"ik denk dat we in egypte zijn" zei nienke tegen fabian
"hoe komen we hier" vroeg hij
"ik weet het niet" zei nienke, amber en appie werden ook wakker
"wat hebben jullie nou aan, wat heb ik aan !"riep amber
"ieuw wat een lelijke kleren, nienke waar zijn we"
"hoe zijn we hier gekomen" vroeg appie ,
"weten we niet " zei fabian
" kom er zijn kamelen we moesten maar eens gaan uitzoeken hoe we hier weggeraken"zei nienke
"appie wat is dat" zei fabian
"wat is wat"zei appie
"daar naast je ligt iets, het lijkt wel een doosje ofzo" fabian ging er naar toe en raapte het op
"het is een gewoon doosje maar er zit iets in" zei fabian
"wat dan" vroeg nienke
"ik weet het niet ik krijg het niet open" zei hij
"kom we onderzoeken het later nu gaan we hier weg voor we uitdrogen" zei nienke ze gingen allemaal op een kameel zitten en vertrokken , toen het donker aan het worden was stopten ze
"ik denk dat we hier kunnen overnachten" zei fabian
"en ik weet hoe het doosje open moet"
"wat goed" zei nienke
"hoe dan" vroeg amber
"kijk hier onderaan zit een heel klein knopje"
"laten we het dan open maken" zei nienke fabian drukte op het knopje er stak een helse wind op en er kwam een fel licht van het doosje af
"auw mijn ogen ik zie niets meer " zei fabian en hij liet het doosje vallen er klonk een stem het was de stem van een meisje
"hallo is hier iemand" zei het meisje
"wie zijn jullie, wat doen jullie hier buiten de stad"
"ik ben nienke en dit is fabian" zei nienke
"en ik ben amber en dit is appie waar is de stad" zei amber
"kom maar mee met mij ik toon jullie de weg" nienke hielp fabian en volgde het meisje
"wat is eigenlijk je naam" vroeg ze
"ik ben amneris"
"amneris!"
"ja wat is er met mijn naam"
"niets, niets euhm mijn moeder noemt ook zo"
"oh leuk voor je" ze liepen niet lang want de stad lag achter de heuvel
"is dit je stad" vroeg nienke
"ja en daar woon ik " zei amneris
"ik zal vragen aan mama of jullie in de schuur mogen overnachten"
"oke is goed" zei nienke fabian die ondertussen al bijna weer helemaal terug zag, liep richting de kamelen die ze mee hadden gesleurd
"wat ga je doen" vroeg nienke
"ik zoek iets, hier ik heb het, mijn zaklamp" hij scheen in de richting van de stad
"kom" amneris kwam er weer aan lopen
"wat is dat" vroeg ze
"een zaklamp" zei amber
"wow kunnen jullie nog meer van die trucjes" vroeg amneris
"nee, mogen we in de schuur overnachten" vroeg fabian
"ja, kom maar mee" ze liepen achter haar aan richting de schuur
"hier is het ik laat jullie alleen tot morgen" zei amneris
"moet ik hier slapen" zei amber
"nou liever hier dan op zolder of in de kelder" zei appie
"ja dat is wel waar "zei amber
"kunnen jullie je mond even houden" zei fabian
"ik probeer na te denken"
"heb je het gezien, ze was nog zo jong, en het is amneris" zei nienke
"ik weet het" fabian liep naar zijn kameel en pakte zijn horloge
"kijk de datum van vandaag 6-3-1329v.C."
"v.C. wat is dat"zei amber
"dat betekent voor Christus" zei appie
"dus we zijn meer dan 2000 jaar terug in de tijd" zei nienke
" wacht eens dit is in de tijd wanneer toetanchamon leefde" zei fabian
"van 1333-1323v.C."
JE LEEST
Het Geheim van Het Huis Anubis (aan het bewerken)
FanfictionWat als alles voorbij lijkt en ze de club willen opheffen net wanneer Mathijs hen vertelt dat hij Anchesenamon weer heeft gezien? Wat als Nienke besluit niet meer mee te doen? In dit verhaal worden de bewoners opnieuw geconfronteerd met dingen die...
