မႏၱေလးတြင္ ကြၽန္ေတာ့္လိုလူမ်ိဳးအတြက္ေနစရာမရွိပါေပ။ ထိုေၾကာင့္ သူတို႔ေျပာေျပာသည့္ အငွားေနရာမွာသာအိပ္ရသည္။ ပိုက္ဆံတို႔ဟာလည္း အိပ္ကတ္ထဲ အျပည့္ရွိသည္။ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ပိုက္ဆံဆိုတာ မကုန္ပါေပ။ ယခုက်ေနာ္သည္ မႏၱေလး၏ ေစ်းအႀကီးဆုံးေဟာ္တယ္တြင္တည္းေနသည္။ ေမွာ္အစြမ္းတစ္ခုကိုသုံးကာ က်ေနာ့္၏ ေဒဝီကိုအာ႐ုံခံလိုက္သည္။ ေဒဝီေနတဲ့ေနရာက ေတာ္ေတာ္ဆင္းရဲတဲ့ေနရာဘဲ။ ဒီလိုေနရာမွာေဒဝီဘယ္လိုလုပ္ လူလာျဖစ္ရတာလဲ။ ေဒဝီေဒဝီ မင္းကို က်ဳပ္ခ်စ္ေအာင္လုပ္ၿပီးမွ က်ဳပ္တိုင္းျပည္ကိုေခၚခ်င္တယ္။ မင္းမခ်စ္ဘူးဆိုလည္း က်ဳပ္က အတင္းအက်ပ္လုပ္ယူရမွာပါဘဲ။ ဘာလို႔ဆို မင္းေပးတဲ့သစၥာတည္ရမယ္။ မင္းလိုထက္မ်က္တဲ့လူတစ္ေယာက္က က်ဳပ္ဆီမွာခစားရမယ္။ မနက္ေရာက္ရင္ မင္းကိုအာ႐ုံခံၿပီး မင္းရွိတဲ့နားကိုက်ဳပ္လာခဲ့မယ္။ က်ဳပ္အတြက္မအိပ္လည္းရတယ္ဆိုေပမယ့္ ေနရာအသစ္ျဖစ္ေနေတာ့ အသားမက်ဘဴး အိပ္စက္မွရမယ္။ က်ဳပ္လိုလူမွာေတာင္ အားနည္းခ်က္ရွိတယ္ အဲတာ မင္းဘဲ ေဒဝီ။
*****
"အေမ့ေရ ထေတာ့ေနာ္ ပန္းေရာင္းရမယ္ေလ..."
"ငါသိပါတယ္...နင္ဆိုသည္မွာေလ အိမ္ကဘြားေတာ္လိုဘဲ ပတြတ္ပတြတ္နဲ႕ နားကိုၿငီးတယ္..."
အေမ့အေျပာေၾကာင့္ရယ္မိသြားသည္။ အိမ္ကဘြားေတာ္ႀကီးတဲ့ ဘြားေတာ္ႀကီးကဘယ္သူပါလိမ့္ အိမ္ပိုင္ရွင္လား။ အေမဟာ ဒီစကားေတြဘယ္လိုတတ္လာလဲမသိပါဘူး။ မသင္ေပးထားမိပါဘူး။
ျပည့္ျမတ္ေက်ာ္စြာလည္း မ်က္ႏွာသစ္၊သြားတိုက္ၿပီး ျပန္ဝင္လာခဲ့သည္။ အိမ္ထဲျပန္ဝင္လာေတာ့ အိပ္ေနဆဲပါဘဲ။ အေမအိမ္ေရးပ်က္ထားသည္ အေမႏွင့္ကြၽန္ေတာ္ေနာက္က်မွအိပ္ခဲ့ၾကသည္။ အေမနားကိုဦးတည္၍လမ္းေလ်ာက္သြားတယ္။ ေခါင္းၿမီးၿခဳံထားတာကိုလွန္လိုက္တယ္။
"အေမ... ထေတာ့...!!!"
"ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ငါအိပ္ေနတယ္ေလ..."
အေမကမ်က္စိမဖြင့္ဘဲ ပါးစပ္ကေနသာေျပာေနတယ္။
"ထပါအေမရဲ႕ ေစာေစာထတဲ့ငွက္က အစာပိုရတယ္ေလ..."
YOU ARE READING
ဟင်္သာ ဒိုင်ယာရီ (ပထမအတွဲ) (Complete)
Horror။ကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူဆီက "မင်းကိုချစ်တယ်"လို့ ပြောသံကြားခဲ့ရင် ဒီကမ္ဘာမှာ အသက်ရှိလျက် နိဗ္ဗာန်ကို ဦးစွာရောက်တဲ့သူဟာ ငါပဲဖြစ်လေတော့မယ်။ S2 မျှော်
