☽Sessizliğimle Sev Beni☾

11

𝔹.𝔻♡
♡ 𝓲𝔂𝓲 𝓸𝓴𝓾𝓶𝓪𝓵𝓪𝓻 ♡

Medya: Dua'nın özel tasarım penası (pena gitarın tellerine vurullan çoğunlukla üçgen şeklinde olan gitar aksesuarı)
----------
İnsanlara göre tutsaklık farklıdır. Kimi bir odada, kimi bir hücrede, bir evde tutsak kalınacağını düşünür. Kimi ise duygularda, sözlerde, sevdada ve gözlerde tutsak kalabileceğini düşünür. Bende tutsaktım. Tam karşımda bana bakan bal gözlere, gülüşüne, gülünce çıkan gamzesine, gülüşüne, sesine...

Peki bu tutsaklık sizin tercihinizse? Bu tutsaklık Tan ne yaparsak kurtuluruz. Bu soruyu çok sordum kendime zamanında. Çok şey yaptım. Uzak durdum günlerce haftalarca.. Sonra karşıma çıktı yine aynı hisler aynı tutsaklık... Onu gördüğüm gün her zaman olduğu gibi yine kendimi şarkılarıma ve kitaplarıma verdim. O gün annem yanıma geldiğinde bana vereceği nasihat bütün tutsaklığımı yerle bir etti.

"Unutmak kalpte başlar. Akılda yol alır ve zamanla dilin, anıların, aklın ve bütün benliğin onu siler. Yeter ki kalbin unutmak istesin kızım." dedi. O an kitabımı kapattım. Kulaklığımdaki şarkının sesini en sona verdim. Sadece düşündüm. Onu istiyor muydum? Bunca olandan sonra istiyor muydum? Hayır...

O gün verdiğim karar bugün gördüğüm bal gözlere veda etmemi sağladı. Sessiz ama en sesli vedaydı. Elim kapının kolunda bakışlarım ondayken hiçbir şey hissetmiyordum. Ne hissetmeliydim? Özlem? Öfke? Kırgınlık? Pişmanlık?

Hiçbiri... Hayatınızda artık yeri olmayan biri için birşey hissedemezdiniz. Tanımadığınız biri için bile duygularınız bedeninize işlerken hayatınızdan çıkardığınız insanlar için hiçbir şey hissetmezdiniz. Bende hissetmiyordum işte.

Gözlerine umursamazca bakıp bakışlarımı arkamda varlığını hissettiğim arkadaşlarıma çevirdim. Safir'e gözümle içeriyi işaret ettiğimde birilerini çağırmaya gitti. Flaşı yanan telefonuma baktım. Ay adamım yazmıştı. Tam zamanında!!! Gülümseme engel olamadan yazdıklarını okumaya başladım.

𝓼𝓮𝓵𝓮𝓷𝓸𝓹𝓱𝓲𝓵𝓮 ☽: Biraz daha kapı aralığında durursan hasta olacaksın yavrum.

Yok artık!! Deli bu adam gerçekten deli. Buraya mı gelmişti. Bakışlarım etrafı tararken omzuma bir el yerleşti. Baktığımda Asrın ağabey ve yanında annem vardı. Asrın ağabey omzundaki eliyle omzumu hafif sıktı. Bal gözler elimdeki telefonuma kilitlenmişti. Asrın ağabey boğazını temizler gibi ses çıkararak dikkatini çekti. Onlar konuşmaya başlamadan buradan uzaklaşmalıydım. Sesini duymak istemiyorum. Sesimi çalanların sesini duymaya katlanamıyordum. Asrın ağabeyin elinin üzerine elimi koyup omzumdan indirdim. Gülümseyip ellerimi kaldırdım. "Reis biz gidelim ağaç olmuştur şimdi bizimkiler. Sizde arkamızdan gelirsiniz. Parkta görüşürüz." dedim. Gülümseyip onaylar gibi başını salladı.

Hızlıca yanından süzüldüm. Bahçede durup etrafıma bakındım. Aklım yazdıklarında kalmıştı. Cevap vereyim bari adama.

BEN: Neredesin deli adam? Helal olsun bu kadar erkeğin içerisine girdin ya sksjslkd.

𝓼𝓮𝓵𝓮𝓷𝓸𝓹𝓱𝓲𝓵𝓮 ☽: Dilek ağacının arkasındayım. Ay'ımı görmeden uyku girmedi gözüme. Dedim ki neden yanına gitmeyeyim? Kaçarken de abime yakalandım taam oldu.

BEN: Ne dedin peki? Koca adam evden kaçarken ne der ki sksjslkd.

𝓼𝓮𝓵𝓮𝓷𝓸𝓹𝓱𝓲𝓵𝓮 ☽: Bir arkadaşı görüp geleceğim ağabey dedim. Selam söyle gelinimize dedi ;)

BEN: Ha?

𝓼𝓮𝓵𝓮𝓷𝓸𝓹𝓱𝓲𝓵𝓮 ☽: Ailemden birkaç kişi seni biliyor yavrum. Abim de bunlardan biri işte. Tabi her fırsatta buradan vuruyor sıfatsız.