အပိုင္း၂၁

8 1 0
                                    



အခ်စ္တဲ့လား? ရွိပါေစေတာ့၊ က်ဳပ္ကေလ အစတုန္းက အခ်စ္ဆိုတာကို ဘယ္လိုလဲ ဆိုတာ က်ဳပ္မသိခဲ့ဘူး။ ေက်ာ္စြာနဲ႕ေတြ႕မွပဲ အခ်စ္ဆိုတာ ကို ေကာင္းေၾကာင္းႀကီးနားလည္ခဲ့တယ္။ အခ်စ္ဆိုတာ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတယ္လို႔ က်ဳပ္သတိထားမိသြားတယ္။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ငိုရတဲ့ခ်စ္ျခင္းမ်ိဳးႏွင့္ခ်စ္ၾကတယ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕က ေပ်ာ္ရတဲ့ခ်စ္ျခင္းနဲ႕ ခ်စ္ၾကတယ္။ က်ဳပ္ကေတာ့ ေက်ာ္စြာေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းကို အခ်စ္လို႔သတ္မွတ္ထားတယ္။

"ဟသၤာ"

"ဟုတ္ကဲ့!"

"ဘာေတြစဥ္းစားေနတာတုန္း?"

"ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး!"

"ဒါဆိုလည္းသြားမယ္ေလ!"

ေက်ာ္စြာသည္ ေစ်းျခင္းေတာင္းကေလးကို လက္ျဖင့္ဆြဲကာ ဟသၤာအား စကားစမည္ေျပာဆိုသည္။ ဟသၤာ သည္လည္း ေက်ာ္စြာ၏ အေမးကို ေသခ်ာကေလးေျဖရွာပါသည္။ ေက်ာ္စြာႏွင့္ဟသၤာ၊ဇီးကြက္ တို႔သည္ ေစ်းဖက္ျခမ္းသို႔ ကူး၍လာခဲ့သည္။

ေစ်းထဲအဝင္၌ပင္ေတြ႕ရသည့္အရာမ်ားက အသီးအ႐ြက္မ်ားပင္ျဖစ္သည္။ အသီးအ႐ြက္ဆိုင္ထဲသို႔ မ်က္လုံးမ်ားပို႔လိုက္ၾကသည္။ ထိုအခါ၌ လတ္ဆတ္ေသာ ကန္စြန္း႐ြက္မ်ားႏွင့္ ခ်ဥ္ေပါင္း႐ြက္မ်ားကိုေတြ႕ရသည္။ ေက်ာ္စြာႏွင့္ဟသၤာ ထိုဆိုင္ထဲသို႔ဝင္သြား၏။

"အစ္မ ကန္စြန္း႐ြက္တစ္စည္းဘယ္ေလာက္လဲ"

"တစ္ရာပဲ့"

ေက်ာ္စြာမ်က္ႏွာပ်က္သြား၏။ နေဘး၌ ရပ္ေနေသာ ဟသၤာ ဖက္ကို မ်က္ႏွာမူကာ တိုးတိုးကေလးေျပာသည္။

"မႏၱေလးက သိရိမာလာေစ်းမွာဆို အမွိုက္ပုံလိုပဲ၊ ဒါေတာင္တစ္စည္း ၅၀ သုံးစည္း ၁၀၀"

"ဒါ ပုံမွန္ေစ်းပဲ ေက်ာ္စြာ၊ တစ္စည္း တစ္ရာပဲ"

"ဟုတ္လား?"

"အြန္း"

ေက်ာ္စြာ တြံေတးတစ္ခ်က္ၿမိဳခ်လိဳက္၏။ လက္ထဲ၌ ပါလာေသာ ပိုက္ဆံ ၃၀၀၀ႏွင့္ ဘာေတြမ်ားဝယ္ရမည္နည္း?။

"အစ္မ ကြၽန္ေတာ္ကို သုံးစည္းေပးပါ"

"သုံးစည္းယူမွာလား? သုံးစည္းဆို ႏွစ္ရာပဲေပးေလေဝ့"

ဟင်္သာ ဒိုင်ယာရီ (ပထမအတွဲ) (Complete)Where stories live. Discover now