İNSAN KUKLACISI

SEVGİSİZLİK

YIL 1801 

Odayı bir bebeğin ağlama sesleri dolduruyordu.Oda da bulunan herkes prensin doğmasıyla büyük bir heyecana tutulmuştu.Kadınlardan biri prensi kralın ellerinin arasına bıraktı.Kral kollarının arasında duran bebeğin kendi bebeği olduğuna inanmıyordu.Ona gelecekte yaşayacaklarına göre isim verecek adam odaya girdiğinde herkes büyük bir meraka tutulmuştu.Acaba gelecekte tahta geçecek bu çocuğun adı ne olacaktı?Kral bebeği adamın kollarına bıraktı.Adam bebeğin gözlerinin içine baktığı an göz temasını kesti ve bebeği tekrar krala verdi.Herkes onun konuşmasını beklerken nihayet adam konuşmaya başlamıştı,

"Bu çocuğun adı sadece Kabus olabilir.O hepimize Kabusu yaşatmaya geldi.Hepimizin korkulu rüyası olacak.Kimse onu sevmeyecek ona hep acınası bakışlar atacaklar.O sevginin ne olduğunu bilmeden büyüyecek."kral ve kraliçeye döndü"O sizin sonunuz olacak."diye fısıldadı.

Oda bulunan kimsenin mutluluğu kalmamıştı.Artık hepsi yeni doğan bu çocuğa heyecanlı gözler yerine nefret dolu gözlerle bakıyorlardı.Kral çocuğu daha fazla tutmak istemediği için onu yatağa bıraktı ve odadan çıktı.

O gün,doğduğu ilk gün ölümle savaşmıştı Kabus.Annesi onu emzirmek istememiş,hiç bir dadı onu yıkamak istememiş ,hiç kimse onu giydirmek dahi istememişti.Doğduğu ilk gün bile ona nefretle bakmışlardı.Hiç bir dadı onunla ilgilenmek istemediği için zorla yaşlı bir kadın getirilmişti onun dadılığını yapması için.

Aradan yıllar geçmiş adamın dedikleri doğru çıkmıştı.Kabus sevginin ne olduğunu bilmiyordu çünkü kimse ona sevgiyle bakmamıştı.Herkes ona nefretle bakmıştı.Kabus odasının camından dışarıda annesi ile babasının kız kardeşiyle oynadığı oyunu izliyordu.Dadısı Luna Hanım odaya girdiğinde Kabus ona doğru döndü.Luna Hanım elinde duran kıyafetleri Kabus'a fırlatıp,

"Giy Şunları!"diye bağırdı.Kabus kıyafetleri hızlıca giydi.Luna Hanım odadan çıkacakken Kabus onu durdurdu.

"Luna teyze bir yıl önce bu saraya bir kız gelmişti o nerede?"diye sordu.

"Niye soruyorsun?"

"Merak ettim onun geldiğini gördüm daha sonra hiç görmedim."

"Alev'in Hanım'ın odasının yanında kalıyor.Oraya gidiyim deme sakın!"oraya gittiğinde yakalanırsa nasıl bir ceza maruz kalacağını biliyordu Kabus ama yine de gidecekti.

"Tamam,tamam gitmem."diye mırıldandı.Luna Hanım odadan çıktığında Kabus tekrar cama yöneldi.Kız kardeşi Alev bir yaşındaydı ama yaşadığı bu bir yılda kendisinden daha çok ilgi görmüştü.Onu hiç bir dadı istemezken kardeşi Alev doğduğunda bütün dadılar onun dadısı olmak istemişti.Annesine neden ona Alev'e davrandıkları gibi davranmadıklarını sorduğuna annesi hak etmiyorsun demişti.Kabus ne yapmıştı da hak etmiyordu bu sevgiyi anlayamıyordu.Onlara ne zararı dokunmuştu?

Sarayda akşam yemeği zamanı yaklaşırken Kabus odasında çıktı.Etrafta kimseler görünmüyordu.Kabus sessiz bir o kadar da hızlı bir şekilde Alev'in odasının önüne geldi.Onun yanında ki bir oda annesi ile babasının odasıysa diğer oda da o kızın odası olmalıydı.

Kapıyı yavaşça açtı.Kız yatağında yatıyordu.Galiba uyuyordu.Odaya girdiği anda bir kadında odaya girince korkup masanın altına saklandı.Kadın yatakta uyuyan kızın koluna dokunup konuştu,

"Ekin Hanım akşam yemeği vakti."kız yattığı yerde mırıldandı.

"Bu akşam yemeğine katılmayacağım."kral Kabus'un yemeklere katılmasını yasaklamıştı,o her zaman yemek sonrası Luna Hanım'ın mutfaktan getirdiği yemek artıklarını yerdi.Hatta bazen kral onun bir kaç gün boyunca yemek yemesini yasaklardı.Kadın odadan çıkınca kız yatağında doğruldu.