The First Hungergames

Hoofdstuk 12

Iedereen wordt stil wanneer Luke met een lepeltje tegen zijn glas tikt. Met een grote glimlach komt Dylan naast hem staan. "Luke en ik moeten jullie iets vertellen." Luke knikt instemmend.

"Wij, Luke en ik, gaan trouwen."

De sterretjes in zijn zachte groene ogen schitteren, net als zijn glimlach. Iedereen lijkt verrast en wanneer Whitney enthousiast in haar handen klapt, doen we allemaal mee. Ze kijken elkaar aan en daarop volgt een kus. Het is wat onwennig, 2 mannen die kussen, maar toch is het schattig.

"Daar moeten we op proosten!" zegt Liam. Julia schenkt iedereen nog een beetje bij en we zetten de lange avond proostend in het nieuwe bruidspaar.

Er wordt die avond veel gelachen en gedronken. Hoeveel vreemde alcoholische drankjes ik heb gedronken weet ik niet, maar ik blijf drinken. De alcohol maakt me spontaner en losser.

Het valt me nu op hoe aantrekkelijk Liam is en af en toe betrap ik mezelf erop dat ik hem lipbijtend aanstaar.

Hij praat met Luke en ze lachen af en toe. Als ik erbij kom staan wordt het ineens stil. Ik glimlach flauw en ze praten verder. Het gaat blijkbaar over de liefjes van Liam. Ik volg het gesprek op de achtergrond tot Luke me aankijkt en vraagt: "En Bella, wat is jouw type?"

Ze kijken me geïntereseerd aan. Ik grinnik, "Wel, zowiezo groter dan mij.." Luke onderbreekt: "Haha, dat is al niet moeilijk, hé."

Ik geef hem een duwt met mijn elleboog en ga verder. "Bruinharigen vind ik wel niet mis en eh.." Ik kijk naar Liam, ".. blauwe ogen zijn ook een pluspunt. Hij moet gevoel voor humor hebben en..."

De alcohol stijgt naar mijn hoofd, helder nadenken lukt niet meer. Giegelend neem ik nog een slok, het brandt in mijn keel.

Wankelend op mijn benen kijk ik naar Luke en Liam. Liam pakt mijn armen vast, "Bella, hoeveel glazen heb je al op?" Ik probeer boven de muziek te praten, "Ehm... Ik denk, ik weet het niet meer."

"Liam, alles draait, wat moet ik doen?" Hij zucht en neemt het glas uit mijn handen. "Kom, wij gaan slapen." Hij doet teken aan Luke dat wij weg gaan.

Ik wurm me door de menigte, ondertussen waren er vrienden van Whitney, Julia, Luke en Dylan gekomen om mee te feesten.

Als we in de gang staan zak ik bijna door mijn knieën. Liam ondersteunt me en begeleidt me tot mijn kamer. "Tot morgen Bella. Ga maar slapen."

Ik stompel naar binnen en val. Ugh, zo elegant. Liam glimlacht en helpt me terug recht. "Wil je bij me blijven?" vraag ik aan hem.

Liam knikt en we gaan naar zijn kamer. Nadat ik een avondjurk heb gewisseld in een grote sweater van Liam zitten we samen op zijn bed.

"Je bent zo grappig als je teveel hebt gedronken." Ik glimlach, "Ja-ja, jij hebt geluk dat je daar beter tegen kan."

"Kom, ik heb een idee!" Hij neemt mijn hand stevig vast en begeleid me naar de gang. Op het einde van de gang opent hij een deur. Er is een groot, wijd balkon.

De muziek van het feestje zoemt in mijn hoofd. Liam houdt nog steeds mijn hand vast. "Gisterenavond ben ik hier gekomen om naar de sterren te kijken", zegt hij terwijl hij gaat liggen.

Ik besluit naast hem te liggen, alles is beter dan awkward recht te staan.

"Heb je niet te koud in die sweater? Eh.. Míjn sweater?" vraagt hij. "Nee, de alcohol..." Ik hef mijn schouders op.

"Kijk de grote beer!" zegt hij opgewekt. "Huh, waar?" Hij neemt mijn hand vast en wijst ermee naar de hemel. "Daar is de Poolster en dat daar is ..." Ik kijk opzij.