𝒩𝑒𝒻𝑒𝓇𝓊𝓉

𓃗𝟗

İsman'a şaşkınlık içinde bakarken arkasından bir ses geldiğini yeni fark ettim. İsman'da korkmuş görünüyordu, dehşet içinde İsman'a sorgular bir bakış attım. Gölge açığa çıktığında karanlıkta kim olduğunu seçebildim. Yüzünde korkunç bir sırıtış ile bana bakıyordu.

Ash: Merhaba, Evtida.

Bu da ne şimdi. Nerden çıktı bu garip herif yine, gerçekten ürpertici bir adamdı ve garip enerjisi ile beni korkutmayı başarıyordu.

Eva: Sen?.. nerden çıktın ne işin var yine burada, beni takip falan mı ediyorsun?

İsman: Eva, o-

Ash: Şşş, sen sus ve bizi yalnız bırak, hmm.

Kendini beğenmiş sırıtışıyla İsman'a başıyla gitmesini işaret etti ve beni değerlendirir bir bakış atarak süzdü bu adamı yere gömüp suratının izini çıkartmayı çok istiyorum, normal mi acaba?

Eva: Neyden bahsediyorsun sen, kim olarak buna karar veriyorsun asıl sen git buradan. İsman gel yanıma hadi gidelim şuradan!

İsman: Eva, ona karşı koyamayız. Özür dilerim yapamam.

Eva: İsman?.. Hey nereye İsman!

Gidiyordu, beni burada bu deliyle bırakıp öylece gidiyordu! Peşinden gidecektim ki kolumun sıkıca tutulmasıyla canım yandı ve birden gözlerim karardı. Neler oluyor...

...

Gözlerimi açtığımda kendimi bilmediğim bir yatakta uyurken buldum. Çok uzun süre uyumuş gibi hissediyordum, bu yüzden kendime gelmem biraz zaman aldı, sanki uyuşturulmuş gibiydim adeta beynim durmuştu. Etrafa bakarken bir sandalyede oturan Ash'ı görünce yerimden fırladım.

Ash: Uyanmışsın demek ha?

Eva: Sen! Lanet olsun derdin ne senin.

Koşarak kapıya gittim açmaya çalıştım, ama kilitliydi

Eva: Aç şu kapıyı çabuk!

Ash: İyi ki buraya getirmişim seni...çok gürültülüsün.

Eva: Yeter kes saçmalamayı be, İsfet! hadi dedim sana aç kapıyı bela mı istiyorsun!

Ash: Vay vay, tehdit falan da var. O kadar çok uyudun ki yeterince enerji depolamışsın, hm?

Eva: Ne?! Ne zamandır buradayım ben!

Ash: Beşinci günün sabahı, günaydın tatlı Evtida!

Eva: Beş mi?! ne yaptın, ne verdin sen bana. Ne istiyorsun sen ya?

Ash: Sadece sende yan etkisi oldu galiba bu kadar uykucu olduğunu bildiğim iyi oldu. Hem isteğim aslında, çok basit Evtida, sadece dinlemek senin için çok zor.

Eva: Ne, tamam söyle!

Ash: İlk olarak benimle böyle konuşmaya cüret etme-

Eva: Sadede gel.

Ash: Ve ve ve... lafımı bölmeye de cüret etme Evtida. Sen bana aitsin duydun mu?

Çok sakin ama bir o kadar sinirli gözüküyor bu daha çok endişelenmeme neden oluyordu. Ve bu herif neyden bahsediyor anlayamıyordum. Gözlerimi devirdim,

Eva: Ne saçmalıyorsun acaba sen?

Gülmesini beklemiyordum böyle bir zamanda ama yine o sırıtışıyla bana yaklaştı, boğazımı yavaşça kavradı, soğuk ellerinin dokunuşu ile irkildim.

Ash: Kısaca şöyle özetliyim Evtida, Merenset ya da belki Neftida hm? Sen zaten benimsin, şimdi anlıyor musun?

Eva: Ne?.. Sen-