Het Geheim van Het Huis Anubis (aan het bewerken)

2: De nieuwe verpleger van Oma

fabian begreep nienke volkomen, ze was heel enthousiast dat ze normaal naar school kon,dat was fabian eigenlijk ook wel.
"weet je wat we doen het gewoon niet" zei fabian "als we die dingen die mathijs heeft opgestuurd krijgen,leggen we het weg in mijn kast ofzo"
"ja,fabian heeft gelijk" zei amber
"echt" zie appie. hij kreeg een stoot in zijn zij van amber
"bedankt" zei nienke maar ze was toch niet zo zeker.
"goed we praten morgen wel verder oke" fabian gaf nienke een zoen en sleurde toen appie mee die hetzelfde wou doen bij amber
"weet je zeker dat je het niet wil" zei amber
"ja,heel zeker" was het antwoord van nienke
"ik ben moe,slaapwel amber"
"slaapwel". nienke dacht na zou het echt waar zijn , zou het belangrijk zijn , en wat is er met achesenamon zo viel nienke in slaap.
"nienke, help mij, help achesenamon" het was amneris
"wat is er dan met achesenamon, hallo amneris, waar ben je" .
"amneris is weg " zei een vreemde stem.
"wie is daar" riep nienke
"ken je me niet dan, wacht ik zal je helpen " een grote man met een  zwarte mantel over zijn hoofd kwam op nienke af hij stak zijn handen in zijn zakken en wilde er iets uithalen,er glimde iets in zijn zak , was dat nou een mes? wat ging hij doen? nienke wilde gillen maar een kwam geen geluid uit haar keel . toen zag ze even zijn gezicht. plots werdt alles donker en schudde iemand hevig aan haar arm ze deed haar ogen open en zag amber naast haar zitten .
"nienke ,wat is er, waarom gilde je" zei amber
"ik had een droom, met amneris"
" gilde je om amneris?"
"nee,er was een vreemde man hij kwam op mij af en hij had een mes en ik gilde maar er kwam geen geluid" nienke rilde helemaal.
"hey, nu is het voorbij, ga maar slapen" nienke ging liggen maar ze kon maar niet slapen. de volgende ochtend was nienke dood op maar ze durfde haar ogen niet dichtdoen want al ze dat deed zag ze die man met het mes. ze ging heel langzaam naar de woonkamer waar iedereen (behalve amber) al aan tafel zat . nienke was nog steeds een beetje aan het rillen. ze ging naast fabian zitten, die had natuurlijk meteen door dat er iets was
"hey, nienke wat scheelt er" zei fabian
"niets, waarom"
"omdat je niets eet bijvoorbeeld" nienke nam dapper een hap van een boterham. het was zaterdag dus geen school nienke wou even langs bij haar oma want ze had frisse lucht nodig
"fabian, ga je mee naar mijn oma vanmiddag?"
"ja,tuurlijk"
"mag ik ook mee" vroeg amber die net binnenkwam en het gesprek had opgevangen
" ap wil ook wel mee hoor" zei appie snel
"het is al goed" lachte Nienke
ze vertrokken later die dag naar haar oma, onderweg vertelde ze haar verhaal over de man met het mes aan appie en fabian .
toen ze aankwamen bij het bejaardentehuis zag nienke haar oma buiten op het bankje zitten
" dag oma " zei nienke
" ah klein konijn, maar dat is lang geleden, en fabian jongen jij bent ook niet veel verandert, niet slecht bedoeld"
"zeg oma, had u niet gezegt dat u een nieuwe verpleger had"
"ja, kom we gaan naar binnen dan laat ik hem zien" ze liepen naar binnen.nienkes oma zei dat ze in haar kamer moesten wachten.
"zeg nienke, was die man heel eng" vroeg appie
"ja, heel eng ap" nienkes oma kwam weer binnen
"hier dit is dieter mijn nieuwe verpleger" de jongen kwam binnen en nienke moest even slikken.
dat was die man met het mes...