The First Hungergames

Hoofdstuk 9

Ik slenter de lift in terwijl ik de rits van het trainingspak toe trek, het is een marineblauw broekpak met een grote witte 4 op de achterkant. Mijn vingers zoeken de knop waar -2 op staat en duwen hem in. Ik kijk opzij waar een spiegel is. De subtiele make-up van de parade zit nog steeds op mijn gezicht. Gisteren was ik te moe om het af te wassen.

"Hé! Wacht ik ga mee!" Roept Liam half met zijn training aan. Ik glimlach, typisch jongens! Snel neemt hij nog een croissant mee en steekt zijn hand tussen de deuren die net dichtgaan. "Goeiemorgen Bella", zegt hij met een buiging. Ik begin te blozen,"Bedankt Liam. Goed geslapen?" vraag ik om een awkward stilte te voorkomen. "Hm-jup" zegt hij met zijn mond vol. Ik giegel, hoe schattig. "Kun je even?" hij knikt naar zijn rits, "ik krijg hem niet dicht." Grinikkend rits ik het toe, maar ik geef mijn ogen even de tijd van van zijn gespierde buik te genieten.

Met een schok komt de lift tot stilstand, we stappen eruit en volgen de groep. Er komt een vrouw binnen. Haar huid heeft iets goudachtig en ik vermoed dat ze uit Azië kwam. "Beste tributen, ik ben Aiko. De andere trainers en ik zullen jullie de komende 5 dagen begeleiden bij alle disciplines, zowel overleven als aanvallen en verdediging komt aan bod." Ik kijk om me heen, overal staan wapens en speciale toestellen. Ik kijk links van me waar Liam staat, "Gaan we samen beginnen?" "Ofcourse, Bella."

De groep gaat uiteen en start de zoektocht naar wat hun het best ligt. Liam neemt mijn hand en sleurt me enthousiast mee. Als we stil staan, neem ik even de tijd om een blik naar de andere tributen te werpen. Het valt me op hoe verschillende iedereen is, de leeftijd, grootte, huidskleur... Terwijl mijn ogen over iedereen glijden, kruisen ze opeens met een jongentje. Mijn blik blijft even hangen, snel kijk ik weg. Ugh, ik haat zo'n awkward momenten.

"Bella, volg je wel?" Liam haalt me uit mijn gedachten. "Eh, sorry. Waar gaan we mee beginnen? Ik zie het wel zitten om eerst overlevingstechnieken onder de knie te krijgen." Hij glimlacht, "Goed idee!"

We leerden vuur maken, vishengels maken, vallen opzetten... Liam en ik bleven heel de dag samen als een team, ook tijdens de middagpauze zaten we samen aan een tafel. We hebben veel gelachen en elkaar geplaagd. Af en toe kregen we een geïrriteerde blik van andere tributen, maar dat kan mij niet veel schelen. Toen we terug op onze verdieping aan kwamen, besloten we eerst een douche te nemen, daarna eten en dan in ons bed kruipen.

Ik wordt wakker van gebons op de deur. Ugh, serieus? Met moeite kruip ik uit het grote bed, maar ik krijg het niet over mijn hart om m'n deken te laten liggen dus houdt ik hem gewoon rond me. Ik open de deur. Er valt een lichte schemering in de donkere kamer. Een schim komt naar binnen. "Liam?"
"Ja?" Fluistert hij terug. "Wat doe je hier? Het is", ik kijk snel naar de wekker op het nachtkastje,"3 uur 's nachts?!" Hij zucht en gaat op het randje van mijn bed zitten. "Wel, ik.. ik kon niet slapen." Ik rol met mijn ogen, ik haat het als iemand me wakker maakt. Ugh, men moet respect hebben voor mensen met ochtendhumeur -zoals ik dus.

"Waarom?" Vraag ik geïrriteerd. "Het spijt me Isabella, ik ga wel terug naar mijn kamer." Hij staat op en slentert richting de deur. Ik spring voor hem en herhaal: "Waarom?" Hij ademt diep in en zegt alles in één adem: "Ik heb nachtmerries."

Mijn irriterend gevoel smelt weg en maakt plaats voor medelijden. "Sorry dat ik zo kortaf was, maar serieus, ik heb ochtendhumeur. Dus, wat kan ik voor je doen?" Liam staart naar de grond en pruts met zijn vingers. "Zou -als jij dat goed vindt- ik bij jou mogen slapen?" zegt hij. Snel voegt hij eraan toe: "Als ik alleen slaap ga ik weer nachtmerries krijgen, please." Hij kijkt me aan met zijn schattige puppy-oogjes.

Ik glimlach,"Oké dan, voor één keer!" "Yey! Thanks Bella. Ik zal wel op het tapijt slapen." Uit de kast haal ik een paar extra lakens en geef ze aan Liam. Daarna kruip ik terug in mijn bed en zoek naar de goede positie.

Wanneer ik net niet slaap, mompelt Liam nog iets, "Ik hoop dat je t niet erg vindt dat ik in m'n training zonder T-shirt aan slaap?" Ik grinnik,"Hm" mompel ik terug, te moe om nog iets zinnigs uit te brengen.

------------
Vergeet niet te voten
Myrthe xx