ELİF

SESSİZ SABAH

Sabah her zamanki gibi erkenden uyandım . Kuşların cıvıltısı içimi sıcacık yapıyordu. Pencereyi açıp o mis gibi çiçek kokusunu içime çektim . Mırıltılar şeklinde şarkı söyleyerek önce banyoya gittim. İşlerimi hal edip çıktım. Sessiz bir güne uyanmıştım . Bizim evde böyle sessiz sabahlar ancak babam evde olmayınca oluyordu. Yine kasabaya o hiç sevmediğim arkadaşlarının yanına gitmişti kesin .Ayşe seslendi .
- ablaaa hadi ahıra gidelim .
Yavaştan merdivenlere yönelip ahıra gitmek için yol aldım . Ayşe ile birlikte hayvanların karnını doyurduktan sonra çıktık . Annemi aradı gözlerim . Hatice teyzenin yanına gitmiş olabilecini düşünerek Hatice teyzenin evine doğru yürüdüm . Hatice teyze bizim mahallenin ton ton nenesi olur. Kimin ne derdi varsa ona gider, o da elinden geldiğince yardım ederdi. Elinde üç beş kuruşu varsa onu da dağıtırdı. Annem de Hatice teyzeye gittiğine göre vardı kesin bir derdi . Usulca Hatice teyzenin evine girdim kapıyı dinledim . Gittiğimde annem iki gözü iki çeşme ağlıyordu . Yine babam bizim olmadığımız bir zamanda annemi dövmüştü . Moraran yerlerini Hatice teyzeye gösterip bizim kızlar görmeden iyi et beni diyordu Hatice teyzeye . Biliyordu görünce üzülüceğimizi . Gerisin geriye eve gittim. Sabah sabah kahvaltı yapacak iştah kalmayınca , akşamın yemeğini koydum ocağa. O sırada annem çoktan gelmişti . Kapının eşiğinde hafif kapıya yaslanmış beni izliyordu. Gidip kocaman öptüm .
-Ahır temizlendi, hayvanlar yemlendi , ev toparlandı , akşam yemeğini de yaptım canım annem hadi sen git dinlen.
O hiç solmasını istemediğim güler yüzü ile kocaman gülüp sım sıkı sarıldı bana . Sadece iyi ki varsın dedi .
Ayşe'yi de alıp sonraki işimiz olan tarlaya gittik . Annemi götürmedik yanımıza .
Ayşe usulca yanaştı yanıma .
- Abla Yusuf abiden mektup var:)
- kız sen ondan mı ortalıkta yoktun?
- He ya . Seni yine şelalenin orda bekliyormuş .
- şimdi nasıl olur bilemedim be Ayşe . Ya bi gören olursa?
- O iş bende . Sen git kitaplarını al .
Koşar adım Yusuf'la sürekli buluştuğumuz şelalenin oraya gelmiştim çoktan. Buraya biz aşk şelalesi diyorduk. Babamın kasabaya gittiği günleri Yusuf takip eder hemen Ayşe'den mektup yollar buluşurduk.
Hep oturduğumuz yerde bulmuştum Yusuf'u . Elinde yine bir kaç tane kitap vardı. Nerden bulurdu Nasıl getirirdi bilmem ama , sırf ben okuyum biraz olsun mutlu olayım diye bulup buluşturur kitap getirirdi bana .
- Yusuf!
- Elif!
-Hoş geldin Elif
-Hoş buldum Yusuf
- Bak sana neler getirdim
O kadar heyecanlıydı ki . Elleri titriyordu. Gözü gözüme değmeden , eli elime değmeden sevmiştik biz bir birimizi . Bizimki de böyle bir sevgiydi işte . Biraz Yusuf'la oturup dertleştikten sonra tarlaya gitmem lazım diyerek kitaplarımı da alarak ayrıldım Yusuf ' un yanından .Allah'a emanet ettik bir birimizi. Öyle iyi geliyordu ki Yusuf bana onu gördüğüm an bütün dertlerim tüy gibi geliyordu bana .
Yine koşar adım tarlaya doğru giderken üç beş kadının askerlerin köye geldiğinden falan bahsettiklerini duydum . İçim o kadar rahatladı ki . Çünkü askerlerin köyde oluşu kesinlikle babamın gözünü korkutacaktı . Tarlaya geldiğimde Ayşe çoktan çoğu her şeyi yapmıştı . Biraz sebze topladıktan sonra eve geri döndük. Hızlı davranıyorduk çünkü babam gelmeden her şey yapılmış sofra kurulmuş olmalıydı . Bizimle aynı sofrada olmaktan nefret ettiği için biz o eve gelmeden yer tekrar sadece onun için sofra kurardık. Bize olan bütün bu kini annemin ona erkek evlat vermemesinden di. Evdeki işleri de hal edince Ayşe ile yatmaya hazırlandık . Ayşe ile aynı odada kalıyorduk . Çoğu gece babamın uyuduğun dan emin olur olmaz ben Ayşe'ye kitap okurdum . Ayşe de günün yorgunluğu ile hemen uyurdu. Bende kitap okumaya devam ederdim ,odamdaki pencereden ara ara yıldızlara bakarak . Yine bir gece daha öyle geçti . Son kez yıldızlara bakarak yarının bu günden daha güzel geçmesini umarak kapadım gözlerimi.
.
.
. ✨Bu benim yazdığım ilk kitap kusurum varsa af ola ✨
. 🍂yorum yazmayı ve yıldıza dokunmayı unutmayalım lütfen 🍂