Kırık Hayaller

2. bölüm:

Sabah Aysimanın sesiyle uyanmıştım... yani uyanmaya çalışıyordum.

Gözlerimi araladığımda Aysima bana dehşetle bakıyordu. Sorunu aramak için elimi yüzüme götürdüm.

Ah ben ne zaman masada sabahlasam burnumdan kan gelirdi ama Aysimanın buna alışmış olması lazım. O zaman neden öyle bakıyordu bana. Etrafıma baktığımda gözüm kan olmuş notlarıma takıldı. Notlarım.

"Hayır! Hayı! Hayır!" notlarım kan olmuştu ne yapıcaktım ben şimdi.

"Aysima bak ne olur bende bu notlar var de sana veririmde lütfen kırk yılda bir not tuttum oda bu dersti de lütfen." O notlara ihtiyacım vardı. Sınavlar yaklaşıyordu ve benim o notları çalışmam lazımdı.

"Hangi dersin notlarıydı o?" diye sordu Aysima gözlerini elimdeki notlara değerken.

"Radiyoloji"

"Hııı bak o ders notları bendede yok." Sakinleşmem lazımdı başımın ağrısından alnımı ovaladım. Berbat görünüyor olmam lazımdı şu an.

"Elit banyoya falan git elini yüzünü yıka kendine gel temiz kafayla düşünürsün benim şimdi çıkmam lazım hastaneden önce bir yere daha gideceğim tamam mı?"

"Tamam görüşürüz."

"Görüşürüz."

Aysima gittikten sonra banyoya girdim ve soğuk bir duş aldım ama yine de uykum vardı yatağa girip hiç bir şey yapmak istemiyordum ama bu hayali bir rafa kaldırmam lazımdı. Banyodan çıktıktan sonra saçlarımı kuruttum ve taradım saçlarımı toplamayı hiç sevmiyorum o yüzden hep salınık durur. Üstüme siyah crop onun üstüne de deri ceket altıma da siyah yırtık bir pantolon giydim. Hafif bir makyaj yapmıştım.

Telefonumu kontrol ettiğimde saat 7:05 geçiyordu. Aysimanın çıkmadan önce mesaj attığını fark ettim.

Aysima: Elit mutfağa bak bir şeyler hazırladım aç gitme.

Aysimanın bu mesajını görmezden gelip arabaya bindim ve hastaneye doğru sürmeye başladım hastane ye varır varmaz kendimi her zaman ki gibi kafeye attım ve ders çalışmaya başladım. Kendime bir ihtimal gelebilmek için kahve almıştım. Anatomi notlarını bilgisayarıma geçiriyordum. Kahvenden birkaç yudum aldım hala uykum geçmiyordu. Sanırım bu nerdeyse her gün geç yatıp erken kalkmamla alakalıydı. Hastalanmış olmam lazımdı çantamdan bir tane vitamin hapı çıkarıp suyla mideme gönderdim. Aç karnına hap kullanmak çok zararlıydı ama umrumda değildi hemen ayılmam gerekiyordu. Bilgisayarla işim bittikten sonra notlarıma tekrar bakarak kendimce birkaç kez okudum. Hala uykum vardı ve kendimi çok halsiz hissediyordum. Kafamı ovaladım biraz gözümü kapatsam bir şey olmazdı. Kafamı masaya gömdüm ve biraz gözümü kapattım.

Daha beş dakika geçmeden birisinin başımın ucunda ismimi sayıkladığını duydum. Gözlerimi araladım ve sesin geldiği yöne baktım. Kuzey önümdeki masaya oturmuş sırıtarak beni izliyordu.

"Kafeler uyumak için çok ideal yerler değildir."

"Sence bu benim umrumda mı?" Gözünü kısıp yüzümü süzdü.

"Hayır." Dediğinde tek kaşımı kaldırıp yüzüne baktım.

"Hadi ama Kuzey git başımdan." Tekrar başımı masaya gömdüğümde güldüğünü duyabiliyordum.

"Sen ciddisin" sanırım şaka yaptığımı düşünüyordu

"Gayet ciddiyim"

"Peki ayılman için bir kahveye ne dersin"