☽Sessizliğimle Sev Beni☾

10

                                                                                                             𝔹.𝔻♡ 
♡ 𝓲𝔂𝓲  𝓸𝓴𝓾𝓶𝓪𝓵𝓪𝓻 ♡

Elimde anahtar derin derin nefesler alarak özlemle önümdeki stüdyoma bakıyorum. Arkamda yerini alan arkadaşlarımın bakışları ben ve stüdyo arasında mekik dokuyordu. Elimi kaldırıp anahtarı yuvasına soktum. Nefes alma ihtiyacı duydum. Dünyadaki bütün oksijeni içime çektiğime emin olduktan sonra anahtarı çevirdim.

Kapıyı eliyle bana açan Asir'e  yöneldi kapıdaki bakışlarım. Ne yapmam gerektiğini tam şu an unutmuş gibiydim. Sanki yıllardır esirdim de bir anda beni özgürsün diyerek beni salmışlardı. O mevali gibi hem özgür olduğumu hissediyor hemde ne yapacağımı bilmiyordum. Ayaklarım prangalıydı sanki..

Elimde sıcak bir el hissettim. Asir elimi sıkı sıkı tutmuş içeriye ilk adımı atmamı sağlamıştı. Tanıdık his burnumun direğini sızlatırken dolu gözlerime tezat sıcacık bir gülümseme vardı canlarımın gözlerinde. Anlaşmışlar gibi hepsinin gözü bana çevrildiğinde tek kaşını sorgular gibi kaldırdım. Genellikle bu şekilde baktıklarında benim açımdan pek iyi şeyler olmuyordu. Barış sağa yönelip telefonunu nereden bulduğunu anlayamadığım geniş kaseye koymuş bir şeylerle uğraşıyordu. Zaten adımlarımızın bile yankılandığı boş stüdyoda şarkı sesi yükseldiğinde inanamazca grubuma baktım.

Arkadan gelen adım seslerine döndüğümde elleri kolları dolu dolu olan mahalleli ile karşılaşmak son düşüneceğim şeydi. Ellerinde tadilat eşyaları ile gülümseyerek bize bakıyorlardı. Açıklama Asir'in babası Hakan amcadan geldi. "Siz burda uğraşırken sizi yanlız bırakacağımızı düşünmüyordunuz herhalde?" dedi. Kollarındaki eşyaları indirmelerine yardım ettik. Çalan şarkı sesini yükselten Burak ellerini sallayarak "hep beraber" diye bağırdı. Bütün herkes aynı anda oynamaya ve şarkıya eşlik etmeye başladık. Dedim ya size aile gibiydik değil aileydik biz. Kol kanat gererdik birbirimize. Nakarat kısmında elimden tutup tam ortaya çekildim. Burak ellerimi bırakmadan benimle dans ediyordu.

Kara üzüm habbesi le le le canım
Göynüm sevmez herkesi esmersen güzelsin
Olursa o kız olsun le le le canım
Esmerler hovardasi esmersen güzelsin.

Şarkı bittiğinde sıradaki şarkı Mehmet'ten babası Faruk amcaya ithafen açılmıştı ve bütün mahalleli kahkahalara boğulmuştu. Bu sefer hep beraber daha yüksek bir enerji ile alkış kısmında alkış tutuyor kalan kısımda şarkıya eşlik ediyorduk.

Dünyada dert çok ömür kısa
Hayatta zevk yok aşk olmasa

Param yok (alkış x3) Pulum yok (alkış x3)
Malım mülküm olmasın ziyanı yok
Aşk dolu (alkış x3) şu kalbim (alkış x3) işte budur benim servetim

Kesem boş (alkış x3) Hayat hoş (alkış x3)
Aşktan başka bu dünyada herşey boş
Kısmetim (alkış x3) Bu benim (alkış x3)
Sevgim var ya bende zenginim

Gelmedin (alkış x3) Bekledim (alkış x3)
Senden başka hiç kimseyi sevmedim
Aşkın tek (alkış x3) Ümidim (alkış x3)
Sevgin benim bütün servetim

Param yok (alkış x3) Pulum yok (alkış x3)
Yooooooook

Şarkı bittiğinde babam elindeki kataloğu bana uzattı. Renk kartelasıyla grubumun ortasına geçtim. Renkleri gösterdim. Burası bizimdi bu yüzden beraber dekore edecektik. Sonunda renklere karar verdiğimizde iki kişi boya almaya gitti. Onlar gelene kadar yerlere muşamba serdik. Bize de tulum verdiklerinde giyinmek için arka odaya geçtim. Tulum bana büyük geldiği için paçalarını katladım. Ellerime nemlendirici krem sürüp güzelce yedirdim. Bu sayede elime gelen boyaları çıkarmak için can çekişmeyecektim. Yanlarına döndüğümde boyalar gelmiş babam da elindeki fırçayı boyaya batırıp duvara sürerek test ediyordu. Açıkçası renk duvarın üzerinde kartelada olandan daha güzel duruyordu.