Undercover again

6 - Britt

'Hoi Britt,' klinkt Leeroys stem door de speaker.

'Hallo Leeroy.'

'Ik neem aan dat je niet voor niets belt, dus wat wil je van me?'

'Nou ja zeg, zo erg ben ik nou ook weer niet.'

'Jaja, wat wil je nou?'

'De jongens vroegen of we nog een nachtje wouden blijven. Dus we vroegen ons af of dat mocht.'

'Waarom vroegen ze dat? Hebben ze jullie herkend?'

'Nee, dat is een lang verhaal. We vertellen het wel als we weer terug zijn. Mag het nou?'

'Ja het mag. Jullie verdienen het, veel plezier.'

'Yes! Bedankt Leeroy, je bent de beste baas ooit.'

'Je hoeft niet zo te slijmen hoor. Tot morgen.'

'Tot morgen.'

Ik hang de telefoon op en loop vrolijk terug naar de rest.

'Mag het?' vraagt Lana. Ik knik.

'Jippie! We gaan zo veel lol hebben!' roept Calum. Hij staat op en wil bijna een vreugde dansje doen, maar Michael houdt hem tegen. Met een teleurgesteld gezicht gaat hij weer zitten en gaat verder met zijn ijsje.

'Wat gaan we doen vanavond?' vraag ik.

Ashton haalt zijn schouders op. 'Ik wil niet echt iets doen. Gewoon een film kijken of zo.'

'Goed plan. Het is tenslotte de enige avond dat we met z'n allen zijn.'

'Het hoeft niet de enige te zijn,' glimlacht Michael.

'Komt Luke nog terug vanavond?' vraagt Lana.

'Weet ik niet. Ik denk het wel hoor, vanavond is een speciale avond, dan komt hij wel.'

'Zullen we weer terug gaan?' vraagt Calum als hij zijn ijsje op heeft.

'Niet iedereen eet zo snel als jij, Cal,' lacht Lana.

'Britt heeft haar ijsje ook al op hoor.' Ik kijk naar mijn bakje, waar net nog een overheerlijk ijsje in zat.

'Sorry dat ik van eten hou,' mompel ik. Calum moet lachen en geeft me een high-five.

~

We zijn inmiddels terug in het hotel en we doen wat spelletjes en kijken een beetje tv.

'Ik verveel me,' zegt Michael opeens.

'Ik ook, kunnen we niet iets doen?' zegt Calum.

'Doe een spelletje,' stel ik voor.

'We hebben ze allemaal al gedaan.'

'Vast niet allemaal.'

'De gene die we niet hebben gedaan zijn stom.'

'Dan verzin je een dansje.'

'Ik kan niet dansen.'

'Dan vraag je aan Michael of hij het je leert.'

'Michael kan ook niet dansen.'

'Pardon? Ik kan echt wel dansen.'

'Nee Mikey, dat kan je niet.'

'Echt wel.'

'Nee, je kan het niet. Ik heb het met eigen ogen gezien.'

Grinnikend luister ik naar de discussie van Calum en Michael terwijl ik languit op de bank lig.