𓃰𝟑

132 8 2
                                    


Sabah, uyandığımda kendimi çok dinç hissettim hemen elimi yüzümü yıkayıp giyindim ve kapıya çıktım. Dia evde değildi çoktan çıkmış olmalıydı ve beni uyandırmadığı için yanına gider gitmez teşekkür edecektim. Eğitime gitmek için yola çıktım yolda yürürken tanıdık kimseyi görmedim ve bir gariplik sezdim, bu saatte burada gençler olur çocuklar oyun oynardı ama kimse yoktu. Sonunda Dia ve Reimss'i gördüm hemen yanlarına gittim:

Eva: Neler oluyor insanlar nerede ya ?

Reimss: Seçim için sırada bekliyorlar...

Eva: Ne seçimi?

Reimss: Epistat kimlerin onunla gideceğini seçecek ya Eva dün söyledim.

Dia'ya baktım o biraz garipti... Suratı bembeyaz olmuş ve uykuluydu. Reimss'e gözlerimle onu işaret ettim, döndü ve geri bana bakarak dudaklarını kıvırdı. Yanına gittim ve:

Eva: Bu sabah beni neden uyandırmadın, çok şaşırdım?

Dia: ...

Eva: Dia? Küs müyüz ne oldu?

Dia irkildi bana baktı ve gülümsedi:

Dia: Hm? Üzgünüm dalmışım bir şey mi dedin?

Eva: İyi misin?

Dia: Evet iyiyim tabi sadece yorgun hissediyorum, halsizim birazcık.

Dia çok sık halsiz oluyordu bu durumun sebebi neydi bilmiyorum ama hiç bir şey yokmuş gibi davranıp geçiştiriyordu, aynı evde yaşıyor aynı saatlerde uyuyor aynı yemekleri yiyorduk ama ben onun kadar çok hasta olmuyordum.

Reimss: Hadi hadi Dia, Eva gidelim arabaların yanına...

Beraber yürüdük ve kocaman arabaların olduğu yere geldik, ve arabalardan birinin önünde onu gördüm Amen ve yanında... Livy.

Eva: Bak! Demiştim tanışıyorlar işte.

Reimss: Haklıymışsın o da onlarla beraber gidecek demek ki.

Dia: Siz nerden gördünüz onu o kim ya?

Reimss Dia' ya anlatırken ben onları dikkatle izliyordum Amen'nin sırtı bize dönüktü ve Livy bize doğruydu kafasını çevirip bana baktı, göz göze geldik... Lanet gözlerimi çıkarmak istiyorum hep mi aynı olur nasıl hissediyorlar. Livy'nin bana bakması ile Amen de neye baktığını anlamak için döndü ve... Kahrol Eva! Ve artık ikisi de bana bakıyordu Amen gözleri ile gelmemi işaret etti Dia ve Reimss de görmüş olacaklar ki bana anlamsız bir bakış attılar. Tamam Eva sakin ol git. Yakınlaştım ve: 

Amen: Konuşmamız gerek.

Benimle mi niye?

Eva: Ne için?

Amen: Dün gece hakkında hocan gelince sorgulamadım fazla ama sonrasında özel olarak görüştüm, iyi bir öğrenciymişsin ve şifacılık okumak istiyormuşsun.

Eva: Evet efendim.

Amen: Livy, bizim baş şifacımız onunla çalışacak ve aynı zamanda eğitimine devam edeceksin.

Livy: Tekrar görüştük.

Eva: Evet, dedim ve gülümsedim.

Amen ikimize baktı ve kaşlarını çattı.

Amen: Tanışıyor musunuz?

Livy: Evet, dükkanda eşyaları taşırken ilaç almaya gelmişti orada tanıştık, her neyse seninle çalışmaktan zevk alacağımı umuyorum.

Amen'e döndü ve eşyaları taşımaya devam etmeye gideceğini söyleyerek Amen'nin onaylamasıyla uzaklaştı. Sonra Amen bana döndü baktı... baktı... sesimi çıkarmadım.

𝒩𝑒𝒻𝑒𝓇𝓊𝓉Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin