" ම්ම්.... එහෙනම්...."" ඔයාට..කාවහරි සදහටම, ඔයා ළගින්ම තියාගන්න හිතිල නැද්ද??"
" හරියට...ඇය සමග හැම රහසක්ම බෙදාගෙන, හැම දුකක් සතුටක්ම බෙදාගෙන......කවදාවත්ම ඈත් නොවී, සදාකාලිකවම එකටම ජීවත් වෙන්න ආශ හිතිල නැද්ද??"
ඇය මායාකාරී අහස දෙස බලාගෙනම කල්පනා කරමින් මෙන් ඇසුවාය.. ඇයටද ආදරය යන්න හරියටම පැහැදිලි කරන ආකාරය නොතේරුණි.. එය ඇයගේ හදවතට දැනුණ ආකාරයෙන් වචන කළ හැකි ප්රමාණය පැවසුවාය..ඔහු එයට කිසිවක්ම නොපැවසූ අතර, නිහඬ වූයේය.. මුළු තැනිතලාවෙම මායාකාරී සුළං රැල් වල හඬ පමණක් ඇසුණි.. මෘදු සිහිල් සුළං රැල් ඔවුන් වටා දැවටෙමින් නිදහසේ පාව යන්නට විය..
" ........... "
තවමත් නිහඬ වූ ඔහු සැදෑ අහස දෙසම නොසෙල්වීම බලා සිටියේ ගැඹුරු කල්පනාවක ගිලී යමින් ය..
එයත් පිළිතුරක් නොලැබෙන ප්රශ්නයක් බව වැටහුණු ඇය, අහසෙහි පාවෙමින් සිටි කුරුළු රෑනක් දෙස නෙත් යොමාගෙන සිටියාය..ආදරය යන්නට නිර්වචන කෙතරම් තිබුණද ඇයට ඒ කිසිවක්ම විශ්වාස නොවීය.. මොකද ඒ සියල්ලම පවසා ඇත්තේ තමා මෙන්ම ඇටසැකිල්ලක එතුනු මස් ඇති මිනිසුන්ම වන නිසාය.. ඇය සිතුවේ ඒ නිසා ආදරය එකිනෙකාට දැනෙන ආකාරය වෙනස් කියාය.. සමහරුන් ආදරය යනු ලිංගික ආශාවයැයි පවසයි.. එහෙත් සමහරුන් කිසිදාක ස්පර්ශ කළවත් නොහැකි වූ අයෙකුට මරණය තෙක්ම ආදරය කරයි.. ඉතින් තවත් සමහරුන්ට ආදරය යනු සෙල්ලමක් වැනිය..ඔවුන් ලිංගිකත්වය තෘප්තිය, මුදල් සඳහා පමණක් එම වචනය භාවිතා කරයි.. ඉතින් මේ කවුරු කියන ආදරයද, ඇත්තම ආදරය?.. ඇය බොහෝ පොත් කියවූවාය.. ලස්සන ආදරකතා බොහෝමයක් කියවා තිබුණි.. ඇය මොහොතකදී ආදරය විශ්වාස නොකළ අතර තවත් මොහොතකදී එම පොත්වල තිබෙන තරම් පිවිතුරු ආදරයක් පැතුවාය.. අවසානයේ ඇය ඇයගේ හදවත පවසන දේ පමණක් ආදරය ලෙස විශ්වාස කිරීමට සිතාගත්තාය.. ඒ නිසාම තමන්ට හැඟෙන ලෙසම හැඟෙන අයෙකුව පමණක් මුණගැසීමට ඇය ප්රාර්ථනා කළාය.. ඉතින් තවමත් කෙතරම් මිනිසුන් දුටුවද නොනැවතුණු ඇයගේ හදවත, දැන් ඔහු ළඟ නැවත නොසෙල්වෙන ලෙසම නැවතී තිබුණි.. නමුත් තවමත් එය ඇයට පැහැදිලිව වැටහී නොතිබුණි..
.
YOU ARE READING
MY LOST SOUL🖤 - Entenal love on plain of Death
Fantasyමගේ අහිමි ආත්මය🖤 - මරණයේ තැනිතලාවෙ සැගවී ගිය, සදාකාලික සෙනෙහසක පුරාවෘතය.. මරණයේ තැනිතලාව නම් වූ, ඉමක් කොණක් නොපෙනෙන,, හුදකලාවේ ගිලී ගිය තැනිතලාවක, අවුරුදු දහස් ගණනක තනි වූ අමරණීය ආත්මයක් හා ආදරයෙන් බැදුනු,, මිය ගිය නමුත් ජීවත් වන, යුධ ජෙනරාල් වරියක...