Beauty and Satan [18+]

Rozdział 9

Christian Hells

Kapitan wręczył nam torby z prezentami od załogi New Titanic i dziękował chyba po raz dziesiąty. Gdy przyszła kolej na nasze przemówienia, ustąpiłem pierwszeństwa Alexandrowi. Wzrokiem szukałem mojej pięknej Belli, lecz nigdzie jej nie widziałem, co mnie zaniepokoiło. Zacisnąłem szczękę, zawzięcie próbując wyszukać jej w tłumie, lecz na próżno.

Przez myśl przemknęło mi, że może poszła skorzystać z toalety, ale wtem zauważyłem, że również Victoria Crowman zniknęła. To nie mógł być zbieg okoliczności, biorąc pod uwagę, iż ona zawsze uważnie słuchała wystąpień swojego ukochanego tatuśka. Krew zawrzała w moich żyłach, ale nie dałem tego po sobie poznać. Mnóstwo par oczu śledziło wydarzenia na scenie.

W tłumie dostrzegłem Adriena, który flirtował z nieznaną mi kobietą. Uśmiechał się do niej w ten swój typowy sposób, próbując ją uwieść swoim urokiem i piękną mową. Przewróciłem na to oczami w myślach.

Gdy jego wzrok spoczął na mnie, rozejrzałem się po sali i wbiłem w niego twarde spojrzenie, powoli podniosłem rękę i otrzepałem niewidoczny pyłek z marynarki. Miałem nadzieję, że zrozumie przekaz. I zrozumiał. Przeprosił swoją miłą koleżankę, która była tym wyraźnie zawiedziona, i zaczął rozglądać się po zebranych. Momentalnie jego postawa się zmieniła, wiedział tak samo jak ja, że to mogło być coś poważnego. Chwilę później wyszedł na zewnątrz, zapewne w poszukiwaniu mojej narzeczonej.

Oklaski przerwały coraz to gorsze scenariusze pojawiające się w mojej głowie. Crowman ukłonił się w stronę ludzi i odsunął od mikrofonu, schodząc ze sceny. Teraz przyszła moja kolej. Wziąłem głęboki oddech, próbując pozbierać myśli, które nieustannie krążyły wokół pewnej zielonookiej blondynki.

Jeśli jej choć włos z głowy spadnie, obiecuję, kurwa, że ta osoba trafi do jebanego piekła. Nie bez powodu mam przezwisko Satan...

D.K.H.