmaya başladı! Sen nasıl bir ablasını annemin üzerine Toprak atıyorlar niye engel oluyorsun abla?"dedi der demez sanki biri yüreğimi ellerine alıp sımsıkı sıkıyordu gibi,
Derin bir nefes alarak, "annemiz bir daha geri gelmiyecek" diye cevap verdim.onlarda bunun farkındaydı,. Kafamı kaldırdığımda
Herkesin bize acınarak baktığını fark ettim. Çünkü zaten acınacak haldeydik,
Herkes yavaş yavaş mezarlıktan gitmeye başladı,
Meryem teyze, yavaş adımlarla yanımıza gelip yan tarafta yanımızda oturmaya başladı ellerini omuzuma koydu"Zeynep kızım yeter artık yavrum kendinizi heba ettiniz iyi olmaya çalış kızım,kendin için olmasa bile kardeşlerin için güçlü ol demeki kaderiniz de varmış kızım" gözyaşlarım akmaya devam ederek ,"sağol teyze Allah razı olsun dedim" Zeynep kızım babanı bugün hiç görmedim baban nerede kızım?dedi "bilmiyorum teyze en son sabah gördüm"
Dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YASAK MEYVE.
General Fiction"Yaralarını sarmak isterken senin engeli halline aşık oldum. Bir gün iyileşsen beni bırakır mısın.? Ben senin yaralarını sarmak istedim, nereden bileyim yaralanan ben olacam."
