KIRMIZI GÖZLER

12 6 2
                                    


Kendimi çatıdan attığımı gören komiser şaşkınlıkla bakakaldı.Minik bir oyun oynayarak günümü güzelleştire bilirdim.Yerde ölen kızın bir kaç metre uzağında ölü bir şekilde yatıyordum.

"Komiserim suçlu intihar etti.Kuklacıdan kurtulduk."komiser bana arkasını dönerek,

"Dosyasını kapatın."belimden silahımı çektim.Sadece iki polis vardı.Diğer polisler ve ambulanslar yolda olmalıydı.Silahımla ikisinide bacaklarından vurdum.Acıyla yere düştüler.Yerden kalkarak onlara baktım.

"Ben ya suçlu ölünce ya da yakalanınca dosyası kapanır diye biliyordum."komiser kalktığım yere baktı ve düştüğüm zaman ki kanımı gördü.

"Ama bu nasıl? Çok fazla kan kaybettin ölmen lazımdı ayrıca kalbin atmıyordu!"

"Benim kalbim hiç bir zaman atmadı komiser."

"Bu imkansız."gülümsedim.

"Size söyle soruyum komiser,ölü doğmuş biri ölebilirmi?"diğer polis yerde kıvranıyordu ve konuşamayacak halde kötüydü.İkisini de aynı yerden vurmuştum ama komiser hiç bir şey olmamış gibiydi.Biliyordum o bundan daha ağır şeyler yaşamıştı.

"Tekrardan görüşmek üzere komiser."diyerek onların yanından ayrıldım.Eve gitmeliydim.İyi bir duşun ardından başka bir insanı da öldürebilirdim.Her zamanki gibi motoruma bindim ve kaskımı takarak yola çıktım.Komiser kız kardeşi öldüğü zaman sadece tek bir gözyaşı dökerek yine acısını gizlemişti.Belki de tüm Dünya bir zaman benim kuklam olacaktı ama komiser asla.Komiser bu hayatta acı çekiyordu ve ben insanların acı çekmesinden hoşlanırdım.Motorumu evin önüne park ettim.Eve gireceğim zaman bacağımda bir el hissettim.Arkamı döndüm.Küçük bir kız hem korku dolu hemde hayran gözlerle bana bakıyordu.

"Bende büyüyünce senin gibi bir kadın olmak istiyorum.Senin gibi motor süren cesur bir kadın."ona içten bir gülümseme sundum.

"Olacaksın..."olamayacaksın.Küçük kız mutlu bir şekilde annesinin yanına döndü.Annesi beni görmemişti.Çok mutluydu,mutlu insanlar kötü olamazdı.Bunu doğduğum ilk günden beri biliyordum.Eve girdiğimde hiç düşünmeden duşa girdim.Sıcak suyu sonuna kadar açtım.Sıcak su bana kimliğimi hatırlatıyordu.Kıyafetlerimi giyerek duştan çıktım.Kuklaların olduğu odaya girdim.Enes defteri bırakıp gitmişti.Defteri açtım bir sonraki kurbanıma baktım:

AD:TANER

SOYAD:DURMAZ

YAŞ:45

MESLEK:MAKİNA MÜHENDİSLİĞİ

DURUM:SUÇLU

Taner DURMAZ eşiyle kavga ettiği sırada sinirine hakim olamayarak canice eşini öldürdü.Bu olayı gören çocuklarını da öldürdü.Bir çok hırsızlık olayı içinde polisler tarafından aranan azılı bir suçlu.


Bilgisayarımı açarak yerini tespit ettim.Silahlarımı da alıp kapıya yöneldim.Kapıyı açtım ama açtığım anda onu gördüm.Kırmızı gözleriyle beraber bana gülümsüyordu.

"Görüşmeyeli uzun zaman oldu kuklacı."



Önce Bölüme DöneSonraki Bölüme Geç 

İNSAN KUKLACISIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin