UĞULTULU ZİHİNLER +18

5: Kabulleniş Sonrası Çaresizlik

Bölüm şarkısı:
İron Maiden~ When The Wild Wind Blows

5. BÖLÜM: Kabulleniş Sonrası Çaresizlik;

"Kabullendiği gün, gün saymayı bırakır insan korkuyla..."

İki saatlik uyku sebebiyle tüm gecemin işkence dolu geçtiği yetmiyormuş gibi; günümün başlangıcı da gerçekle kâbusu birbirinden ayırt edemeyen beynim yüzünden berbat geçiyordu. Yine o nadir yaşadığım gecelerden birinin gazabına uğramıştım. Biliyordum, bu evde kalmam bu tür olayların daha da artmasını sağlayacaktı ancak nefes almakta güçlük çektiğim bu yerden ayrılma düşüncesi zorlukla da olsa aldığım nefesleri boğazıma tıkıyor, tamamen kesilmesini sağlıyordu. Belki de asla kurtulamayacaktım buradan, içten içe kabullenmiştim bunu. Oysa buraya hiç dönmeseydim her şey daha kolay olabilirdi benim için.

Artık bulunduğum durum için şikâyet etmek bile istemezken, iç çekerek üzerime gece mavisi rengindeki v yaka bluzumu geçirdim. Hemen sonra siyah dar paça pantolonumu giydiğim zaman gitmekte ısrar ettiğim okuldan bugün verim alamayacağımı biliyordum. Ama bu aralar üst üste devamsızlık yaptığım için gitmek zorunda hissediyordum. Bu yüzden önceden hazırlanmış olduğum sırt çantamı da alıp tıpış tıpış evden çıktım.

Ayılmaya çalışırken iki derslik bir zaman kaybetmiştim ve üzerine de büyük ihtimalle katılacağım diğer bütün derslerde ölüden bir farkım olmayacaktı. İç çektim, yavaş adımlarla okula doğru ilerlerken, "Belki de bu şekilde hakkında fısıldayanları duymazdan gelmek daha kolay olur." diyerek iyi tarafından bakmaya çalıştım. Belki Akın ve arkadaşları bugün içinde karşılaşacakları olan hayalet tavırlarımdan sıkılır uğraşmayı denemezlerdi.

Bazen sırf varlığı ile yokluğu belli olmayıp insanlar tarafından biraz bile fark edilmediği için Leman'ın yerinde olmak istiyordum. Ancak hemen sonra normal bir insanın çıldırtacak kadar ödlek olması fikrimi hızla değiştirmemi sağlıyordu.

Zihnimde kendimle olan konuşmam bittiğinde önce bir sessizlik oldu, sonra fısıltılar yer edindi; uğuldamaya başladı zihnim. Çeşit çeşit senaryolar, görüntüler, hatta sadece gözümde canlandığı halde kışkırtan kokular. Hakimiyetimi kaybedip Gölge'nin kontrolüne girmemek için kulaklığımı taktım ve Rammstein grubunun 'Links 2,3,4' adlı şarkısını açtım, beynimi patlatmak pahasına sesi sona verdim.

Sert, gürültülü ritim ve pes vokal tonu uğultuyu kesip, biraz olsun zihnimin rahatlamasını ve yalnızca dinlediğim şarkıya odaklanmamı sağladığında adımlarımı hızlandırdım. Başkaları için -en azından böyle düşünenler için- gürültüden ibaret olan bu haykıran notalar, benim sükûnetimin çığlıklarıydı. En azından yüksek sesli müzik, dinlediğim süre boyunca zihnimi boşaltırken içimde bir yerlerde hâlâ saklanan o küçük kızın çığlıklarını bastırıyordu.